اندیشه ها و نکاتی برای ایجاد عدالت و صلح و ثبات در جهان

هدف از ایجاد این وبلاگ نشر راهکار ها و اندیشه هایی است برای افزایش آگاهی و بصیرت سیاسی و ایجاد عدالت و صلح و ثبات در جهان

اندیشه ها و نکاتی برای ایجاد عدالت و صلح و ثبات در جهان

هدف از ایجاد این وبلاگ نشر راهکار ها و اندیشه هایی است برای افزایش آگاهی و بصیرت سیاسی و ایجاد عدالت و صلح و ثبات در جهان

Horrible massacre of civilians in Gaza must be promptly stopped

اکبر فیجانی | شنبه, ۲۲ مهر ۱۴۰۲، ۰۹:۳۹ ق.ظ

 

 

Horrible massacre of civilians in Gaza must be promptly stopped

Today, unequivocal condemnation of the war crimes by Israel against innocent Palestinians should be the first priority of every human being in the world.

I hereby draw the attention of people around the globe to the mass genocide taking place across Gaza Strip. Residential areas are relentlessly pounded by Israel and a large number of innocent children and women are massacred every day and hour; houses are being destroyed over residents and infrastructures are being demolished (even hospitals and bases of international relief organizations have been bombarded); people in Gaza are deprived of basic human needs, including water, food, and electricity (food and water resources have been depleted, and most hospitals have stopped functioning due to scarcity of medical equipment and medicine), and a lot more…

The majority of states and international organizations are however either silent or follow a double standard over these appalling war crimes. I therefore ask every individual in the world to ponder over the following questions for a while: how would you feel if you were living in Gaza experiencing the same hardships? what if your dears were killed or badly injured in front of you and there was no help available? What if you were forced out of your house and had no safe place to stay, nothing to eat, and nobody to protect you? What if you observed innocent children pleading for their lives or food but you could do nothing for them?

People around the globe should observe that it is their moral duty to condemn the massacre of Palestinians and prevent further war crimes by Israel. They should also strongly condemn those states that support Israel and urge their governments to force Israel to end such atrocities. Also, all Islamic states are obliged by their religion to promptly address this grave issue and collectively take effective steps to stop Israel.

 

  • اکبر فیجانی

Roots of War and Modern Obstacles to Peace

اکبر فیجانی | پنجشنبه, ۲۰ مهر ۱۴۰۲، ۰۱:۵۱ ب.ظ

 

 

Roots of war and obstacles to peace

The main obstacles to peace are the huge multinational corporations and the elites who directly and indirectly derive profit from war and conflict. They exploit preexisting tensions or create new conflicts to achieve their political  and economic objectives. Almost all wars during the past two centuries have been started or fueled and intensified by western warmongers, NATO or other entities serving as pawns for the giant capitalists who own huge multinational corporations and control more than %50 of the wealth in the world. As noted by several activists "war is good for business". For more information refer to the following or other sources introduced in my posts in this weblog or blogfa.com.

Akbar Fijani, October 10, 2023

 

Roots of war and obstacles to peace: a selected bibliography

By Akbar Fijani

 

 

Alford, M. (2023). Why We Must Fix the Media – and Save the World.

Hollywood’s “Just Wars”. Propaganda In Focus.

https://propagandainfocus.com/why-we-must-fix-the-media-and-save-the-world/

 

Astore, B. (2023). War as an “Investment.” The Bizarre Business-Speak of Mass Killing. Bracing Views. https://bracingviews.substack.com/p/war-as-an-investment

 

Bateman, T. (2020, January 8). Who Benefits From Escalation With Iran - Defense Contractors. Truthout.  

https://truthout.org/articles/who-benefits-from-escalation-with-iran-defense-contractors/

 

Bishop, T. (2019, October 12) The Warfare State Lied About Afghanistan, Iraq, and Syria. They Will Lie Again. Mises Institute.  https://mises.org/power-market/warfare-state-lied-about-afghanistan-iraq-and-syria-they-will-lie-again

 

Black, C. (2018, October 04) On Capitalism and Eternal War. NATO as a “World Government”? Global Research.

https://www.globalresearch.ca/on-capitalism-and-eternal-war-nato-as-a-world-government/5656113

 

Chossudovsky, M. (2024, April 07). Expanding Middle East War. Planned US-Israeli Attack on Iran, the War on Energy, Strategic Waterways

Genocide is on The Drawing Board of the Pentagon. The Zionist Lobby is firmly aligned with U.S. Foreign Policy

In-depth Report: IRAN: THE NEXT WAR?

First published on November 13, 2023

https://www.globalresearch.ca/planned-us-israeli-attack-on-iran-2/5615443

 

Chomsky, N. (2015). “The Iranian Threat” Who Is the Gravest Danger to World Peace. Chomsky.info

 

Chomsky. N. (2017, January 19). Noam Chomsky on the Long History of US Meddling in Foreign Elections: Noam Chomsky interviewed by C.J. Polychroniou.  Truthout.

https://truthout.org/articles/noam-chomsky-on-the-long-history-of-us-meddling-in-foreign-elections/

 

Chossudovsky, M. (2023). A Planned US-Israeli Attack on Iran is contemplated. Global Research.

https://www.globalresearch.ca/planned-us-israeli-attack-on-iran-2/5615443

 

Chossudovsky, M. (2023). Imperial Conquest: America’s “Long War” against Humanity. Worldwide Militarization. Michel Chossudovsky. Global Research.

https://www.globalresearch.ca/imperial-conquest-americas-long-war-against-humanity/5364215

 

Cooper, J. & Pastreich, E. (2023). “How World Governments Are Run by Multinational Companies”.

https://www.globalresearch.ca/how-world-governments-run-multinational-companies/5804065?pdf=5804065

 

Curtis, M. (2023). Britain Always Seeks a Profit in Wars. Declassified UK. 

https://www.declassifieduk.org/britain-always-seeks-a-profit-in-wars/

 

Hartung, W. D. ) 2023(. US Arms Industry Profits From Gaza Genocide as Pentagon Budget Nears $1 Trillion.  TOMDISPATCH.

https://truthout.org/articles/us-arms-industry-profits-from-gaza-genocide-as-pentagon-budget-nears-1-trillion/

 

Huntington, S. P. (1993). The Clash of Civilizations?  Foreign Affairs. 72 (3), 22-49. https://doi.org/10.2307/20045621

 

Johnson, J. (2018, June 13). Peace Is “Bad for Business”: Defence Stocks Plummet After Trump-Kim Summit. MintPress News. https://www.mintpressnews.com/peace-bad-business/243908/

 

Kamran, M. (2015, April, 26). Who Really Controls the World? Deadly Weapons, Concentration of Wealth, Corporate Media. New Dawn Magazine.

https://www.newdawnmagazine.com/articles/who-really-controls-the-world

 

Kinane, E. (2012). Who Benefits From the Organized Violence of War?

Truthout. https://truthout.org/articles/who-benefits-from-the-organized-violence-of-war/

 

Larison, D. (2023). The Lies Paving the Way for War with Iran.

https://daniellarison.substack.com/p/the-lies-paving-the-way-for-war-with

https://www.antiwar.com/blog/2023/03/01/the-lies-paving-the-way-for-war-with-iran/

 

Nayeri, M. (2018). Rethinking Peace. Global Research. https://www.globalresearch.ca/rethinking-peace/5650049

 

Nitzan, J. & Bichler, Sh. (2006). Capitalism and War. Global Research.

Editorial note: We bring to the attention of Global Research readers this thought-provoking and carefully formulated analysis on the economic underpinnings of the Middle East war.

 

Moore, D. & Shaw, D. (2020, January 17). The Members of Congress Who Profit from War. The American Prospect. https://prospect.org/power/the-members-of-congress-who-profit-from-war/

 

Pauwels, J. R. & Chossudovsky, M. (2023). Why America Needs War, The Project for The New American Century (PNAC). Global Research, April 01, 2023. Indy Media Belgium and Global Research 30 April 2003

https://www.globalresearch.ca/why-america-needs-war/5328631

 

 

Roberts, R. (2022). What Are the Prospects for Peace? https://www.globalresearch.ca/what-prospects-peace/5782813?pdf=5782813

 

Secker, T. Alford, M. (2017, March) Why are the Pentagon and the CIA in Hollywood? American Journal of Economics and Sociology, 76 (2), 381-404. https://doi.org/10.1111/ajes.12180.

 

Secker, T. & Alford, M. (2017, July 11). How Hollywood Promotes War on Behalf of the Pentagon, CIA and NSA. Renegade Inc. https://renegadeinc.com/how-hollywood-promotes-war-on-behalf-of-the-pentagon-cia-and-nsa/

 

Shahak, I., & Chossudovsky, M. (2019). Greater Israel: The Zionist Plan for the Middle East. The Infamous" Oded Yinon Plan". Global Research. https://www. globalresearch. ca/greater-israel-the-zionist-plan-for-the-middle-east/5324815 Erişim tarihi, 11.

https://robscholtemuseum.nl/wp-content/uploads/2022/09/Global-Research-Greater-Israel-The-Zionist-Plan-for-the-Middle-East.pdf

 

Sharp, J. M. (2022). U.S. Foreign Aid to Israel. Congressional Research Service. https://crsreports.congress.gov/product/pdf/RL/RL33222/44

 

Shupak, G. (2019). The NYT’s Pro-War Arguments Against War With Iran. FAIR. https://fair.org/home/the-nyts-pro-war-arguments-against-war-with-iran/

 

Taliano, M. (2020, January 14). Permanent War and Poverty or Widespread Truth Awareness? https://www.globalresearch.ca/permanent-war-poverty-widespread-truth-awareness/5700389

 

WILKINS, B. (2023). 'War Is Good for Business,' Declares Executive at London's Global Arms Fair. Commondreams.  https://www.commondreams.org/news/dsei-2023-london

 

Wolf, B. (2023). War for Profit: A Very Short History. PeaceVoice. Global Research.   http://www.peacevoice.info/2023/05/06/war-for-profit-a-shortish-history/

https://www.globalresearch.ca/war-profit-very-short-history/5818776

 

 

 

 

Pre-emptive Nuclear War: The Role of Israel in Triggering an Attack on Iran

Chapter III of "The Globalization of War" by Michel Chossudovsky

By Prof Michel Chossudovsky

Global Research, March 10, 2024

Region: Middle East & North Africa, USA

Theme: Intelligence, Militarization and WMD

In-depth Report: IRAN: THE NEXT WAR?

https://www.globalresearch.ca/pre-emptive-nuclear-war-the-role-of-israel-in-triggering-an-attack-on-iran/5840256

 

 

 

 

Iraq War: How the U.S. Contaminated Iraq with Depleted Uranium

Unspoken War Crimes

By Prof Souad N. Al-Azzawi

Global Research, February 16, 2024

8 November 2009

Region: Middle East & North Africa

Theme: Crimes against Humanity, Science and Medicine

In-depth Report: CRIMINALIZE WAR, Depleted Uranium, IRAQ REPORT

https://www.globalresearch.ca/the-responsibility-of-the-us-in-contaminating-iraq-with-depleted-uranium/15966

 

 

What Holds Mankind Back from Confronting the Forces Determined to Destroy It?

By Julian Rose

Global Research, February 08, 2024

Theme: History

https://www.globalresearch.ca/what-holds-mankind-back-from-confronting-forces-determined-destroy-it/5837455

 

 

****************************************

 

For related information refer to 

 

https://www.globalresearch.ca/

 

https://truthout.org/

 

https://www.presstv.ir/

 

https://akbarfijani.blog.ir/category/peace/

 

http://akbarfijani.blog.ir/1401/12/19/       گزیده مقالات سیاسی در رسانه های انگلیسی زبان خارجی

http://akbarfijani.blog.ir/1400/10/29/       promotion of peace and justice by raising political awareness

 

http://peacemaker21.blogfa.com/

 

http://peacemaker21.blogfa.com/?p=2\

 

 

 


 

  • اکبر فیجانی

A selection of political articles on Palestine and Israel

اکبر فیجانی | يكشنبه, ۱۶ مهر ۱۴۰۲، ۰۱:۳۲ ب.ظ

 

A selection of political articles on Palestine and Israel

 

گزیده مقالات سیاسی در باره فلسطین و اسرائیل

**********************************

 

 

https://www.globalresearch.ca/cost-israel-gaza-war/5844397?pdf=5844397

Genocide and the Cost of the Israel-Gaza War.

“Israel is Wiping herself Off The Map. Such a Country Cannot be Allowed to Exist”. 

The PressTV Interview that did not take place

By Peter Koenig

Global Research, January 05, 2024

Region: Middle East & North Africa

Theme: Law and Justice

In-depth Report: PALESTINE

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

https://www.globalresearch.ca/video-why-does-us-support-israel/5840192

Video: Why Does the US Support Israel? Michael Hudson and Ben Norton

By Prof Michael Hudson and Ben Norton

Global Research, November 15, 2023

Geopolitical Economy Report 12 November 2023

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.declassifieduk.org/lawless-in-gaza-why-britain-and-the-west-back-israels-crimes/

Lawless in Gaza: Why Britain and the West Back Israel’s Crimes

By Jonathan Cook

Global Research, October 15, 2023

Declassified UK 13 October 2023

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.tehrantimes.com/news/498986/UK-US-stance-against-ICC-is-scandalous

UK-US stance against ICC is scandalous

By Matin Jamshidi

May 24, 2024 - 22:5

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/gaza-extermination-with-white-phosphorous-gas/5837254

Gaza: Extermination with White Phosphorous Gas

By Manlio Dinucci

Global Research, October 21, 2023

Pangea Grandangolo 14 October 2023

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

Video: “Wiping Gaza Off The Map”: Big Money Agenda. Confiscating Palestine’s Maritime Natural Gas Reserves

Video Interview with Michel Chossudovsky

By Felicity Arbuthnot and Prof Michel Chossudovsky

Global Research, November 04, 2023

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/planned-us-israeli-attack-on-iran-2/5615443

A Planned US-Israeli Attack on Iran is Contemplated

The U.S. led War on the People of Palestine and the Middle East is a Criminal Undertaking

By Prof Michel Chossudovsky

Global Research, November 13, 2023

 

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/bbc-fails-tell-you-about-october-7/5838923

What the BBC Fails to Tell You About October 7

By Jonathan Cook

Global Research, November 04, 2023

Jonathan Cook Blog 2 November 2023

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/historical-analysis-1897-present-crimes-committed-against-the-people-of-palestine-israel-state-sponsor-of-terrorism/5838511

Historical Analysis (1897-Present): Crimes Committed against the People of Palestine. “Israel, State Sponsor of Terrorism”

By Richard Dunn

Global Research, November 04, 2023

CovertAction Magazine 23 October 2023

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/roots-israel-ethnic-cleansing-gaza/5836759

The Historical Roots of Israel’s Ethnic Cleansing in Gaza

Israel is not “defending itself” against an external aggressor, but an imprisoned internal population.

By Aaron Mate

Global Research, October 18, 2023

Aaron Mate 15 October 2023

 

https://www.presstv.ir/Detail/2023/11/05/714054/war-profiteering-us-arms-industry-rejoices-israel-bombs-gaza

War profiteering: US arms industry giants rejoice as Israel rains bombs on Gaza

Press TV

Sunday, 05 November 2023

https://www.globalresearch.ca/solidarity-ukraine-not-palestine-welcome-great-hypocrisy/5835493

Solidarity with Ukraine, but Not Palestine? Welcome to the Great Hypocrisy

John Wight argues that the West’s inconsistent application of its laws and values when it comes to Israel is thrown into high relief by its response to the war in Ukraine

By John Wight

Global Research, October 09, 2023

Morning Star 9 June 2023

Region: Middle East & North Africa

Theme: Law and Justice

In-depth Report: PALESTINE

 

 

https://www.globalresearch.ca/israel-palestine-acceleration-eternal-wars/5835453

Israel-Palestine and the Acceleration of Eternal Wars. Israel’s “Long War… Working Towards Greater Israel”

By Peter Koenig

Global Research, October 09, 2023

Region: Middle East & North Africa

Theme: Intelligence, Law and Justice, Media Disinformation

In-depth Report: PALESTINE

 

https://www.globalresearch.ca/past-time-honest-about-israel/5826847

It’s Past Time to be Honest About Israel

The deliberate corruption of American politics by an irresponsible foreign state must end

By Philip Giraldi

Global Research, July 25, 2023

Region: Middle East & North Africa, USA

Theme: Law and Justice

In-depth Report: PALESTINE

 

 

 

https://www.globalresearch.ca/is-the-gaza-israel-fighting-a-false-flag-they-let-it-happen-their-objective-is-to-wipe-gaza-off-the-map/5835310

Is the Gaza-Israel Fighting “A False Flag”? They Let it Happen? Their Objective is “to Wipe Gaza off the Map”?

By Philip Giraldi

Global Research, October 08, 2023

Region: Middle East & North Africa

Theme: Intelligence

In-depth Report: PALESTINE

 

https://www.globalresearch.ca/the-invasion-of-gaza-operation-cast-lead-part-of-a-broader-israeli-military-intelligence-agenda/11606

The Invasion of Gaza: Part of a Broader Israeli Military-Intelligence Agenda

By Prof Michel Chossudovsky

Global Research, May 28, 2021

4 January 2009

Region: Middle East & North Africa

Theme: Intelligence

In-depth Report: PALESTINE

 

 

https://www.commondreams.org/news/netanyahu-map

Netanyahu Shows Map of 'New Middle East'—Without Palestine—to UN General Assembly

"Netanyahu made clear with his little map today what normalization really seeks: eliminating Palestine... from the region and legitimizing greater Israel, all with the blessing of Arab regimes," one critic said.

By BRETT WILKINS

Sep 22, 2023

 

 

https://www.globalresearch.ca/israel-conquers-world/5790958

Israel Conquers the World

Fealty to Israeli and Jewish interests is the new normal

By Philip Giraldi

Global Research, August 23, 2022

Region: Middle East & North Africa

Theme: Law and Justice

In-depth Report: PALESTINE

 

https://ifamericansknew.org/

If Americans knew

What every American needs to know about Israel-Palestine

 

 

https://fair.org/take-action/action-alerts/whose-human-rights-matter/

Whose Human Rights Matter?

NYT on Hezbollah and Israeli attacks on civilians

FAIR,  SEPTEMBER 11, 2007

 

https://www.globalresearch.ca/pakistan-question-recognizing-israel/5732193

Pakistan and the Question of Recognizing Israel

By Aqib Sattar

Global Research, December 14, 2020

Region: Asia, Middle East & North Africa

Theme: History

 

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Full texts or excerpts from selected articles:

 

https://www.globalresearch.ca/israel-palestine-acceleration-eternal-wars/5835453

Israel-Palestine and the Acceleration of Eternal

Wars. Israel’s “Long War… Working Towards

Greater Israel”

By Peter Koenig

Global Research, October 09, 2023

Region: Middle East & North Africa

Theme: Intelligence, Law and Justice,

Media Disinformation

In-depth Report: PALESTINE

***

In the early morning hours of Saturday, 7 October 2023, Hamas launched —like never

before— a surprise military attack on Israel, called Operation Al-Aqsa Storm. Hamas is the

Islamist political and military branch that rules Palestine.

Israel immediately retaliated, as they usually do. Though, in most cases, the Israeli Defense

Forces (IDF) are the initiators of Israeli-Palestinian hostilities. Indeed, it is usually the IDF

launching intimidating provocations, waiting for the Palestinian response and then the IDF

attacks Palestine, mostly the Gaza strip, “full power” – no regard for whom they are killing,

children, women, no matter, no remorse. Ever.

This time seems to be different. According to mainstream media and most non-mainstream

media, this was the first time, Hamas surprised the Israeli army and security forces, the

Israeli Mossad, so to speak, with a massive attack out of nowhere, with tanks and missiles,

deep into Israel, causing severe damage – and as of the time of this writing – Hamas

aggressions have caused hundreds of deaths – maybe thousands? — on each side and

thousands of inured.

Really, a surprise?

Normally, after a devastating Israeli counterattack – or often the primary assault – the fight

is over. For a while.

Will this time the Lebanon-based Hezbollah also get involved in the conflict in favor of

Palestine? Washington has already sent out their warnings to third parties, singling out

Hezbollah.| 2

Reporters from most media are astonished at these developments. Nevertheless, most of

them report without questioning.

“Israel is ‘at war’ as Hamas launches a major surprise attack, with hundreds of rockets

from the Gaza strip hitting deep into Israel. Dozens of armed Palestine fighters crossed

the heavily protected border into Israel. In the meantime, thousands of bombs are

raining down of Gaza – a land strip of a mere 45 square km, a massively overpopulated

open-air prison, the largest in the world, with 2 million inhabitants.”

“A coordinated and unexpected attack, a breach in Israel’s national security. An

astonishing new image that turns this decade-old image around”, so says Channel 4

News. See video below.

Syriana Analysis comes to similar conclusions – a “surprise attack” on Israel, like never

before.

Here the analyst adds his strong suspicion that Hamas was and is being helped by Iran. But

do we really know? He leaves many questions open, but also refers to a landmark,

unexpected assault on Israel by Hamas the first in decades. See video below.

Aljazeera reasons likewise. Hamas caught Israel and her all-so powerful IDF off-guard. How

come? See video below.

In the meantime, on the same day of Hamas’ Operation Al-Aqsa Storm, Israeli PM Benjamin

Netanyahu, declared war on Palestine – apparently totally ignoring that the war has already

been going on for the last 70 years, ever and gradually increasing on severity and intensity.

Netanyahu also gave “green light” to IDF to shoot Palestinians point blank – as if this was

different from what the IDF has been doing before.

Also, remarkably, Netanyahu said that this was going to be a long war. Again, ignoring that

Israel has been at war with Palestine almost from day one of Israel’s creation. The only

difference maybe that now the war was officially declared. Before, it was a war of attrition –

slow destruction of Palestine’s resistance and moral.

A war of oppression and murder – a war against 2 million people held in the world’s largest

open-air prison, called Gaza, from where nobody could escape.

The world was silent, watched, no protests directed at Israel. On the contrary, the Occident,

the so-called West, was and still is taking strong side for Israel – which is now actively

“working” towards a “Greater Israel,” establishing boundaries with largesse for the “Chosen

People”.

Will We, the People of the world, let them be the Chosen People?

Now, as Israel is made to believe being seriously attacked, the hypocrites of this globe,

mostly Western nations, call for mediation. The same losers who also called for mediation in

the Ukraine-Russia conflict. Egypt and the European Union have “offered” their good offices

as “peace makers.”| 3

Ridiculous. Why didn’t they come forward in the past 70 years?

The UN Security Council (UNSC) has also condemned Hamas, though, apparently not all

UNSC members have voted in favor of Israel.

Maybe because they have zero interest in peace. Maybe their interest is in seeing the world

being aflame with conflicts of all sorts, killing between warrying countries and parties,

arguing about, and keeping up weather geoengineering as “climate change” – launching

new plandemics to justify new coerced vax campaigns, lockdowns, 15-minute cities, and

much more, while the world and humanity is being laid open for full digitization and

universal QR code control.

A bloody agenda within the UN Agenda 2030 cum Great Reset – and the Fourth Industrial

Revolution, Klaus Schwab’s – CEO of WEF – dream for the future of humanity. Enslavement

by digitization.

Looks like this Israeli-Palestine battle is the final straw of a fight towards a new eternal war –

à la Afghanistan, Ukraine, Sudan, Somalia, Syria, Iraq – and you name them. One more,

along with other raging wars around the world. One bloody combat more disturbing the

world’s equilibrium, creating more confusion, instability, poverty, misery, death – and fear.

FEAR, the weapon of choice.

And all is effectively contributing towards the cabal’s ultimate goals – massive reduction of

world population, and a gigantic transfer of assets and resources from the bottom and the

center to the top and control over the world’s natural resources.

Now, anybody who believes that this Hamas Al-Aqsa assault on Israel was a surprise, totally

unexpected for Israel, may be a fool, or has not yet understood how the dots connect and

who pulls the strings.

Imagine, Israel, with a national security apparatus as powerful or even more commanding

than the CIA, and all the UK and US security forces together, has – oh wonder – not had any

previous knowledge of this Hamas attack? Hard to believe, isn’t it?

So, would such prior knowledge – and the current escalation of the conflict – point to a

planned war? Another endless war – sacrificing eventually thousands and thousands of lives

on both sides the sake of the “Agenda”?

What else is new? Just that this conflict has an agenda of its own, creating Greater Israel – a

huge enclave in the northern Middle East for the Chosen People.

*

Peter Koenig is a geopolitical analyst and a former Senior Economist at the World Bank and

the World Health Organization (WHO), where he worked for over 30 years around the world.

He lectures at universities in the US, Europe and South America. He writes regularly for

online journals and is the author of Implosion – An Economic Thriller about War,

Environmental Destruction and Corporate Greed; and co-author of Cynthia McKinney’s book| 4

“When China Sneezes: From the Coronavirus Lockdown to the Global Politico-Economic

Crisis” (Clarity Press – November 1, 2020).

Peter is a Research Associate of the Centre for Research on Globalization (CRG). He is also a

non-resident Senior Fellow of the Chongyang Institute of Renmin University, Beijing.

Featured image is from PressTV

The original source of this article is Global Research

Copyright © Peter Koenig, Global Research, 2023

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/is-the-gaza-israel-fighting-a-false-flag-they-let-it-happen-their-objective-is-to-wipe-gaza-off-the-map/5835310

Is the Gaza-Israel Fighting “A False Flag”? They Let it Happen? Their Objective is “to Wipe Gaza off the Map”?

By Philip Giraldi

Global Research, October 08, 2023

Region: Middle East & North Africa

Theme: Crimes against Humanity, Intelligence

In-depth Report: PALESTINE

***

Early Saturday October 7, 2023, Hamas launched “Operation Al-Aqsa Storm.” led by Hamas’ Military Chief Mohammed Deif. On that same day, Netanyahu confirmed a so-called “State of Readiness For War”.

.

Israel has now officially declared war on Palestine.

.

Military operations are invariably planned well in advance. Was “Operation Al-Aqsa Storm” a “Surprise attack”? Did Netanyahu and his vast military and intelligence apparatus (Mossad et al) have foreknowledge of the Hamas attack?

.

U.S. intelligence say they weren’t aware of an impending Hamas attack.

.

Was a carefully formulated Plan to Wage an all-out war against Palestine envisaged prior to the launching of “Operation Al-Aqsa Storm.” ?

.

We bring to attention of our readers the incisive analysis of Dr. Philip Giraldi pointing to the likelihood of a “False Flag’”.

.

Michel Chossudovsky, Global Research, October 8, 2023

.

Read below the incisive analysis by Dr. Philip Giraldi

***

.

Am I the only one who read about a speech given by Netanyahu or someone in his cabinet about a week ago in which he/they in passing referred to a “developing security situation” which rather suggests (to me) that they might have known about developments in Gaza and chose to let it happen so they can wipe Gaza off the map in retaliation and, possibly relying on the US pledge to have Israel’s “back,” then implicating Iran and attacking that country.

.

I cannot find a link to it, but have a fairly strong recollection of what I read as I thought at the time it would serve as a pretext for another massacre of Palestinians.

.

As a former intelligence officer, I find it impossible to believe that Israel did not have multiple informants inside Gaza as well as electronic listening devices all along the border wall which would have picked up movements of groups and vehicles.

.

In other words, the whole thing might be a tissue of lies as is often the case.

.

And as is also ALWAYS the case Joe Biden is preparing to send some billions of dollars to poor little Israel to pay for “defending” itself.

.

Philip M. Giraldi, Ph.D., is Executive Director of the Council for the National Interest, a 501(c)3 tax deductible educational foundation (Federal ID Number #52-1739023) that seeks| 3 a more interests-based U.S. foreign policy in the Middle East. Website is councilforthenationalinterest.org, address is P.O. Box 2157, Purcellville VA 20134 and its

email is inform@cnionline.org.

He is a regular contributor to Global Research

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

 

https://www.globalresearch.ca/israel-conquers-world/5790958

Israel Conquers the World
Fealty to Israeli and Jewish interests is the new normal
By Philip Giraldi
Global Research, August 23, 2022
Region: Middle East & North Africa
Theme: Law and Justice
In-depth Report: PALESTINE
***
I have to confess a certain liking for Russian President Vladimir Putin. No, it’s not over his actions in Ukraine, nor his authoritarian tendencies domestically. It is due to the fact that he sometimes articulates the hypocrisy of foreign countries and leaders in a pithy and take-noprisoners fashion.
He has lately been brave enough to compare and contrast what the Russian military has been accused of in Ukraine with what Israel has been doing to Gaza.
He has done so by asking a series of questions that together demonstrate the hypocrisy of Washington and of some Europeans over what constitutes war crimes or crimes against humanity.
The questions were:
First, are there any sanctions against Israel for the murder and destruction of innocent Palestinian women and children?

Second, are there any sanctions against the United States for killing and destroying lives of innocent women and children in Iraq, Syria, Afghanistan, Cuba, Vietnam, and even stealing their diamonds and gold?

 And third, were there any sanctions against the US and France over the killing of Muammar Gaddafi and the destruction of Libya?”


Russia, of course, has been on the receiving end of sanctions and boycotts and even official theft of the money that it had in US and European banks. It has also had to deal as well with military support provided by NATO to the Volodymyr Zelensky regime in Ukraine. Last month the US Senate unanimously passed a ridiculous nonbinding resolution declaring Russia to be a “state sponsor of terrorism,” which, if endorsed by the White House, would inevitably lead to still more sanctions and increasing aid to Zelensky and his corrupt cronies
in an openly declared attempt to weaken Russia and bring down Putin. It would also mean that a future functional diplomatic relationship between Moscow and Washington would become impossible. Implicit in Putin’s questions is the clear accusation that there is a double standard on what constitutes national security.

The West supports military resistance by Ukraine against Russia but does not support the right of the Palestinians to defend themselves when attacked by Israel, as took place on August 5th, an unprovoked attack that killed inter alia 17 Palestinian children.
The Russian Foreign Ministry followed-up with a statement first posted on its Egyptian Embassy social media accounts. The statement included a screenshot of a tweet Israeli Prime Minister Yair Lapid posted April 3rd on the claimed killing of civilians in the Ukrainian town of Bucha, attributed by Lapid and the western media to Russian forces. Lapid declared “It is impossible to remain indifferent in the face of the horrific images from the city of Bucha near Kiev, from after the Russian army left. Intentionally harming a civilian population is a war crime and I strongly condemn it.” The Russian post observed how one might “Compare Yair Lapid’s lies about [Ukraine] in April and attempts to place blame and
responsibility on [Russia] for the deaths of people in Bucha brutally murdered by the Nazis with his calls in August for bombing and strikes on [Palestinian] land in the Gaza Strip. Isn’t that a double standard, complete disregard and contempt for the lives of Palestinians?”
The point about a double standard is particularly relevant as Ukraine, which claims to be enduring a brutal Russian assault replete with war crimes,
has openly endorsed Israel’s bombing and shooting of the unarmed Palestinians. Two weeks ago, Ukrainian Ambassador to Israel Yevgen Korniychuk expressed his full support for Tel Aviv, saying “As a Ukrainian whose country is under a very brutal attack by its neighbor, I feel great sympathy towards the Israeli public. Attacks on women and children are reprehensible. Terrorism and malicious attacks against civilians are the daily reality of Israelis and Ukrainians and this appalling threat must be stopped immediately.”


Korniychuk’s odd, and manifestly false, comment takes reality and turns it upside down. But nevertheless, to be sure, Israel’s recent bloody assault on Gaza did not earn it much favor from a global audience that has become tired of the Jewish state’s belligerency and selfserving flood of disinformation. A number of human rights organizations and even some churches responded by declaring Israel to be an “apartheid state.” Some critics of the Israelis have also been pleased to observe that ordinary voters in the US Democratic Party in particular have moved away from knee-jerk support of Israel and have accepted that it is
racist and undemocratic. Even a considerable number young Jews, many of whom have protested against the Israeli automatic resort to gunfire and bombs in suppressing the Palestinians, have broken with their parents over the issue of what constitutes the legitimate “right” of Israel to “defend itself.”


Israel is far from defeated, however, and it has struck back in the time-honored fashion, using the Jewish diaspora and its vast wealth to buy up or leverage the media, to corrupt politicians at all levels, and to propagate a narrative that always depicts Jews sympathetically as perpetual victims. That narrative relies on the so-called holocaust and the slogan “never again” to generate the moral authority and outrage that makes the entire otherwise unsustainable imposture work.
What might be plausibly described as an International Jewish Conspiracy directed from the Israeli government’s Ministry of Strategic Affairs and from the think tanks, banks and investment houses on Wall Street and K Street is working hard to make it illegal to criticize Israel and is enjoying considerable success. Israel’s recent and continuing slaughter of Gazans and West Bank villagers has not induced the thoroughly controlled governments and media outlets that the Jewish state dominates that there is anything seriously wrong going on between the Israelis and Palestinians, only business as usual.
Israel appears to be winning its war against the Palestinians (and let’s not forget the Iranians) where it matters most, among the power brokers in both the US and elsewhere.
Witness for example the reaction of the US government to the killing of the Gazans. President Joe Biden declared that Israel has a “right to defend itself,” the standard line also parroted by Speaker of the House of Representatives Nancy Pelosi. Thirty-four congressmen meanwhile signed on to a letter calling on the United Nations to disband a UN Commission of Inquiry (COI) into Israel following recent controversial remarks by one of the commission’s members. The COI was set up to investigate possible Israeli war crimes and crimes against humanity in the occupied territories and Gaza.
The signatories particularly objected to what the always vigilant Anti-Defamation League has described as anti-Semitic statements by COI member Miloon Kothari, an Indian human rights expert and investigator. In a podcast Kothari observed that Israel routinely “practiced apartheid and settler colonialism against the Palestinians,” before rejecting criticism of his commission as the work of the Jewish lobby that controls the media, saying “We are very disheartened by the social media that is controlled largely by the Jewish lobby or specific
NGOs,” adding that “a lot of money is being thrown at trying to discredit the commission’s work.”
Jewish power particularly in the anglophone world was also on display recently in Canada. The painfully politically correct Justin Trudeau regime has succumbed to the example set by Germany and several other European states in enshrining the official Jewish organizations’ perpetual victim narrative in the Canadian Criminal Code, s. 319. Henceforth
(2.1) Everyone who, by communicating statements, other than in private conversation,
willfully promotes antisemitism by condoning, denying or downplaying the Holocaust
    (a) is guilty of an indictable offence and liable to imprisonment for a term not
exceeding two years; or
    (b) is guilty of an offence punishable on summary conviction.

So, from now on in Canada, if you question the claimed facts surrounding the approved socalled holocaust narrative you can be sent to prison for two years. So much for free speech or the right to challenge disinformation.
Finally, in Britain, the two contenders for the position of Prime Minister replacing the disgraced Boris Johnson, Liz Truss, the foreign secretary, and Rishi Sunak, the chancellor, were boasting of their pro-Israel credentials over the very weekend when Israel was killing more than fifty Palestinians, including 17 children, while wounding scores more. Truss and Sunak played the Israel/Jewish card big time, with Truss asserting that “The UK should stand side by side with Israel, now and well into the future. As Prime Minister, I would be at the forefront of this mission.” Truss has also hinted that she would follow the Zionist stooge
Donald Trump’s lead in moving the British Embassy to Jerusalem and she has supported a Free Trade Agreement between the UK and Israel, which would primarily benefit the Israelis.
She has also declared that any criticism of Israel is rooted in anti-Semitism, a popular line that is also being extensively promoted in the United States.
The two dominant parties in the UK’s parliamentary system are the Conservatives (Tories) and Labour. Both parties have organized “Friends of Israel” groups that have as members a majority of parliamentarians, including more than four out of every five Tories, who currently form the government. Recently, the Labour Party ousted leader Jeremy Corbyn because he dared to express sympathy for the Palestinians and replaced him with Keir Starmer, who is as close to Israel and the powerful British Jewish community as, well… choose your metaphor. For what it’s worth, Truss, Sunak and Starmer all support a hard line against Russia in Ukraine and also advocate putting extreme pressure on Iran, Israel’s declared regional enemy. They also all support using the British veto in the United Nations
to protect the Jewish state against critics.
In 2001, Israeli Prime Minister Ariel Sharon angrily admonished his colleague Shimon Peres, who was arguing that Israel should heed US calls for a cease fire, saying “I want to tell you something very clear, don’t worry about American pressure on Israel. We, the Jewish people, control America, and the Americans know it.” It now appears that the US, Canada, and Great Britain, joined by other anglophone states like Australia and New Zealand, are riding on the same horse when it comes to sacrificing actual national interests to pander to a foreign
nation which can rightly be regarded as both a habitual war criminal and manifestly racist.

The British and Canadian politicians on both sides of the aisle have now become like their American counterparts in allowing themselves to be corrupted by money and media influence, making an uncritical and near total commitment to Israel the defining issue in any political campaign for high office.
Modern Jewish power as a global phenomenon is a cancer that was in a certain sense made in America and has spread worldwide. But, fortunately, the smearing of critics as antiSemites is beginning to wear thin[!]. As Chris Hedges observed in March 2019 “The Israel Lobby’s buying off of nearly every senior politician in the United States, facilitated by our system of legalized bribery, is not an anti-Semitic trope. It is a fact. The lobby’s campaign of vicious character assassination, smearing and blacklisting against those who defend Palestinian rights…is not an anti-Semitic trope. It is a fact. Twenty-four state governments’ passage of Israel Lobby-backed legislation requiring their workers and contractors, under
threat of dismissal, to sign a pro-Israel oath and promise not to support the Boycott, Divestment and Sanctions movement is not an anti-Semitic trope. It is a fact.”
It should also be a fact that Americans are beginning to rally against their government being manipulated by the unregistered insidious agents of a foreign government, but that will have to wait presumably. For the moment, Israel and its fifth column have key elements in both government and in the public space in their iron grip. It might require something like a revolution to loosen that.
*
This article was originally published on The Unz Review.
Philip M. Giraldi, Ph.D., is Executive Director of the Council for the National Interest, a
501(c)3 tax deductible educational foundation (Federal ID Number #52-1739023) that seeks a more interests-based U.S. foreign policy in the Middle East. Website is
councilforthenationalinterest.org, address is P.O. Box 2157, Purcellville VA 20134 and its email is
inform@cnionline.org. He is a regular contributor to Global Research.
Featured image is from TUR

The original source of this article is Global Research
Copyright © Philip Giraldi, Global Research, 2022

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

https://www.aljazeera.com/opinions/2023/10/7/from-hubris-to-humiliation-the-10-hours-that-shocked-israel

Opinion

From hubris to humiliation: The 10 hours that shocked Israel

The Palestinian blitzkrieg is a military failure and a political catastrophe for Israel of colossal proportions.

By Marwan Bishara

Senior political analyst at Al Jazeera.

Published On 7 Oct 2023

A few days after Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu delivered a boastful speech at the United Nations, announcing the establishment of a new Middle East centred around Israel and its new Arab partners, the Palestinians, whom he totally omitted from his fantasy regional map, dealt him and Israel a fatal blow, politically and strategically.

The Palestinian resistance movement Hamas launched a meticulously planned, well-executed lightning incursion from Gaza into Israel, by air, sea and land. In tandem with thousands of missiles fired towards Israeli targets, hundreds of Palestinian fighters attacked Israeli military and civilian areas in the southern part of the country, which led to the killing of at least 100 Israelis and the capture of dozens of Israeli soldiers and civilians as hostages.

Hamas’s objectives in the operation are no secret: First, retaliate and punish Israel for its occupation, oppression, illegal settlement, and desecration of Palestinian religious symbols, especially Al-Aqsa Mosque in Jerusalem; second, take aim at Arab normalisation with Israel that embraces its apartheid regime in the region; and lastly, secure another prisoner exchange in order to get as many Palestinian political prisoners released from Israeli jails as possible.

It is worth recalling that Hamas’s leader in the Gaza Strip, Yahya al-Sinwar, who spent more than two decades in Israeli prison, was released in a prisoner exchange. Mohammed Deif, the head of Hamas military arm, like many other Palestinians, lost loved ones to Israeli violence – an infant son, a three-year-old daughter and his wife. Therefore, there is also a clearly a punitive and vengeful aspect to the operation.

In that sense, the attack may have been incredibly shocking, but it was hardly surprising.

Hubris has finally caught up with Israel and its arrogant leaders, who long thought themselves invincible and repeatedly underestimated their enemies. Since the “surprise” Arab attack of October 1973, successive Israeli leaders have been shocked and awed, again and again, by what the people they oppressed have been capable of.

They were caught unprepared by the Lebanese resistance after the Israeli invasion of Lebanon in 1982, by the Palestinian Intifadas in the 1980s and the 2000s, and by the Palestinian resistance after more than five decades of Israeli occupation and four successive wars on Gaza.

Clearly, the Israeli military and civilian leadership also did not expect Hamas’s massive operation, its success representing a major Israeli intelligence and military failure. Despite Israel’s sophisticated network of spies, drones, and surveillance technology, it could not detect and preempt the attack.

But the damage done to Israel goes beyond the intelligence and military flop; it is also a political and psychological catastrophe. The invincible state has shown itself vulnerable, weak, and terribly impotent, which will not go down well for its plans to be a regional leader of a new Middle East.

Images of Israelis fleeing their homes and towns in fear will be ingrained in their collective memory for many years to come. Today was probably the worst day in Israel’s history. An utter humiliation.

Netanyahu, the spin doctor, will not be able to change that regardless of how he spins it. Israel will not get a chance to undo what the world saw on Saturday morning: a frantic country lost to its own fantastical delusions.

Israel’s military establishment will no doubt try to recover the strategic and military initiative from Hamas by immediately dealing it a major military blow. As it has done in the past, it will undertake severe bombardment and assassination campaigns, leading to great suffering and countless casualties among the Palestinians. And as it has happened in the past again and again, this will not destroy the Palestinian resistance.

That is why, Israel may consider redeploying its military to Palestinian cities, towns and refugee camps across the Gaza Strip and the West Bank under the pretext of finishing off Hamas and other Palestinian factions.

Such a full takeover is the historic wish of the more fanatic members of Israel’s ruling coalition, who want to destroy the Palestinian Authority, take direct control of the entirety of historical Palestine or what they call “The Greater Land of Israel”, and carry out ethnic cleansing of the Palestinians.

That would be a big mistake. It would lead to a full-fledged asymmetrical war, and in the process, isolate Israel like never before. Even Western leaders, which have thus far supported Netanyahu, expressing more of the same transparently hypocritical solidarity with Israeli apartheid, may begin to distance themselves from the Israeli government.

Already, Israel’s scandalous humiliation is undermining its strategic and political standing in the region. Arab regimes that normalised relations with Israel and are partnering with the Netanyahu government appear more foolish with every passing hour.

Desperate to reverse his personal failure and maintain his fragile coalition, Netanyahu is sure to overreact, and in the process will alienate more of his new and potential regional partners.

Whichever way this goes, Netanyahu’s legacy will be marred by failure. He may well take his Palestinian counterpart, the octogenarian Mahmoud Abbas, along with him down the drain of history.

Abbas, too, is failing politically, trying to toe the line between condemning the Israeli occupation and coordinating security with it. Such a balancing act is no longer tenable.

But the change that is coming is about more than personalities; it is about the two peoples as a whole, and whether they want to live in peace or die fighting. The time and space for anything in between have passed.

The Palestinians have made it clear today that they would rather fight on their feet for justice and freedom than die on their knees in humiliation. It is high time the Israelis heed the lessons of history.

 

Marwan Bishara

Senior political analyst at Al Jazeera.

Marwan Bishara is an author who writes extensively on global politics and is widely regarded as a leading authority on US foreign policy, the Middle East and international strategic affairs. He was previously a professor of International Relations at the American University of Paris.

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

https://www.commondreams.org/news/netanyahu-map

Netanyahu Shows Map of 'New Middle East'—Without Palestine—to UN General Assembly

"Netanyahu made clear with his little map today what normalization really seeks: eliminating Palestine... from the region and legitimizing greater Israel, all with the blessing of Arab regimes," one critic said.

BRETT WILKINS

Sep 22, 2023

Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu angered Palestinians and their defenders Friday after presenting a map of "The New Middle East" without Palestine during his speech to the United Nations General Assembly in New York.

Speaking to a largely empty chamber, Netanyahu—whose far-right government is widely considered the most extreme in Israeli history—showed a series of maps, including one that did not show the West Bank, East Jerusalem, or Gaza. These Palestinian territories have been illegally occupied by Israel since 1967, with the exception of Gaza—from which Israeli forces withdrew in 2005, while maintaining an economic stranglehold over the densely populated coastal strip.

Middle East Eye reported Netanyahu also held up a map of "Israel in 1948"—the year the modern Jewish state was established, largely through the ethnic cleansing of more than 750,000 Arabs—that erroneously included the Palestinian territories as part of Israel.

Palestinian Ambassador to Germany Laith Arafeh said on social media that there is "no greater insult to every foundational principle of the United Nations than seeing Netanyahu display before the UNGA a 'map of Israel' that straddles the entire land from the river to the sea, negating Palestine and its people, then attempting to spin the audience with rhetoric about 'peace' in the region, all the while entrenching the longest ongoing belligerent occupation in today's world."

As Middle East Eye noted:

The inclusion of Palestinian lands (and sometimes land belonging to Syria and Lebanon) in Israeli maps is common among believers of the concept of Eretz Yisrael—Greater Israel—a key part of ultra-nationalist Zionism that claims all of these lands belong to a Zionist state.

Earlier this year, Netanyahu's finance minister, Bezalel Smotrich, spoke from a podium adorned with a map that also included Palestine, Lebanon, and Syria as part of Greater Israel. In the same event, he said there was "no such thing as Palestinians."

 

The use of such maps by Israeli officials comes at a time when Netanyahu's ultra-nationalist government has taken steps that experts say amount to the "de jure annexation" of the occupied West Bank.

Netanyahu used the maps in an attempt to illustrate the increasing number of Arab countries normalizing relations with Israel under the Abraham Accords brokered by the administration of former U.S. President Donald Trump.

"There's no question the Abraham Accords heralded the dawn of a new age of peace," the Israeli prime minister said. "But I believe that we are at the cusp of an even more dramatic breakthrough, an historic peace between Israel and Saudi Arabia. Peace between Israel and Saudi Arabia will truly create a new Middle East."

Critics have countered that peace between apartheid Israel and Arab dictatorships has come at the cost of advancing Palestinian rights. In the case of Morocco, the United States recognized the North African nation's illegal annexation and brutal occupation of Western Sahara in exchange for normalization with Israel.

Netanyahu's props on Friday reminded numerous observers of the time during his 2012 General Assembly speech when he used a cartoon drawing of a bomb to illustrate Iran's progress on advancing a nuclear weapons program that both U.S. and Israeli intelligence agencies said did not exist.

 

************************************

  • اکبر فیجانی

نتایج مقاومت ایران در برابر آمریکا و متحدانش

اکبر فیجانی | يكشنبه, ۳ ارديبهشت ۱۴۰۲، ۰۷:۵۱ ق.ظ

 

 

نتایج استقلال محوری و مقاومت ایران در برابر آمریکا و کشورهای همپیمان این کشور

 

بنام خدا

عده ای با مقاومت در برابر آمریکا و همپیمانانش مخالفند و بر تسلیم یا کوتاه آمدن در برابر خواسته های آمریکا و دیگر کشورهای قدرتمند اصرار دارند و راه حل همه مشکلات از جمله معضلات اقتصادی و تورم را مذاکره مستقیم با آمریکا می دانند و همچنین از حضور یا کمک ایران به کشورهایی مثل سوریه، یمن، و لبنان گله دارند.

آیا مذاکره مستقیم با آمریکا به نفع ایران است؟

آیا عدم مذاکره بمعنی افزایش احتمال بروز جنگ و شرکت در مذاکره الزاما مانع جنگ می شود؟

آیا افزایش قدرت نظامی و مانور های نظامی الزاما تحریک آمیز است و به ضرر کشور ما تمام می شود یا برعکس بازدارنده و به نفع ما می باشد؟

آیا کمک به سازمان ها و کشورهایی مثل سوریه، یمن، لبنان و فلسطین و تشکیل و هدایت مقاومت منطقه ای و فرامنطقه ای تاکنون به ضرر ایران بوده است؟ و اگر چنین اقداماتی انجام نمی شد مشکلات ما کمتر بود؟

و سوالات و شبهات دیگر....

در این خصوص مطالب زیادی توسط کارشناسان داخلی و خارجی نوشته یا گفته شده است. در این پست دو مقاله که از نظر اینجانب تحلیلی مناسب از مسایل مذکور و پاسخی مستدل به سوالات فوق ارائه می دهند را به همراه چند منبع دیگر معرفی می کنم.    

در مقاله اول، دکتر سعدالله زارعی، استاد دانشگاه، کارشناس و تحلیلگر ارشد مسائل منطقه، مسأله بازدارندگی را محصول مقاومت معرفی کرده و با ارائه تحلیلی جامع و مستدل تا حد زیادی به سوالات فوق و ابهامات دیگر پاسخ داده است.

در مقاله دوم، «نوام چامسکی» مشهورترین نظریه‌پرداز و اندیشمند آمریکایی ضمن تشریح یا ذکر ریشه های جنگ افروزی و دشمنی آمریکا با ایران، علت اصلی فشارهای آمریکا به ایران را این می داند که این کشور به طور موفقیت‌آمیز در برابر آمریکا مقاومت کرده است.

توجه: انتخاب و انتشار مطالب صرفا جهت اطلاع رسانی می باشد و بمعنی موافقت با تمام گزاره ها و پیام های مستقیم یا ضمنی آنها نمی باشد.

 

*******************************

مقاله اول

 

 

یادداشتی در تبیین اندیشه مقاومت؛

«راه‌حل»، مقاومت اقتصادی است، نه مذاکره و نه جنگ

نویسنده: دکتر سعداله زارعی استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

 

 حضرت آیت‌‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در سخنرانی مهم خود در سی‌امین روز رحلت حضرت امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه به تبیین «مقاومت و ایستادگی امام خمینی» پرداختند و در ذیل آن، هدف از مقاومت را، بازدارندگی عنوان کردند و فرمودند «عزیزان من! یک نکته این است که هدف مقاومت عبارت است از رسیدن به نقطه‌ی بازدارندگی. هم در اقتصاد، هم در مسائل سیاسی کشور، هم در مسائل اجتماعی، هم در مسائل نظامی باید به نقطه‌ای برسیم که این نقطه بازدارنده باشد، یعنی بتواند جوری خود را نشان بدهد که دشمن را از تعرّض به ملّت ایران در همه‌ی زمینه‌ها منصرف کند؛ دشمن ببیند فایده‌ای ندارد و با ملّت ایران نمیتواند کاری بکند. ما امروز در بخش نظامی تا حدود زیادی به این بازدارندگی رسیده‌‌ایم. »

به همین مناسبت، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب KHAMENEI.IR در یادداشتی به قلم دکتر سعدالله زارعی، استاد دانشگاه، کارشناس و تحلیلگر ارشد مسائل منطقه، به بررسی و تحلیل مسأله بازدارندگی به عنوان دستاورد مقاومت می‌پردازد.

 

 برخی تلاش می‌کنند پادزهر جنگ را «مذاکره» معرفی نمایند. یعنی می‌گویند برای اینکه درگیر جنگی ویرانگر نشویم، چاره‌ای جز مذاکره نداریم و بر همین اساس منتقدان مذاکره را طرفدار جنگ معرفی می‌نمایند. و حال آنکه اگر به طور دقیق به صحنه سیاسی کشور و مواضع جریانات مختلف نظر بیندازیم، می‌بینیم که هیچ فرد و جریانی در کشور نیست که طرفدار جنگ باشد و از قضا آن دسته از افراد و نهادهایی که در تبلیغات سیاسی متهم به طرفداری از جنگ می‌شوند، بیش از دیگران با جنگ مخالفند چرا که اولاً اساساً فلسفه وجودی این دسته از نهادها، جلوگیری از وقوع جنگ است و ثانیاً اگر جنگی هم در بگیرد همین نهادها بیش از دیگران درگیر مشکلات و مصائب آن خواهند بود و هزینه آن را خواهند پرداخت. پس می‌توان گفت اساساً دوگانه «جنگ-مذاکره» یک دوگانه توهمی است یعنی وجود خارجی ندارد؛ بلکه آنچه وجود دارد یک جریان سیاسی است که «مذاکره» را تنها راه‌حل کشور در برون رفت از فشارهای اقتصادی، سیاسی و روانی دشمن می‌داند و این در حالی است که زیرساخت این تفکر هم چیزی جز «توهم» نیست. یعنی به طور واقعی، مذاکره در تجربه بشر، نه لزوماً مانع وقوع جنگ و نه راه‌حل قطع یا کاهش دشمنی‌هاست.

 

 رفع جنگ از طریق «بازدارندگی»

وقوع جنگ، منطق خود را دارد، وقتی دشمن طرف مقابل خود را ضعیف و بی‌دفاع ارزیابی کند و عملیات نظامی را موجب از بین بردن یا ضعیف‌تر شدن آن و واداشتن آن به امتیازدهی و همراهی بداند و از سوی دیگر جنگ را برای خود کم‌هزینه ارزیابی کرده و مدت زمان اشتغال نیروهای نظامی خود به آن را کوتاه بداند، به آن دست می‌زند. تنها در این صورت است که جنگ برای دشمن، «مطلوب» ارزیابی می‌شود.

 

عدم وقوع جنگ یک راه شناخته شده بیشتر ندارد و آن هم دستیابی طرف ضعیف‌تر به قدرت بازدارندگی است. به این معنا که دشمن، در طرف مقابل خود، قدرتی ببینند که یا در پیروزی بر او دچار تردید شود و یا هزینه‌های جنگ و زمان درگیری نیروی نظامی خود به آن را «زیاد» ارزیابی کند و از آن منصرف گردد. در اینجا طرفی که مورد طمع دشمن است باید سه کار را توأمان انجام دهد؛ افزایش دائمی توانایی بازدارندگی خود یعنی «دستیابی به» تجهیزات بیشتر و کیفی‌تر، «آمادگی برای مواجهه نظامی» و «مانور روی امکاناتی که دارد». این سه کار، سه جزء جلوگیری از جنگ است و در واقع هر کشوری که با یک قدرت کلاسیک و یا نامتوازن قوی‌تر و یا همسان مواجه است و نمی‌خواهد مناسبات فی‌مابین به جنگ پرشدت و یا حتی کم‌شدت بیانجامد، باید این سه جزء قدرت بازدارندگی را مد نظر قرار دهد.

 

بعضی از افراد که یا فاقد بینش نظامی هستند و یا اصل بازدارندگی در مواجهه با دشمن را قبول ندارند، تلاش برای تقویت بنیه دفاعی و یا مانور روی بنیه دفاعی را «تحریک‌آمیز» معرفی کرده و جنگ‌طلبانه دانسته‌اند. آنان معتقدند مواجهه نظامی با قدرتی که در مرتبه برتر نظامی قرار دارد، لزوماً او را تحریک می‌کند و به درگیری منجر می‌شود. بر این اساس، آنان با ادبیات مبتنی بر آمادگی برای مقابله با سوءنیت و خنثی کردن تحرکات نظامی طرف مقابل مخالفت کرده و آن را بی‌فایده می‌خوانند.

 

این نگرش البته دارای چارچوب وسیع‌تری است. آنان سیطره قدرت برتر نظامی و یا اقتصادی و... بر امور جهان را «واقعیت»ی می‌دانند که از سوی قدرت‌های در مرتبه پایین‌تر، لاجرم باید پذیرفته شود. آنان تغییر در نظمی که آن قدرت برتر نظامی یا... پدید آورده را تنها در یک فرایند بسیار زمان‌بر ممکن می‌دانند که تنها به وسیله قدرت برتر نظامی جدید قابل تحقق است و تلاش قدرت‌های منطقه‌ای ـ نظیر ایران ـ که احتمال تبدیل شدن آن به قدرت برتر نظامی دنیا ضعیف است را بلندپروازانه، جاه‌طلبانه و ایده‌آلیستی ارزیابی کرده و از آن پرهیز می‌دهند. آنان می‌گویند واقعیت ابرقدرتی را باید بپذیریم و به لوازم آن تن بدهیم. از نظر آنان ابرقدرت به طور طبیعی منافع گسترده‌ای در فرامرزهای خود دارد و در حیطه مرزهای ملی دولت‌ها ورود می‌کند و از دامنه اختیارات آنان می‌کاهد و این چیزی نیست که بتوان آن را تغییر داد کما اینکه نیروهای ابرقدرت مصونیت‌های ویژه‌ای دارند و می‌توانند وارد شئونات داخلی کشورها شوند، قوانینی را بر آنها تحمیل کنند و قوانین و ارزش‌های داخلی آنان را نقض کرده و تغییر دهند. اینها پیامد طبیعی جهانی است که در آن ابرقدرت وجود دارد. در این میان کشورها و رهبران کشورهای جهان لاجرم و به طور طبیعی به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ دسته‌ی کوچک ذیل عنوان «سلطه‌گر» و دسته بزرگ ذیل عنوان «سلطه‌پذیر». از نظر آنان این یک وضع طبیعی است و مخالفت با آن عاقلانه، منطقی و ثمربخش نیست!

 

دقیقاً از این منظر، این گروه، ادبیات بازدارندگی را ادبیات جنگ می‌دانند و تفاوتی با آن قایل نیستند. در این میان، جالب این است که در حالی که در دایره دسته کوچک‌تر (یعنی نظام سلطه)، نظامیان حرف اول را می‌زنند، ورود نظامیان دایره دسته بزرگ‌تر (یعنی کشورهای تحت سلطه) به معادله قدرت در داخل و توازن قدرت در خارج را غیرمنطقی و خسارت‌بار ارزیابی کرده و به ادبیات بله به سیاسیون و نه به نظامیون دامن می‌زنند! از نظر آنان چون بازدارندگی به معنای عدم پذیرش حقوق ویژه ابرقدرت است، ابرقدرت را تحریک کرده و سبب جنگ می‌شود. جنگی که ـ از منظر آنان ـ نتیجه طبیعی و حتمی آن، پایمال شدن ملت و دولتی است که نمی‌خواهد به حقوق ویژه ابرقدرت‌ها تمکین کند. آنان اصولاً به مقولاتی نظیر «جنگ نامتقارن» و شکست قدرت کلاسیک در برابر قدرت نامتقارن، اعتقادی نداشته و آن را بازی با الفاظ ارزیابی می‌کنند!

 

این منطق که خود را طبیعی و محتوم جلوه می‌دهد، با واقعیت‌ها و عینیات نمی‌خواند. اگر این منطق طبیعی و حتمی بود، در دنیا هیچ قدرت ضعیف‌تری بر قدرت قوی‌تر غلبه نمی‌کرد و هیچ قدرت قوی‌تری نباید در پیروزی بر قدرت ضعیف‌تر تردید می‌کرد و حال آنکه ما در دوران معاصر، ده‌ها صحنه را شاهد بوده‌ایم که قدرت ضعیف‌تر بر قدرت قوی‌تر غلبه کرده است و ده‌ها مورد وجود دارد که قدرت قوی‌تر از ترس شکست، جنگ علیه قدرت ضعیف‌تر را کنار گذاشته است. مثلاً پیروزی حضرت امام خمینی در جریان انقلاب اسلامی بر رژیم مقتدر شاهنشاهی یک واقعیت است؛ پیروزی ایران در جنگ تحمیلی هشت ساله که یک دنیا در مقابل آن قرار داشت، یک واقعیت است؛ پیروزی‌های مکرر حزب‌الله لبنان بر ارتش و دولت رژیم صهیونیستی از سال ۱۳۶۴ تاکنون یک واقعیت است؛ پیروزی مردم عراق بر اشغالگران نظامی آمریکا و انگلیس یک واقعیت است؛ پیروزی‌های مکرر فلسطینی‌های محصور در غزه بر ارتش اسرائیل یک واقعیت است؛ پیروزی محرومین یمنی بر ارتش‌های عربی و غربی در جنگ چهار ساله اخیر یک واقعیت است؛ نیز هراس آمریکا از درگیری نظامی با ایران یک واقعیت است و...

 

 پس ادبیات بازدارندگی از یک سو بر مبنای عدم وقوع جنگ و از سوی دیگر بر مبنای غلبه بر دشمن قوی‌تر در جنگ استوار است و این یک راهکار تجربه شده و با هزینه‌ای قابل تحمل است.

 

 چرا «مذاکره با آمریکا»، نه؟

مذاکره به طور کلی یک روش است که در تعامل دولت‌ها و ملت‌ها با یکدیگر به کار گرفته می‌شود و پسندیده هم می‌باشد. اما مذاکره ایران با آمریکا از این قاعده جداست. چرا؟ تنش شدید آمریکا با ایران سابقه‌ای چهل‌ ساله دارد و از آنجا که در همه دولت‌های آمریکا به طور لاینقطع جریان داشته است، یک «استراتژی» و بلکه تنها استراتژی آمریکا در مقابل ایران به حساب می‌آبد. دولت‌های آمریکا از زمان «جیمی کارتر» تاکنون، جمهوری اسلامی را به عنوان یک دولت به رسمیت نشناخته‌اند و همواره بر از بین بردن آن تأکید داشته‌اند. فراموش نکرده‌ایم که در سال ۱۳۶۶ و در حین جنگ تحمیلی، «کاسپار واینبرگر»، وزیر دفاع دولت ریگان با صراحت اعلام کرد که «باید ریشه ملت ایران خشکانیده شود». این ادبیات امروز هم توسط مؤثرترین افراد کابینه ترامپ به کار گرفته می‌شود و از «جان بولتون» به عنوان فردی که همواره دنبال جنگ با ایران بوده یاد می‌شود. پس در اینجا معنا و موضوع مذاکره متفاوت می‌شود. بعضی وانمود کرده‌اند که «گفتمان مذاکره» می‌تواند به این خصومت دیرینه پایان داده و مناسبات ایران و آمریکا را وارد مرحله‌ای جدید، غیرجنگی و سازنده نماید. این در حالی است که آمریکایی‌ها نه تنها کمترین فاصله‌ای با ادبیات خصومت نگرفته‌اند، بلکه در دوره کنونی این ادبیات هر چه بیشتر خصمانه شده است. با این وصف باید گفت مذاکره‌ای که دونالد ترامپ در «پارادایم خصومت» از آن حرف می‌زند، بخشی از خصومت است، نه علامتی بر تغییر رویه آمریکا در قبال ایران. روز جمعه ۱۷ خرداد، روزنامه نیویورک تایمز درگزارشی به قلم «ادوارد وانگ» نوشت: «تلاش‌های دیپلماتیک ترامپ برای شروع مذاکره با ایران، چیزی بیش از یک نمایش نیست» این روزنامه نوشت پیشنهاد جدید مقامات آمریکا برای مذاکره، نوعی پیام است برای آنکه تهران به فعالیت‌های هسته‌ای‌اش باز نگردد.

 

 مذاکره قدرت پایین‌تر با قدرت بالاتر

بعضی گفته‌اند در دنیا این همه مذاکره صورت می‌گیرد، یکی هم مذاکره ایران و آمریکا! مگر هر مذاکره‌ای مستلزم توافق و پذیرفتن چیزی است؟ چه اشکالی دارد که ما برای آنکه مخالف گفت‌وگو دیده نشویم، مذاکره با آمریکا را بپذیریم، ولی زیر بار تحمیلات آن نرفته و بدون توافق از آن خارج شویم. بعضی هم گفته‌اند عدم مذاکره نشانه ضعف ماست و این سبب بروز حوادثی می‌شود که ضرر آن صدها بار بیشتر از ضرر مذاکره کردن است.

 

واقعیت این است که در شرایطی که آمریکا، دائماً بر دامنه و دایره خصومت خود علیه ایران می‌افزاید ـ کما اینکه در تازه‌ترین اقدام خود به تحریم معاملات مربوط به پتروشیمی ایران روی آوردـ، پیشنهاد مذاکره از سوی ایران و یا قبول مذاکره توسط ایران، در حالی که آمریکایی‌ها خود را در موضع برتر می‌دانند و ما را قدرتی ضعیف‌تر از خود به حساب می‌آورند ـ که البته از نظر مادی درست هم هست ـ، اعتراف به ضعف از سوی ایران است. آمریکایی‌ها حتی گفته‌اند آنچه ما با ایران انجام می‌دهیم، مذاکره نیست تا چیزی بدهیم و سپس چیزی از او بگیریم، چرا که اساساً ایران در حدی نیست که از ما مطالبه‌ای داشته باشد. ما از ایران چیزهایی می‌خواهیم که باید آنها را تأمین کند. بر این اساس «مایک پمپئو» وزیر خارجه ترامپ، در یک اقدام گستاخانه، مطالبات آمریکا از ایران را در ۱۲ بند منتشر کرد که معنایش خلع کامل ایران از نقاط قوت کنونی‌اش بود.

 

در همان گام اول، پذیرش مذاکره از سوی ایران در این شرایط، به این معناست که در جدال کنونی بین واشنگتن و تهران، این ایران است که کم آورده، خسته شده و به انتهای راه رسیده است. از این روست که بعضی از تیزبینان سیاسی گفته‌اند در حال حاضر پذیرش مذاکره از سوی ایران، حتی معنایی فراتر از «تسلیم» دارد و به معنای ویران کردن همه دستاوردها و دسترنج‌های چهل ساله خود و نیز ویران کردن اعتبار خویش می‌باشد.

 

وقتی آمریکایی‌ها در حین اعزام واسطه برای شروع مذاکره، از به صفر رساندن صادرات نفت و تحریم معاملات پتروشیمی ایران حرف می‌زنند، در واقع باور کرده‌اند که این فشارها کار ایران را تمام می‌کند و لذا در این شرایط، اگر ایران مذاکره با آمریکا را بپذیرد، با آمریکایی مواجه می‌شود که توقع دارد، ایران به طور کامل به خواسته‌های او تن دهد و با دست خالی از پای میز مذاکره بلند شود. آن وقت با توجه به کینه عمیقی که آمریکایی‌ها از ایران دارند، آیا به «ایران ضعیف» اجازه ادامه حیات می‌دهند؟ آیا این مذاکره، استقبال از جنگ نیست؟

 

 مذاکره با آمریکا یک پروژه است یا پروسه؟

بعضی معتقدند مذاکره ایران با آمریکا یک پروژه و به تعبیری دیگر یک پرونده است و همه مسایل ایران را دربرنمی‌گیرد. ما می‌توانیم به این پروژه تن بدهیم به فرض که در آن باختیم، با پروژه‌های دیگر به حیات‌مان ادامه می‌دهیم. اینها توجه ندارند که در فضای پرشدت خصومت، وقتی «قدرت پایین‌تر» به سمت مذاکره می‌آید، یعنی استقامت آن تمام شده و این ابتدای امتیازگیری طرف مقابل است و در واقع وقتی آغاز شد، قدرت پایین‌تر از نظر قدرت بالاتر صلاحیت متوقف کردن آن و تعیین حد و حدود برای آن را ندارد. بنابراین قدرت پایین‌تر نمی‌تواند در نقطه‌ای به مذاکرات پایان دهد. مگر یادمان رفته است که همه مقامات ایران در جریان پرونده هسته‌ای و مذاکرات برجام تأکید کردند که ما در هیچ موضوع دیگری مذاکره نمی‌کنیم و آن را خطوط قرمز خود می‌دانیم، ولی در عمل از یکسو آمریکا آن را ناکافی دانست و از آن خارج شد و از سوی دیگر اروپا بدون فوت وقت، از لزوم مذاکره ایران در مورد مسایل نظامی و منطقه‌ای و حقوق بشر حرف زد و در عمل شرط پایبندی به تعهد برجامی خود را، پذیرش مذاکره در این موارد از سوی ایران اعلام کرد. بنابراین اینکه بعضی گفته‌اند مذاکره را قبول می‌کنیم و در جایی تکلیف مسئله‌ای مشخص می‌کنیم و آن را مثل یک پرونده کنار می‌گذاریم و به بقیه اموراتمان می‌رسیم، امکان‌پذیر نیست. مذاکره ایران با آمریکا یک پروژه نیست که با برد یا باخت ما به پایان برسد، یک پروسه است که اولاً باخت ما در آن قطعی است ـ کما اینکه در پرونده هسته‌ای شاهد بودیم ـ و ثانیاً همه پرونده‌های ما را دربرمی‌گیرد و تا خلع کامل قدرت ما از نفس نمی‌افتد.

 

 رمز اصلی آمریکا، در به نتیجه رساندن مذاکره

آمریکا برای آنکه بتواند اهداف خود از مذاکره با ایران را به نتیجه برساند، لاجرم به «جبهه‌ای» در داخل ایران، نیاز دارد. اگر این جبهه وجود نداشته باشد، امکان ندارد آمریکا بتواند با تشدید جنگ اقتصادی، جنگ روانی و حتی ائتلاف‌های بین‌المللی و منطقه‌ای مسایل خود را پیش ببرد. چرا که این موارد در مواجهه با انقلاب اسلامی، بارها امتحان شده‌اند. آمریکا برای آنکه بار خود را به منزل ببرد به یک جبهه داخلی در ایران نیاز دارد. این جبهه داخلی دارای دو عنصر است یک عنصر، «مسئولین کشور» هستند و عنصر دیگر «نخبگان مؤثر حکومتی» است. مسئولین در این میان از آنجا که سر نخ بسیاری از تصمیمات را در دست دارند و اگر آنان در مقابل طرح آمریکا قرار نگیرند، کشور بی‌دفاع می‌شود، مهمند چرا که همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند: این جنگ، جنگ اراده‌هاست. نخبگان مؤثر حکومتی هم از این جهت مهمند که صاحب «بیان»اند و حرف آنان در جامعه اثر می‌گذارد و حداقل تأثیر کار آنان این است که سبب دوپارچگی در مردم شده و «دوگانه»های تصنعی خسارت‌بار پدید می‌آورند.

 

آمریکایی‌ها تاکنون نتوانسته‌اند فشارهای خود را به نتیجه برسانند، اما بیم آن وجود دارد که با توسعه گفتمان‌های سازشکارانه در داخل به نتیجه برسند. باید اعتراف کنیم که نسبت به دهه ۱۳۷۰ در ایران که زمزمه مذاکره با آمریکا مطرح شد، افراد معدودی از دسته اول و افراد کم‌شماری از دسته دوم وارد گفتمان‌ سازش شدند. مقاله «سید عطاء‌الله مهاجرانی» در مقام معاون حقوقی رئیس‌جمهور وقت تحت عنوان «مذاکره مستقیم» که در صفحه ۱۱ روزنامه اطلاعات ۱۳۶۹/۲/۶ درج شد و مقاله علی‌اکبر سعیدی سیرجانی که تحت عنوان نکته در تاریخ ۱۳۶۸/۵/۸ در همین روزنامه درج گردید، از معدود اقداماتی بودند که در دو سطح مسئولین و نخبگان مطرح شده و به حاشیه رفتند. اما سؤال این است که امروز ما چند سید عطاءالله مهاجرانی در سطح مقامات مؤثر کشور و چند علی‌اکبر سعیدی سیرجانی در سطخ نخبگان مؤثر حکومتی داریم؟ باید اعتراف کنیم که در فاصله دهه ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۰ این دایره گسترش پیدا کرده است و به همین میزان، امید آمریکا در به نتیجه رساندن طرح خود بیشتر شده است. از این روست که آمریکایی‌هایی که در دهه ۱۳۷۰ با خفض جناح حرف می‌زدند و امید چندانی به داخل ایران نداشتند، امروز با جرأت بسیار بیشتر و در حالی که صراحتاً از صفر کردن اقتصاد ایران و در واقع همان حرف «واینبرگر» مبتنی بر خشکاندن ریشه ملت ایران، حرف می‌زنند، از مذاکره سخن می‌گویند و در به نتیجه رساندن آن امید بسته‌اند. بنابراین یک راه چاره جمهوری اسلامی در بازدارندگی دشمن این است که در ساماندهی وضعیت داخلی خود اهتمام بیشتری داشته باشد.

 

باید توجه داشت که مسئله بنیانی جمهوری اسلامی در داخل، مشکلات اقتصادی نیست؛ ایران حتی در شرایط سخت‌تر تحریمی برای اکثر امور اقتصادی خود نیازمند بازار خارجی نیست. ما می‌توانیم در تأمین غذای جمعیت ۸۰ میلیونی خود کاملاً به تولید داخلی متکی باشیم. کما اینکه در زمینه مایحتاج دیگر خود مثل پوشاک، مسکن، بهداشت و درمان، سیستم چندوجهی حمل و نقل، ارتباطات، انرژی و نیرو، آموزش و پرورش و مسایل دفاعی و امنیتی نیز همین حالا می‌توانیم با امکانات داخلی اداره شویم. مشکل ما در همه این موارد وضع مدیریتی کشور است. بر این اساس بی‌راه نیست اگر بگوییم آمریکایی‌ها در به نتیجه رساندن فشارهای خود علیه ایران، بیش از اقتصاد، چشم به آن «جبهه داخلی» دوخته‌اند.

 

 فلز محکم انقلاب

یک نکته مهم و امیدبخش این است که آنچه توطئه‌های آمریکا و عوامل آن را با مشکل مواجه کرده است، فلز محکم این انقلاب و نظام است. توطئه‌های رنگارنگ ۴۰ ساله دشمن علیه مردم ایران به گونه‌ای است که به قول «فهمی هویدی»، متفکر شهیر مصری، اگر یک هفته علیه کشورهایی مثل مصر و الجزایر و عربستان سعودی اعمال می‌شدند، این کشورها فرو می‌پاشیدند. نقطه قوت مهم انقلاب ایران از یک سو دینی بودن و از سوی دیگر مردمی بودن آن است. این دو عنصر سبب شده که انقلاب، چهل سال توطئه علیه خود را با حفظ طراوت و شادابی پشت سر بگذارد. خود این موضوع به ما می‌گوید علیرغم تبلیغات هدف‌دار و عملیات روانی دشمن، جمهوری اسلامی زمان را در اختیار دارد و این به آن معناست که ما می‌توانیم بدون عجله و در عین حال بدون اتلاف وقت، برنامه‌های متعددی برای خنثی کردن حرکات جدید دشمن به کار بگیریم. بدون تردید دشمن نمی‌تواند مردم ایران را علیه نظام تحریک کرده و به خیابان‌ها بکشاند از این جهت نگرانی وجود ندارد کما اینکه اگر این کار شدنی بود باید در طول یک سال گذشته که شاهد نوسان شدید قیمت‌ها و فشار کم‌سابقه به توده‌های مردم بودیم، اتفاق می‌افتاد. البته نباید این وضع را تحمل کرد چرا که حفظ مردم و کاهش فشارها و اداره بهینه امور مردم، یک رسالت مهم نظام اسلامی است که نباید لحظه‌ای از آن غفلت کند. اما نکته این است که مردم در جمهوری اسلامی، پاشنه آشیل حکومت نیستند بلکه خود حفاظ و پوسته سخت آن می‌باشند.

 

از سوی دیگر تحولات نظام بین‌الملل هم به گونه‌ای نیست که آمریکا در راه‌اندازی ائتلاف‌های جدید علیه جمهوری اسلامی توفیقی پیدا کند و لذا آمریکا در عمل و برای مدت مدیدی نمی‌تواند به روابط تجاری ایران آسیب جدی وارد نماید. این در حالی است که اقتصاد ایران سالانه در بهترین وضعیت نیازمند حدود ۱۰۰ میلیارد دلار و در ریاضتی‌ترین وضعیت به حدود ۴۰ میلیارد دلار نیازمند است و تأمین این مبالغ برای کشوری که در اطراف خود ۱۵ همسایه نیازمند به ایران دارد و می‌تواند با خرد کردن این مبالغ در مرابطات تجاری با آنان راه خود را پیدا کند، دشوار نیست.

 

نکته‌ای دیگر از نظر سیاسی این است که شواهد و قرائن می‌گویند ایران به سمت انسجام بیشتر پیش می‌رود. درس مفید برجام برای ایرانیان ـ در کنار ضررهای اساسی آن ـ این بود که باید همبسته و منسجم باشند و گرفتار دوگانه‌های تصنعی نشوند. بر این اساس روزنامه نیویورک تایمز روز جمعه ۱۷ خرداد به نقل از «علی واعظ» مدیر پروژه ایران در گروه بین‌الملل بحران واشنگتن نوشت: «مشکل این است که ترامپ معتقد است، فشار حداکثری و تهدید یک راهبرد مذاکره است اما در فرهنگ ایرانی مایه نفرت است».

 

ایران فرصت دارد تا در یکی دو سال آینده به وضع منسجم‌تری برسد. شواهد و قرائن می‌گویند، خط مذاکره با آمریکا در ایران در حال کمرنگ شدن است شاید از این روست که ترامپ عجله دارد، پروژه مذاکره را در دوره خود به جایی برساند.

 

 نظریه جایگزینی دوگانه «جنگ ـ مذاکره»

دوگانه «جنگ ـ مذاکره» برخلاف ظاهر آن و نیز برخلاف آنچه در این باره ادعا شده، دوگانه‌ای توهمی است و همان‌طور که گفته شد در شرایطی حتی مذاکره طرف ضعیف‌تر با طرف قوی‌تر می‌تواند «جنگی پرشدت» را در پی داشته باشد. کما اینکه طرف ضعیف‌تر با تکیه بر ادبیات نظامی، می‌تواند شکل‌دهنده به مذاکره‌ای شود که متضمن دادن امتیازاتی از سوی طرف قوی‌تر باشد. ایران در زمانی که عراق در اشغال کامل نظامی آمریکا بود، با محوریت نظامیان به مذاکره‌ای شکل داد که نتیجه‌اش انعقاد قرارداد امنیتی واشنگتن با بغداد و خارج شدن نظامیان آمریکایی و انگلیسی از این کشور بود. بر این اساس، دوگانه «جنگ ـ مذاکره» واقعیت میدانی ندارد و توهمی است.

 

برخلاف آنچه گفته شد، کشور در انتخاب بین یکی از دو راه جنگ یا مذاکره قرار ندارد و اساساً گزینه‌ها در موارد دیگر و در خصوص کشورهای دیگر نیز به یکی از این دو محدود نمی‌شوند.

 

اگر هدف از سیاست‌گذاری، برون‌رفت از مشکل باشد، در تضاد بین قدرت بالاتر نظامی و قدرت پایین‌تر نظامی، قدرت پایین‌تر باید سیاست «بازدارندگی» (Deterrence) را در پیش بگیرد یعنی به گونه‌ای عمل کند که مانع اقدام نظامی یا شبه‌نظامی طرف قوی‌تر علیه خود شود. این نکته را هم باید در نظر داشت که نیروی بازدارنده باید بتواند در عمل ثابت کند که قدرت مواجهه با خطر و مدیریت آن را دارد. این را ما می‌توانیم «قدرت مقاومت» بنامیم. قدرت مقاومت یک قدرت بازدارنده است و سبب می‌شود که طرفی که از نظر نظامی در موقعیت برتری قرار دارد، با نگاه به هزینه‌ها، عواقب و احتمالات، از درگیری نظامی چشم بپوشد و در واقع گزینه جنگ را کنار بگذارد. «روئین برکمن» حدود ۱۰ سال پیش در کتاب «نبرد مخفی علیه ایران»، به سختی مواجهه با ایران اشاره کرده است. این «تئوریسین نظامی اسرائیل» که بنا به آنچه خود نوشته، در تعداد قابل توجهی از عملیات‌های امنیتی مخفی اسرائیل علیه ایران و همگرایان منطقه‌ای آن شرکت داشته است، می‌گوید: «ای کاش بلوک شرق از بین نرفته و دیوار برلین فرو نریخته بود، ما امروز به جای آن با یک قدرت سخت مواجه شده‌ایم» و «برایان هوک» ۵۱ ساله که از سال ۲۰۱۷ و با روی کار آمدن «دونالد ترامپ»، مسئول اصلی سیاست‌گذاری آمریکا درباره ایران است، در گفت‌وگوی تلویزیونی ـ ۴ اردیبهشت ۹۸ ـ گفت: «ایرانی‌ها در همه جای جهان موفق هستند و به حمایت از نیروهای مقاومت در سراسر خاورمیانه از لبنان گرفته تا سوریه، عراق، یمن و بحرین سرگرم می‌باشند». او چند روز بعد  در مصاحبه با «دویچه وله» گفت: «ما به دنبال جنگ نیستیم و اگر هر اقدام نظامی رخ دهد، آغازکننده آن، حکومت ایران خواهد بود. این پیامی است که وزیر خارجه آمریکا دیروز در بروکسل آن را منتقل کرد». «یاکوف کدی» (Yakov Kodi) رئیس سابق سازمان اطلاعاتی ناتیو اسرائیل، روز یازدهم خرداد ماه ۹۸ به کانال یک تلویزیون روسیه گفت: «از منظر کاملاً نظامی، شکست دادن ایران غیرممکن است و انجام آن برای آمریکایی‌ها مقدور نیست. بنابراین امکان جنگ با ایران و پیروزی در این جنگ وجود ندارد و پنتاگون بهتر از هر کس دیگر این را می‌داند و در این مورد هشدار هم داده است

 

 مقاومت، «نبرد» نیست

مقاومت یا بازدارندگی لزوماً و نیز در هدف‌گذاری، «نبرد» نیست، مقاومت مدیریت صحنه‌های نظامی و سیاسی برای جلوگیری از وقوع جنگ است و البته اگر علیرغم تلاش مبتنی بر بازدارندگی، جنگ در بگیرد، مقاومت از گزینه‌های متعدد خود برای کوتاه کردن زمان جنگ و کاهش آسیب‌پذیری خود و نیز وارد کردن ضربات قاطع به دشمن برای وادار کردن آن به آتش‌بس استفاده می‌کند. پس برخلاف آنچه بعضی می‌گویند، مقاومت نه تحریک دشمن به درگیری است و نه سبب طولانی شدن زمان جنگ و نه سبب گسترش دامنه آن می‌شود، بلکه استراتژی جلوگیری از این موارد است. در تجربه ایران نیز این موضوع به وضوح به چشم می‌خورد. ایران و نیروهای نظامی آن که تحت فرمان رهبر معظم انقلاب اسلامی هستند، در طول این چهل سال نه با آمریکا درگیر شده‌اند و نه اجازه داده‌اند آمریکا علیه ایران دست به درگیری بزند و این همه در حالی است که سیاست آمریکا در تمام این دوران مبتنی بر «تغییر نظام» ایران و استفاده از هر ابزاری برای دستیابی به آن بوده است. فراموش نکرده‌ایم که حتی باراک اوباما که از او به ریاست جمهوری که برای «تغییر» در رویکردهای نظامی و سیاسی آمریکا سر کار آمد، یاد می شود، همواره از اقدام نظامی علیه ایران به عنوان «گزینه‌ای روی میز» حرف می‌زد. در واقع در همه این دوران‌ها، راهبرد «مقاومت» یا همان بازدارندگی سبب مهار جنگ از یک سو و مهار جنگ‌طلبی آمریکا از سوی دیگر شده است. امروز نه فقط آمریکا تحت تأثیر وسوسه درگیری نظامی با ایران قرار ندارد، بلکه دائماً از لزوم تمهید راهکاری برای پیشگیری از درگیری‌های ناخواسته با ایران سخن می‌گوید. اما این تا چه زمانی ادامه دارد؟ تا زمانی که در ایران اندیشه مقاومت و بازدارندگی وجود دارد و به طور طبیعی در فاصله بین احتراز از درگیر شدن با ایران و وارد کردن «ضربه تمام‌کننده نظامی علیه ایران»، تضعیف مقاومت قرار دارد و بدین‌روست که «برایان هوک» مسئول اصلی سیاست‌گذاری آمریکا علیه ایران در نشست چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۹۸ که تحت عنوان «یک سال پس از خروج آمریکا از برجام، سیاست ایالات متحده در برابر ایران»، در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی واشنگتن برگزار شد، گفت: «قصد ما این است که با تحریم‌ها جلوی ادامه پشتیبانی ایران از نیروهای مقاومت در منطقه را بگیریم. تحریم‌ ابزاری است که می‌تواند اجازه دهد، اهداف امنیت ملی را با فشارهای اقتصادی به دست آوریم».

 

 معنا و مفهوم مقاومت

بدون تردید وقتی از مقاومت یا بازدارندگی در برابر دشمن حرف می‌زنیم، معنای آن در گام اول امنیتی و نظامی است، اما واقعاً به این موارد محدود نمی‌شود. کما اینکه اگرچه تلاش اصلی دشمن معطوف به تضعیف امنیتی ایران است، اما تخاصم آن به حوزه‌های اقتصادی و سیاسی و حتی تکنولوژیک نیز کشیده شده است. آمریکایی‌ها با صراحت تحریم‌های اقتصادی را وسیله‌ای برای کاهش توانایی سرمایه‌گذاری ایران در حوزه نظامی و امنیتی می‌خوانند.

 

پس به موازات آن، مقاومت و بازدارندگی ما در مقابل آمریکا حتماً باید دو جنبه را پوشش دهد همان‌گونه که دشمن این دو جنبه را پوشش داده است؛ از یک‌طرف ما باید در نقطه‌ای که دشمن برای به نتیجه رساندن تهدیدات امنیتی خود چشم دوخته است، یعنی حوزه اقتصادی، بازدارندگی ایجاد کنیم، به این معنا که تمهیداتی بیندیشیم تا دشمن در عمل نتواند با تکیه بر ضعف اقتصادی ایران وارد حریم امنیتی ما شود. این کار یک کلید دارد و آن «تمرکز» است. به این معنا که کل کشور باید برای تحقق آن بسیج گردد و آن را «حیاتی» تلقی کند، کما اینکه ما در حوزه نظامی به جای پراکنده‌کاری، روی رساندن ایران به «قدرت برتر موشکی منطقه» تمرکز کردیم و پس از یکی ـ دو دهه به آن دست پیدا نمودیم. در حوزه اقتصادی، مسایل مختلفی وجود دارد ولی همه این مسایل از یک درجه از اهمیت برخوردار نیستند. ما باید روی درونی کردن نیازهای اصلی اقتصادی خود تمرکز کنیم و رشته آن با موضوع واردات را از بین ببریم، به گونه‌ای که اثرگذاری دشمن روی بازار بین‌المللی ـ که در دهه‌های آینده نیز از کنترل و اثرپذیری از ما خارج است ـ سبب نوسان شدید قیمت کالاها و خدمات مورد نیاز ایرانیان در داخل نشود. وقتی ما به این بازدارندگی رسیدیم، دشمن بازارهای خارجی و فشار بر همسایگان ما برای قطع مراودات تجاری و مالی با ایران را کنار می‌گذارد.

 

از طرف دیگر ما باید بدانیم همان‌گونه که دشمن از برتری خود در حوزه اقتصادی علیه ما استفاده می‌کند و آن را وسیله‌ای برای مهار رفتار نظامی و امنیتی ـ توسعه قدرت و نفوذ منطقه‌ای ایران ـ ارزیابی کرده و با صراحت هم از آن حرف می‌زند، ما متقابلاً باید از قدرت موازنه‌ساز خود یعنی توانایی نظامی خود برای مهار رفتار تهدیدآمیز اقتصادی دشمن استفاده کنیم. حذف عنصر معادله‌ساز در نبردی که دشمن با هدف غلبه بر ما در همه حوزه‌ها از جمله حوزه امنیتی ـ نظامی راه انداخته، منطقی و خردمندانه نیست.

منبع: دیگران -  KHAMENEI.IR

*************************************

*************************************

*************************************

 

 

مقاله دوم

چامسکی: جرم ایران، مقاومت موفق در برابر آمریکاست

نظریه‌پرداز و اندیشمند مطرح آمریکایی می‌گوید دلیل فشارهای واشنگتن به ایران این است که این کشور توانسته به نحوی موفقیت‌آمیز در برابر آمریکا مقاومت کند.

 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «نوام چامسکی» نظریه‌پرداز و اندیشمند مطرح آمریکایی طی یادداشتی در نشریه آمریکایی «In these times» به اقدامات تحریک‌آمیز اخیر واشنگتن علیه ایران اشاره کرد و نوشت که دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا به رهبری «جان بولتون» مشاور امنیت ملی کاخ سفید برای حفظ سلطه آمریکا، به دنبال فشار به ایران است.

واشنگتن به دنبال پایان دادن به «مقاومت موفقیت‌آمیز» در جهان

وی ادامه داد که نمونه‌های زیادی در تاریخ نشان می‌دهد که بهانه‌ تراشیدن برای حمله به یک کشور دیگر ساده است و امروز نیز دولت ترامپ به رهبری بولتون، در حال دست به دست کردن داستان‌هایی از سوء رفتارهای ایران است.

بنا به اعتقاد این نظریه‌پرداز آمریکایی آمریکا به دنبال پایان دادن به «مقاومت موفقیت‌آمیز» کشورهای دیگر در مقابل آمریکا بوده است و از نظر وی فشار به ایران یکی از عناصر برنامه‌ بین‌المللی برای به رخ کشیدن قدرت آمریکا برای پایان دادن به «مقاومت موفقیت‌آمیز» در مقابل ارباب جهان می‌باشد و به همین دلیل هم بوده که آمریکا به مدت ۶۰ سال کوبا را مورد تنبیه خود قرار داده است.

 

جرم ایران مقاومت در مقابل آمریکا است

چامسکی تصریح کرد که از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون، جرم ایران مقاومت موفقیت‌آمیز در مقابل آمریکا بوده است.

طبق گفته این نظریه‌پرداز آمریکایی، در زمان حکومت آخرین پادشاه ایران و زمانیکه ایران در مقابل آمریکا مقاومت نمی‌کرد، ایران به همراه عربستان و رژیم صهیونیستی به یکی از ستون‌های آمریکا برای کنترل غرب آسیا تبدیل شده بود.

طبق این گزارش، آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم که جایگاه هژمون جهانی را به دست آورد، کنترل راهبردی منطقه مهم غرب آسیا را که دارای ذخایر نفتی گسترده و سهل‌الوصول است، در مرکز سیاست‌های خود قرار داده است.

چامسکی سپس به اظهارات «تام استیونسون» خبرنگار امور غرب آسیا اشاره کرد که تأکید کرده بود که تسلط آمریکا بر خلیج‌فارس تا حدودی اهرمی را برای آمریکا در مقابل دشمنان و همپیمانانش به وجود آورده است و نمی‌توان نقش خلیج‌فارس را در اداره کنونی جهان، نادیده گرفت.

چامسکی سپس ادامه داد که هم‌اکنون قابل فهم می‌شود که به چه دلیل آمریکا تاب مقاومت موفقیت‌آمیز کشورها را در منطقه ندارد.

آمریکا در جنگ ایران-عراق از سلاح‌های شیمیایی صدام چشم‌پوشی کرد

وی تصریح کرد که پس از سقوط شاه، آمریکا مستقیماً از حمله «صدام حسین» رئیس‌جمهور معدوم عراق به ایران حمایت کرد و به طور ضمنی، استفاده وی از سلاح‌های شیمیایی را نادیده گرفت و در نهایت نیز با محافظت از کشتی‌های عراقی در خلیج‌فارس، وارد مداخله مستقیم در جنگ ایران و عراق شد.

چامسکی تصریح کرد که بعد از پایان جنگ، در دوران ریاست‌جمهوری «جرجبوش» پسر، پنتاگون و وزارت انرژی آمریکا، مهندسان عراقی را به آمریکا دعوت کردند تا آنها را تحت آموزش‌های پیشرفته تولید سلاح قرار دهند و از آن زمان، تحریم‌های سخت و حملات سایبری برای مجازات ایران مورد استفاده قرار گرفت.

این نظریه‌پرداز آمریکایی با اشاره به این موارد ادامه داد بر خلاف منشور سازمان ملل که «تهدید یا استفاده از زور» را ممنوع اعلام می‌کند، رهبران سیاسی آمریکا هشدار داده‌اند که تمامی گزینه‌های حمله به ایران، روی میز قرار دارد.

آنطور که چامسکی در گزارش خود بیان کرده است، آمریکا به طور مداوم، ایران را تهدیدی برای صلح جهان تلقی می‌کند و این در حالی است که منابع اطلاعاتی آمریکا گزارش داده‌اند که دکترین نظامی ایران بسیار «تدافعی است و برای کند کردن حمله و پیشبرد یک راه‌حل دیپلماتیک برای دشمنی‌ها طراحی شده است.» به گفته چامسکی، ایران تلاش می‌کند در برابر طرف‌های خارجی متخاصم، بازدارندگی ایجاد کند.

چامسکی سپس ادامه داد که سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا در سال ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ اعتراف کردند که ایران در حال حاضر یک برنامه تسلیحاتی هسته‌ای ندارد و بنابراین برای آنهایی که می‌خواهند آزادانه در منطقه وحشیگری و اعمال خشونت کنند، «بازدارندگی» یک تهدید غیرقابل تحمل و حتی بدتر از «مقاومت موفقیت‌آمیز» است.

آمریکا بخاطر اسرائیل طرح منطقه عاری از سلاح‌های اتمی را وتو کرد

این نظریه‌پرداز آمریکایی تصریح کرد علیرغم آنکه برجام یک توافق مورد تأیید شورای امنیت بود و پایبندی ایران به تعهداتش تأیید شده بود، دولت ترامپ از آن خارج شد و جنگ‌طلبان مدعی شدند که این توافق کافی نبوده است و با وجود آنکه راه‌های ساده‌ای همچون حرکت به سوی منطقه عاری از سلاح‌های اتمی (NWFZ) در غرب آسیا نیز وجود دارد و کشورهای عربی، ایران و G-77 (کشورهای سابق عدم تعهد) از آن حمایت کرده‌اند، آمریکا این طرح را در کنفرانس ۲۰۱۵ بازبینی «ان‌پی‌تی» (پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای) وتو کرد و دلیل اصلی آن همانطور که همه می‌دانند، این بود که این طرح، آمریکا را ملزم می‌کند تا رسماً اعتراف کند که اسرائیل سلاح‌های هسته‌ای دارد و حتی بازبینی از زرادخانه‌ها را مجاز می‌کند که این قضیه نیز برای آمریکا غیرقابل تحمل است.

 

سوء استفاده آمریکا از طرح خاورمیانه عاری از سلاح اتمی برای حمله به عراق

چامسکی ادامه داد، نمی‌توان فراموش کرد که آمریکا به همراه انگلیس، مسئولیت منحصربه فردی در ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای داشتند و آن زمانی بود که می‌خواستند از این امر به عنوان یک پوشش قانونی برای حمله به عراق استفاده کنند. در آن زمان این دو کشور مهاجم مدعی شدند که صدام در تناقض با قطعنامه‌های ۶۸۷ و ۱۹۹۱ شورای امنیت سازمان ملل، در حال توسعه سلاح‌های شیمیایی است ولی بعد از جنگ خلیج‌فارس که صدام را موظف به پایان دادن به چنین برنامه‌هایی کردند، توجه اندکی به ماده ۱۴ شد که خواستار «برداشته شدن گام‌هایی در جهت هدف ایجاد منطقه‌ عاری از سلاح‌های کشتار جمعی در خاورمیانه» می‌شود.

 

آمریکا در زمان حکومت پادشاهی ایران از برنامه هسته‌ای ایران نگران نبود

چامسکی درباره رویکردهای متناقض آمریکا توضیح داد: «قابل توجه است که در زمان حکومت شاه در ایران، نگرانی اندکی درباره قصد ایران برای توسعه سلاح‌های هسته‌ای داشت».

وی ادامه داد که شاه ایران به وضوح به خبرنگاران خارجی گفته بود که ایران «قطعاً و زودتر از آنچه که گمان می‌شود»، سلاح‌های هسته‌ای تولید می‌کند و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران اطمینان داشت که پادشاه ایران قصد ساخت بمب اتم را دارد.

بنا به گفته چامسکی، «دیک چنی»، «دونالد رامسفلد»، «هنری کیسینجر»، با اعمال فشار به دانشگاه‌های آمریکا، خواستار تسهیل برنامه هسته‌ای ایران شدند و کیسینجر در پاسخ به اینکه به چه دلیل اجازه پیشبرد برنامه هسته‌ای ایران را داده بود، گفت که همین کافی بود که ایران همپیمان آمریکا بود.

 

ترامپ دارای مرض خودبزرگ‌بینی است

چامسکی سپس با اشاره به این موارد تأکید کرد که «اشتباه است که بخواهیم به دنبال یک تفکر بزرگ ژئوپولتیکی در پشت عملکردهای ترامپ باشیم. ترامپ دارای مرض خود بزرگ ‌بینی است که دکترین وی حفظ قدرت شخصی است

این نظریه‌پرداز آمریکایی در پایان با اشاره به اقدامات تحریک‌آمیز واشنگتن علیه ایران نوشت که قطعاً راه‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌توان آنها را دنبال کرد و باید هرچه سریعتر با تهدید حمله به ایران که احتمالاً پیامدهای فاجعه‌باری به دنبال خواهد داشت، به شدت مخالفت شود.

انتهای پیام/ق

منبع: خبرگزاری فارس

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

دیگر مطالب مرتبط:

کمک به فلسطین و لبنان... چراها و چگونه ها- ما برای توسعه کشورمان، رفع بیکاری ها و نابسامانی های اقتصادی، نیازمند پول و امکانات مادی هستیم؛ چرا باید به کشورهایی مثل افغانستان، لبنان و فلسطین کمک کنیم؟

دکتر علی اکبر ولایتی

(این مقاله را قبلا در همین وبلاگ منتشر کرده بودم. برای مشاهده آن، لطفا به پست شماره 11  در همین وبلاگ یا منبع اصلی آن مراجعه کنید.)

 

 

تاریخِ تحلیلیِ جنایات آمریکا به‌روایت حسن رحیم پور ازغدی- آخرین راه حل آمریکایی ها برای شکست انقلاب اسلامی چه بود؟

(این مقاله را قبلا در همین وبلاگ منتشر کرده بودم. برای مشاهده آن، لطفا به پست شماره  37  در همین وبلاگ یا منبع اصلی آن مراجعه کنید.)

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

مطالب مرتبط به زبان انگلیسی:

 

Anderson, T. (2019). Iran’s Resistance Economy and Regional Integration. World Sociopolitical Studies, 3(4), 649-685.

https://wsps.ut.ac.ir/article_77940_a5c18e18bbe9605fcc5584129e7d7acc.pdf

 

Anderson, T. (2019) Axis of Resistance: towards an independent Middle East, Clarity Press, Atlanta

https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=tcGrDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT6&dq=Iran+resistance+united+states+political+%22+successful+resistance%22&ots=1ZrfIezPle&sig=DUoBfxmsFKpc_Uyv8A1MywvvN9g#v=onepage&q&f=false

 

Louise Clausen, M. (2020). Iran's successful transnational network: Iranian foreign policy utilizes partners, DIIS Policy Brief, 10.November

https://www.diis.dk/en/research/irans-successful-transnational-network-iranian-foreign-policy-utilizes-partners

 

Rivera, W. A. (2022). The Strategic Culture of Resistance: Iranian Strategic Influence in Its Near Abroad. Journal of Advanced Military Studies, 13(1), 49-68.  https://doi.org/10.21140/mcuj.2022SIstratcul004

 

 

 

مطالب مرتبط به زبان فارسی

https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=43885

 

مسئله ایران و آمریکا: مبانیِ مکتبی، تجربه تاریخی و مسائل سیاسی

منطق مواجهه جمهوری اسلامی با آمریکا از نظر رهبر انقلاب

۱۳۹۸/۰۸/۱۲

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://hawzah.net/fa/Article/View/108107/

 

 راهبرد مقاومت و پیام‌ های یک دیدار دیپلماتیک

تاریخ انتشار : 1398/3/25

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://iict.ac.ir/1398/05/eghtedar/

نتایج مقاومت و نمایش اقتدار

 

دکتر محمد ملک‌زاده عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ اندیشه اسلامی

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.irna.ir/news/85307739/

 

روایت ایران ضعیف در مقابل آمریکا قوی یک عملیات روانی پیچیده است

۹ آذر ۱۴۰۲، ۱۳:۴۴

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=54519

گفت‌وگو با کارشناس مسائل آمریکا

آمریکازدایی یعنی حرف آمریکایی‌ها دیگر در منطقه تعیین کننده نیست

گفت‌وگویی با آقای دکتر فؤاد ایزدی کارشناس مسائل آمریکا

1402/09/09

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://hawzah.net/fa/Article/View/98315/

 

 تسلیم یا مقاومت در برابر دشمن (امریکا)؛ نتایج و پیامدها

تاریخ انتشار : 1398/5/22

 

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://sndu.ac.ir/fa/news/2929/

 

نتایج مقاومت راهبردی ایران در برابر فشار حداکثری آمریکا

۱۳ اسفند ۱۳۹۹ | ۱۱:۴۲

 

  • اکبر فیجانی

گزیده مقالات سیاسی در رسانه های انگلیسی زبان خارجی

اکبر فیجانی | جمعه, ۱۹ اسفند ۱۴۰۱، ۰۷:۳۴ ق.ظ

 

politics: selected materials 

 

گزیده مقالات سیاسی در رسانه های انگلیسی زبان خارجی

 

بنام خدا

 

در این پست هر از مدتی دو یا سه مطلب از رسانه های خارجی نمایش داده می شود و بعد از چند روز به ترتیب حذف شده و مطلبی دیگر جایگزین می گردد.

 

برای مشاهده لیست گزیده منابع، به پایان همین پست مراجعه کنید.

 

برای مشاهده مطالب بیشتر به وبلاگ دیگر اینجانب در  بلاگفا  مراجعه کنید

http://peacemaker21.blogfa.com/

 

توجه: انتخاب و انتشار مطالب صرفا جهت اطلاع رسانی می باشد و بمعنی موافقت با تمام گزاره ها و پیام های صریح یا غیرمستقیم آنها نمی باشد.

اکبر فیجانی

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

 

https://www.globalresearch.ca/planned-us-israeli-attack-on-iran-2/5615443

Expanding Middle East War. Planned US-Israeli Attack on Iran, The War on Energy, Strategic Waterways

Genocide is on The Drawing Board of the Pentagon. The Zionist Lobby is firmly

aligned with U.S. Foreign Policy

By Prof Michel Chossudovsky

Global Research, April 07, 2024

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

Pre-emptive Nuclear War: The Role of Israel in Triggering an Attack on Iran

Chapter III of "The Globalization of War"

By Prof Michel Chossudovsky

Global Research, March 10, 2024

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

https://www.globalresearch.ca/video-patrick-bet-david-deconstructs-blackrock-influence-esg-ratings/5827851

Video: Blackrock, State Street and Vanguard Have the Ability of “Buying Up” Entire Countries
Patrick Bet-David Deconstructs BlackRock's Influence and ESG Ratings
By
Patrick Bet-David and Joe Rogan
Global Research, August 04, 2023
The Joe Rogan Experience 4 August 2023
Region: USA
Theme: Global Economy

 

All Global Research articles can be read in 51 languages by activating the Translate Website button below the author’s name.
To receive Global Research’s Daily Newsletter (selected articles), click here.
Click the share button above to email/forward this article to your friends and colleagues.
Follow us on
Instagram and Twitter and subscribe to our Telegram Channel. Feel free to repost and share widely Global Research articles.


***


As outlined by Patrick Bet-David in this incisive interview:
“The largest shareholder of 88% of the companies on S&P 500 is either State Street, Vanguard or BlackRock.
And you can see their influence in defense contracts.“
Three Portfolio Financial Giants are in a position to take control of the real economy of entire countries.

 

Watch Patrick Bet-David in conversation with Joe Rogan in the video below.
 

This world economic tyranny is:
“led by a group of super-wealthy oligarch, multi-billionaires … These oligarchs are
accompanied by some super-giant financial institutions, like BlackRock, Vanguard, State Street, Fidelity and more which control an estimated 25 trillion dollars-equivalent in assets, giving them a leverage power of well-over a 100 trillion dollars, as compared to the world’s GDP of some 90 trillion dollars. In other words, they can manipulate, control and pressure every government on Mother Earth to do their bidding. (Peter Koenig)

 

“BlackRock, headed by Larry Fink, has thousands of companies from all sectors in its portfolio. The capital it manages has grown in the last ten years from 3,500 to 9,500 billion dollars (more than 5 times the GDP of Italy) and is increasing further. In this way, BlackRock, Vanguard and State Street have a decision-making voice in the boards of directors of the major multinationals and banks, including central banks. The “Big Three” also control Standard & Poor Global, the rating agency that monitors the world’s economies, failing or promoting them” (Manlio Dinucci)
 

The Privatization of Ukraine by BlackRock
“In recent developments. BlackRock together with JPMorgan “have come to the rescue of Ukraine”. Their objective is to “buy out” an entire country.
The stated objective is “to attract billions of dollars in private investment to assist
rebuilding projects in a war-torn country”. (
FT, June 19, 2023)
The Kiev Neo-Nazi regime is a partner in this endeavour. War is Good for Business. The greater the destruction, the greater the stranglehold on Ukraine by “private investors”:
The Privatization of Ukraine was launched in November 2022 in liaison with BlackRock’s consulting company McKinsey, a public relations firm which has largely been responsible for co-opting corrupt politicians and officials Worldwide not to mention scientists and intellectuals on behalf of powerful financial interests.
BlackRock and Ukraine’s Ministry of Economy signed a Memorandum of Understanding in November 2023.
In late December 2022, president Zelensky and BlackRock’s CEO Larry Fink agreed on a so-called “investment strategy”. (Michel Chossudovsky)

*
The original source of this article is The Joe Rogan Experience
Copyright © Patrick Bet-David and Joe Rogan, The Joe Rogan Experience, 2023
Articles by: Patrick Bet-David and Joe Rogan

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

Kissinger Explains How to Avoid a Third World War

By Marc Vandepitte

Global Research, June 02, 2023

Theme: Intelligence

https://www.globalresearch.ca/kissinger-explains-how-avoid-third-world-war/5821076

 

Kissinger is one of the most important voices in U.S. foreign policy. He is a hardliner and undoubtedly a war criminal. He was directly involved in the 1973 coup d’état in Chile and also in the brutal Vietnam War. Therefore, he is anything but a pacifist, on the contrary. Yet, on key geostrategic issues such as China and Ukraine, he is on a different wavelength than the current warmongers within the U.S. elite. It is useful to consider the arguments of this important dissenting voice within the establishment.

 

Towards a confrontation between the US and China?

On the occasion of his centenary, Kissinger gave an extensive interview to The Economist. In it, he expressed his deep concern about the current world situation, and more specifically the possible confrontation between the two current superpowers: the US and China. Kissinger thinks “Both sides have convinced themselves that the other represents a strategic danger”.

 

Beijing has come to the conclusion that the US will do anything to keep China down and will never treat it as an equal. In Washington, in turn, there is a belief that China wants to supplant the US as world leader. Kissinger is particularly alarmed by the increasing competition between the two superpowers to gain technological and economic superiority. He fears that this rivalry will be further fuelled by artificial intelligence.

 

He notes how power relations and the technological basis of warfare are evolving very rapidly. As a result, there is no longer any fixed principle on the basis of which countries can create order. And if they do not find that order, they may resort to violence.

 

According to Kissinger “we’re in the classic pre-world War One situation where neither side has much margin of political concession and in which any disturbance of the equilibrium can lead to catastrophic consequences.” The difference with then and now is that in a current conflict, we will find ourselves in a situation of “mutually assured destruction”.

 

The fate of humanity depends on the US and China getting along. And there is not much time. Given the rapid advancement of AI and its potential military applications, he says we only have five to 10 years to find a way of coming to terms with each other.

 

Diplomacy

Definitely not an uplifting thought. But Kissinger is no doomsayer. The fear of war gives reason for hope. He thinks it is still possible for China and the United States to coexist without the threat of all-out war with each other, albeit that success is not guaranteed.

 

His rich experience tells him that determined diplomacy is the only way to avoid ruinous conflict. Ideally, this is done on the basis of shared values. He is convinced that a world order can be created based on rules that Europe, China and India could endorse. Negotiations between the two superpowers can help build mutual trust. That trust will then lead to restraint on both sides.

 

Read more: The One Chart that Explains Everything. Containing China. “Humanity Embroiled in a Third World War”

 

So negotiating rather than going to extremes in a showdown, because “if you then rely entirely on what you can achieve through power, you’re likely to destroy the world”.

 

A correct understanding of China

Kissinger warns against misinterpreting China’s ambitions. According to him, the Asian giant is “not heading for world domination in a Hitlerian sense. That is not how they think or have ever thought of world order.” War was inevitable for Nazi Germany because Adolf Hitler needed it, but that is not the case with China.

 

He views the Chinese system as Confucian, meaning the leaders do not seek domination but seek to achieve the maximum power their country is capable of. They also seek respect for their achievements.

 

Kissinger thinks the all-or-nothing attitude of the US towards China is dangerous. If the US wants to find a way to live with China, it should not seek regime change.

 

A collapse of the communist regime would lead to civil war for 1.4 billion people and only increase global instability. “It’s not in our interest to drive China to dissolution,” Kissinger says.

 

Taiwan and AI

Kissinger perceives two areas where the US and China can negotiate to promote global stability: Taiwan and artificial intelligence.

 

First, Taiwan. Kissinger was the architect of the rapprochement between the US and China in the 1970s. On the agenda of those talks, Taiwan was one of the important topics. Mao Zedong, China’s then number one, had indicated the necessity of leaving the issue alone for 100 years. The US recognised that Taiwan was formally part of China while Beijing would make no attempts to annex the island by force.

 

According to Kissinger, Trump blew up this understanding that had been forged between Nixon and Mao after only 50 years. With his incitement over Taiwan, Trump wanted to elicit trade concessions from China. Biden continues the incitement with more civilised rhetoric.

 

Kissinger thinks the US incitement over Taiwan is unwise because a war like today’s war in Ukraine would destroy the island and devastate the global economy.

 

The second area where the two superpowers need to talk to each other is artificial intelligence. “We are at the very beginning of a capability where machines could impose global pestilence or other pandemics, not just nuclear but any field of human destruction.”

 

Kissinger thinks AI will become a major factor in security within five years. Just as the printing press played a role in causing the devastating wars of the 16th and 17th centuries, AI will have the potential to cause great havoc.

 

To reduce the threat of nuclear weapons, the SU and the US negotiated to control arsenals. Something similar will be needed over AI: “I think we have to begin exchanges on the impact of technology on each other. We have to take baby steps towards arms control, in which each side presents the other with controllable material about capabilities.”

 

Ukraine

In Kissinger’s eyes the Russian invasion of Ukraine was “a catastrophic mistake of judgment by Putin”. But the West is also to blame: “I thought that the decision to leave open the membership of Ukraine in NATO was very wrong.” That was destabilising. There was a promise of NATO protection but no plan to realise it. Ukraine was therefore vulnerable while Russia had been infuriated.

 

Kissinger feels inclined to support China’s peace proposal. While this plan is not taken seriously in the West, Kissinger sees in it a serious intention that may complicate diplomacy around the war, but could also provide exactly the opportunity to build mutual trust between the major powers.

 

According to Kissinger, the Chinese are serious because they have every interest in Russia coming out of the war unscathed. He also believes that after the phone call between Xi and Zelensky, China does act as a mediator between Russia and Ukraine.

 

Advantages of the plan are China’s recognition that Ukraine should remain an independent country and its warning against using nuclear weapons. It is not even out of the question that Beijing would accept Ukraine joining NATO.

 

Kissinger wants to end the war quickly. To achieve lasting peace in Europe, in his view, the West must make two leaps of the imagination.

 

First, Ukraine must join NATO. This is to protect the country but also to keep it in check. He considers the current situation as dangerous: “We have now armed Ukraine to a point where it will be the best-armed country and with the least strategically experienced leadership in Europe.”

 

Secondly, Europe must seek a rapprochement to Russia and let it relate in order to create a stable eastern border. There must be a new security structure in central and eastern Europe in which Russia should also find a place.”

 

The media and politics

Kissinger does not have a good word for the media and the political world. He rates the judgement of the media low; they also have no sense of proportion.

 

When he was in office, the press was hostile to him, but there was dialogue despite this. Today, they have no incentive to be critical. “My theme is the need for balance and moderation”.

 

But it is especially in politics that things are going badly wrong today. When he was in office, there were friendly ties with leaders of the other party. The political opponent was treated decently. Today, all means are acceptable to floor the political opponent.

 

Trump and Biden have greatly fuelled polarisation. Kissinger fears this could lead to violence. The US lacks leadership: “I don’t think Biden can supply the inspiration and (…) I’m hoping that Republicans can come up with somebody better. It’s not a great moment in history.”

 

The US urgently needs long-term strategic thinking: “That’s our big challenge which we must solve. If we don’t, the predictions of failure will be proved true.”

 

 

Marc Vandepitte is a Belgian economist and philosopher. He writes on North-South relations, Latin America, Cuba, and China. He is a regular contributor to Global Research.

 

The original source of this article is Global Research

Copyright © Marc Vandepitte, Global Research, 2023

 

 

 

 

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

The Main Form of Media Deception: Censorship by Omission

This is the second of two posts about the media. The first part is entitled ‘How the Media Distort Reality – Filtering Out the Important Stuff’

By Rod Driver

Global Research, January 12, 2021

Region: USA

Theme: Media Disinformation

 

 

“We don’t understand how your government gets the media to repeat propaganda without question. In our country we have to tear finger nails out to get this level of co-operation.”(1) (Russian journalists visiting America during the cold war)

 

Censorship By Omission – The Things That Are Not Discussed Are The Most Important 

“Great is truth, but even greater from a practical point of view is silence about truth (Aldous Huxley(2))

We can see the outcome of the filtering system discussed in the previous post by looking at coverage of politics overseas. Tyrants in other countries commit serious atrocities, but provided they continue to implement economic policies that the US and Britain like, they receive little criticism. Our politicians regularly criticise governments they want to replace, and the media repeat these criticisms with little challenge. A recent example of this is when the media says that ‘life is terrible in Venezuela, we must do something’, meaning that the US and British governments want to overthrow the government of Venezuela.(3) The mainstream coverage is dumbed-down and superficial. It is based upon unstated assumptions which, if examined, turn out to be untrue. What is missing is context, history, and critical thinking, such as(4)

a) The historical role of wealthy elites, backed by the US, plundering Venezuela’s resources and maintaining inequality and poverty

b) The positive achievements of recent left-wing governments in Venezuela improving living standards for the poor

c) The serious problems caused by US sanctions on Venezuela

d) The track record of murder and torture by right-wing dictators put in place by the US throughout South and Central America

e) A wider discussion of US and British imperialism, their records of violence in the pursuit of control and profits, and the evidence that they have never carried out humanitarian intervention.

 

More generally, there is no exploration of complex issues, no critical analysis of the true role of our military, no serious critique of the corporate system, and no questioning of the incorrect assumption that our governments and corporations are benign or benevolent. What should be the most important issues in society today are virtually unmentionable in the mainstream press.

This failure to discuss most of the important issues, and the discussion of other topics in a narrow way, is known as censorship-by-omission. It is the main method for keeping us poorly informed. It applies most obviously to coverage of war, which is so sanitised that US and British viewers rarely get to see the true results of our wars.(5) What they see is government propaganda videos of laser-guided bombs hitting their targets. When a single American or British soldier dies, this is worthy of a news report, usually saying how brave they were. There is no mention of the fact that they are trained killers who are dead because they have illegally invaded and occupied someone else’s country, and helped to slaughter huge numbers of innocent people.

The true scale of death and injury, of Iraqis and Afghans, killed by our troops in our wars is not discussed by the mainstream media. If everyone saw the mutilated corpses and horrific injuries of civilians every day, populations would be less likely to believe the lies that create a false justification for war. By not examining the consequences of war in much greater detail, most of the media end up creating the illusion that war is like a video game where our ‘good’ guys fight against someone else’s ‘bad’ guys, and that we should celebrate every time ‘bad’ guys get killed. As critics of the mainstream media have noted, journalists who reinforce the belief that the “world is made up of humanitarian interventionists (us) and monster states (them) are vital cogs in the machinery of state killing”.(6)

 

The Illusion of Critical Media 

The aim of the mainstream media is to “limit the spectrum of acceptable opinion, but allow very lively debate within that spectrum.”(7)

Endless stories about political manoeuvres; who is saying what about whom; and the character of politicians, are not real news. They are peripheral issues and distractions that create the illusion of having in-depth debates in order to avoid talking about the most important issues.

As well as ignoring or limiting the discussions of some topics, the media will exaggerate the importance of other issues. A clear example is the allegation that Russia manipulated the 2016 US election, which was repeated endlessly in the US media.(8) The evidence for this manipulation was extremely weak, and if there was any Russian manipulation, the effect was negligible. On the other hand, the US Central Intelligence Agency (CIA), and other US organisations, have interfered in 81 foreign elections since 1950.(9) They manipulate elections abroad more than everyone else put together. This is well documented, but the mainstream US and British media never discuss this.

Sometimes the media do mention specific instances of wrongdoing, but in general this will be presented as individuals operating outside the system. There will be little criticism of the system itself. For example, when corporations appear in the news having committed serious fraud, the focus is usually on a single corporation, with little attempt to explain that they have been carrying out activities similar to many other big corporations, and that much of the corporate system now involves criminal, fraudulent, or unethical activity. Similarly, when torture at Abu Ghraib prison in Iraq was discussed, the focus was on the low-ranking individuals who were involved.(10) There was little effort to blame the top-level planners who created the policies, and to insist that they should have been prosecuted.

 

The Mysterious Case of Right and Left-Wing Bias 

These posts describe the media as having pro-establishment, pro-war, pro-corporate or right-wing bias. However, the media is often accused (particularly by the government) of having anti-government or left-wing bias. This is partly explained by governments trying to deflect attention from their crimes, but there are other explanations for this apparent contradiction. Many journalists claim that if they are receiving equal numbers of accusations of left-wing and right-wing bias, they must actually be somewhere in the middle, and the accusations actually reflect the bias of the accuser. This is not true. The terms right-wing and left-wing are being used to mean different things. Most journalists are middle-class white people who tend to favour freedom for individuals on personal matters. The media therefore have a left-wing bias on cultural issues, such as gay marriage. However, those who accuse the media of right-wing bias are talking about foreign and economic policy. The media is uncritical of Britain and the US invading other countries, and uncritical of corporate power, so they have a right-wing bias on these issues.

 

The Mainstream Media Are Not Unbiased or Impartial 

There are many sources of bias. Most information that supports the US or British governments gets presented without question – it is assumed to be unbiased. This was the case with government propaganda stating that the Iraqi leader, Saddam Hussein, had Weapons of Mass Destruction before the Iraq war, which was not true. On the other hand, if someone criticises the government, they are assumed to be biased, so a government spokesperson is invited to appear on TV to oppose that point of view.

Broadcasters claim that they are providing unbiased coverage if they present the viewpoints of both Republicans and Democrats in the US, or if they present both Conservative and Labour viewpoints in Britain. But prior to Jeremy Corbyn becoming leader of the Labour Party in 2015, there was often little difference between the two parties in either country on the most important issues, particularly war or corporate power. To genuinely present a balanced discussion, broadcasters would have to invite people saying ‘destroying a nation is a crime, we should not go to war’ onto their shows regularly. If our media were honest, the mainstream government view, which is that the US and Britain have the right to invade or destroy other nations when they pose no threat to us, would be considered insane.

Media coverage in both Britain and the US has been analysed in detail after various wars. The vast majority is pro-war. Only a few voices are critical, and even then only in narrow ways, such as “we did not plan the war carefully enough” or “we did not send enough troops”.(11) There is almost no questioning of the government’s actual motivation – it is always assumed to be good. In one academic study of war reporting, it was found that the BBC was actually more biased in favor of war than any of the other TV stations analysed, including one from the US. Only 2% of the BBC’s coverage was strongly anti-war.(12)

War by Media and the Triumph of Propaganda

A similar study in the US found that only 3% of US guests on news programs were anti-war.(13) In Britain and the US, the mainstream media promote US-led wars almost unquestioningly. In relation to the invasion of Iraq, most newspapers and TV channels portrayed US President Bush and British Prime Minister Blair as wonderful leaders trying to help other nations achieve democracy, when the evidence overwhelmingly contradicted this.(14) If Russia had destroyed Iraq, Afghanistan and Libya, the media would (correctly) be saying how outrageous these crimes are, and demanding that the leaders responsible be prosecuted.

 

The Death of Critical Journalism 

Quite a few British and US journalists realised in 2003 after the invasion of Iraq that they had been used by their governments to transmit propaganda. Mainstream US news channels did eventually concede that they should have been more questioning about the invasion. Some are now on the record as saying that they have been unable to report the truth during military actions due to the system of government-controlled propaganda and embedded journalists (these are journalists who can be controlled because they travel with the soldiers). A leading war reporter, Christiane Amanpour, stated that her network, CNN, was muzzled (censored) by the US government, and that it also “self-muzzled”.(15)

Some journalists claimed that they would be more critical and questioning after Iraq, but in fact they have become even less critical.(16) Journalists in Australia stated that since 2001 there has been more and more censorship,(17) and that the general public has no idea what is really going on. By the time of the US and British bombing and destruction of Libya in 2011, there was almost no criticism from the mainstream media.

We discussed in the previous post how senior BBC staff were fired after receiving flak from the government over the 2003 Iraq war. This led to a decrease (from already low levels) in media criticism. In 2013, computers at the Guardian newspaper were destroyed by the security services(18) because the Guardian had participated in the revelations of whistleblower Edward Snowden, which showed that the US National Security Agency (NSA) was spying on everyone through their phones and computers. The destruction of the computers was just for show, as all the data was backed up on computers elsewhere. However, since then, the mainstream media in Britain and the US have been extremely compliant. The Australian government has also cracked down on accurate reporting of its war-crimes and spying activities, by raiding the homes of journalists and the headquarters of the broadcaster ABC.(19)

One of the few TV stations to portray the darker side of US power has been Al-Jazeera, based in Qatar. Its war reporting has consistently tried much harder to show the horrors of war and to show US war crimes for what they are. For this reason, the Al-Jazeera studios in Kabul were bombed by US forces.(20)

Since 2006, the most important source of accurate news has been the website, Wikileaks, set up by Julian Assange. It publishes evidence from whistleblowers, and makes all the evidence available for everyone to examine, without journalists or politicians applying their heavily-distorted interpretation. The documents that have been sent to Wikileaks include 91,000 US military reports for the War in Afghanistan, and 490,000 reports for the war in Iraq. These have been described as the “most finely detailed history of war that has ever been disclosed. Precise times, locations, kill counts.”(21) Wikileaks analysed these documents and showed that the total number of violent deaths in Afghanistan due to US action was hundreds of thousands of people.(22) This information has been extremely embarrassing for the US and British governments, who prefer to be able to commit their war crimes in secret. For this reason they (together with the Swedish government) have been persecuting Julian since 2010. The United Nations expert on torture, Nils Melzer, has described Julian’s treatment as torture.(23) The purpose of persecuting him is to send a message to all other journalists and whistleblowers that if they expose the crimes of the US government, it doesn’t matter where they live or work, it doesn’t matter where they are from, the US government will persecute them too.(24)  

 

The Mainstream Media is the Real Fake News 

A recent development is ‘Fake News’. This is an attempt by the mainstream to pretend that what they write is honest journalism, and that the critical voices on the internet are themselves just propaganda outlets. The internet carries every perspective imaginable, some of it bizarre, some of it no better than the mainstream, and much of it replicates the mainstream. However, if you can work out where to look and who to read, most of the best reporting on serious issues is now on critical, non-mainstream, websites.

 

Look at the Evidence 

When the ideas in these posts are discussed with mainstream journalists, their first response tends to be ‘that’s just your opinion’. But the world is not just made up of opinions. There is such a thing as evidence, which can be used to assess the accuracy and truthfulness of an opinion. Many mainstream media statements are evidence-free. They are copies of what politicians and corporate leaders have said. Evidence which contradicts those statements is mostly ignoredDespite the huge amount of detail about US and British crimes and atrocities in declassified government documents, and in Wikileaks’ documents, the mainstream media in Britain and the US still fail to seriously challenge US-led wars.

*

Note to readers: please click the share buttons above or below. Forward this article to your email lists. Crosspost on your blog site, internet forums. etc.

This article was first posted at medium.com/elephantsintheroom

Rod Driver is a part-time academic who is particularly interested in de-bunking modern-day US and British propaganda. This is the twelfth in a series entitled Elephants In The Room, which attempts to provide a beginners guide to understanding what’s really going on in relation to war, terrorism, economics and poverty, without the nonsense in the mainstream media.

 

Notes 

1) John Pilger, ‘The Hidden Power of the Media’, 1.40, at http://www.youtube.com/watch?v=nv7a-B15R28

Transcript at http://pubs.socialistreviewindex.org.uk/sr200/pilger.htm

2) Aldous Huxley, Brave New World, Foreward, 1946 edition

3) Irish Times, ‘Maduro faces new wave of criticism as term begins in Venezuela’, 10 Jan 2019, at https://www.irishtimes.com/news/world/maduro-faces-new-wave-of-criticism-as-term-begins-in-venezuela-1.3754029 

4) Kara Bryan, ‘Oil and ideology: the truth behind US interest in Venezuela’, Counterfire, 23 Feb 2019, at https://www.counterfire.org/articles/analysis/20171-oil-and-ideology-the-truth-behind-us-interest-in-venezuela 

5) Pat Arnow, ‘From Self-censorship to Official Censorship: Ban on images of wounded GIs raises no media objections’, 1 April 2007, at https://fair.org/extra/from-self-censorship-to-official-censorship/

6) David Cromwell and David Edwards, ‘A Warning From Auschwitz: How Do You Shoot Babies?’,16 Mar 2005, at https://www.medialens.org/2005/a-warning-from-auschwitz/

Exact quote is “journalists who reflexively reinforce an authorised, manichean view of the world – a world made up of humanitarian interventionists (us) and monster states (them) – are vital cogs in the machinery of state killing.” 

7) Noam Chomsky, The Common Good, Odonian Press, 1998

8) Craig Murray, ‘In the world of truth and fact, Russiagate is dead. In the world of the political establishment, it is still the new 42’, 4 Aug 2019, at https://www.craigmurray.org.uk/archives/2019/08/in-the-world-of-truth-and-fact-russiagate-is-dead-in-the-world-of-the-political-establishment-it-is-still-the-new-42/

9) Julian Assange, ‘Full Interview: Julian Assange on Trump, DNC Emails, Russia, The CIA, Vault 7 & More’, Democracy Now!, 12 April 2017, at https://www.youtube.com/watch?v=SpXbgx4hnlc

10) Eric Schmitt, ‘Abu Ghraib Officer to Face Charges’, New York Times, 25 Apr 2006, at https://www.nytimes.com/2006/04/25/us/abu-ghraib-officer-to-face-charges.html 

11) https://en.wikipedia.org/wiki/Criticism_of_the_Iraq_War

12) David Miller, ‘Taking Sides’, 22 Apr 2003, The Guardian, at https://www.theguardian.com/media/2003/apr/22/iraqandthemedia.politicsandthemedia 

13) ‘Amplifying Officials, Squelching Dissent’, May/June2003, Fairness and Accuracy In Reporting, at https://fair.org/extra/amplifying-officials-squelching-dissent/ 

14) Cardiff University study, discussed in ‘BBC was most pro-war of British Networks’, July 10, 2003, at www.wsws.org/articles/2003/jul2003/bbc-j10.shtml 

George Monbiot, ‘Greasing Up To Power’, July 13, 2004, at  www.monbiot.com/archives/2004/07/13/greasing-up-to-power

Edwards and Cromwell, Guardians of Power, 2006, p.96

15) ‘Amanpour: CNN Practiced Self-Censorship’, Sept 14, 2003, at www.usatoday.com/life/columnist/mediamix/2003-09-14-media-mix_x.htm

16) Justin Lewis et al, ‘The Quality and Independence of British Journalism: Tracking the changes over 20 years’, Cardiff University, 2008, at https://orca.cf.ac.uk/18439/1/Quality%20%26%20Independence%20of%20British%20Journalism.pdf

17) Scott Ludlam and David Paris, ‘Breaking: A report on the erosion of press freedom in Australia’, Digital Rights Watch, Sep 2019, at https://digitalrightswatch.org.au/wp-content/uploads/2019/09/2701-PressFreedom_Report_digital.pdf

18) Julian Borger, ‘NSA files: why the Guardian in London destroyed hard drives of leaked files’, 20 Aug 2013, The Guardian, at https://www.theguardian.com/world/2013/aug/20/nsa-snowden-files-drives-destroyed-london 

19) David Millikin, ‘Australian police drop probe of reporter, whistleblower’, Agence France-Presse, 27 May 2020, at https://www.barrons.com/news/australian-police-drop-probe-of-reporter-whistleblower-01590559804 

20) ‘Bombing Al-Jazeera Was Not A Joke’, Nov 29,2005, at https://newswatch.write2kill.in/news/2005/11/29/bombing-al-jazeera-was-not-a-joke

21) ‘Julian Assange in Conversation with John Pilger’, 32:20 – 33:47, at  http://johnpilger.com/videos/julian-assange-in-conversation-with-john-pilger

22) ‘Julian Assange in Conversation with John Pilger’, 33:47, at  http://johnpilger.com/videos/julian-assange-in-conversation-with-john-pilger

23) Nils Melzer, ‘A murderous system is being created before our eyes’, interview by Daniel Ryser, Republik, 31 Jan 2020, at https://www.republik.ch/2020/01/31/nils-melzer-about-wikileaks-founder-julian-assange 

24) Rod Driver, ‘The incredible stitch-up of Julian Assange’, Znet, 3 July 2020, at https://zcomm.org/znetarticle/the-incredible-stitch-up-of-julian-assange/

Related

Fake News: "Fake Realities" and "Lying by Omission"18 April 2018In "Archives"

War by Media and the Triumph of Propaganda5 December 2014In "English"

Selected Articles: Censorship, Propaganda, and Economic Collapse27 September 2015In "English"

The original source of this article is Global Research

Copyright © Rod Driver, Global Research, 2021

 

 

You can see the next article below

مقاله بعد را در زیر مشاهده فرمایید.

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

توجه: انتخاب و انتشار این مطلب صرفا جهت اطلاع رسانی می باشد و بمعنی موافقت با تمام گزاره ها و پیام های صریح یا غیرمستقیم آن نمی باشد.

بنام خدا

مقاله زیر که توسط اندیشکده فارن پالیسی آمریکا منتشر شده بیانگر اهمیت معاهده ایران-عربستان و همچنین اتحاد ایران، چین و روسیه و نگرانی غرب از این موضوع می باشد.

 

https://foreignpolicy.com/2023/04/06/iran-saudi-arabia-deal-agreement-china-meeting-beijing/

 

ANALYSIS

The Real Motivation Behind Iran’s Deal With Saudi Arabia

The agreement is about far more than just normalizing ties with Riyadh.

By Saeid Golkar, a senior fellow at the Tony Blair Institute and an assistant professor at the University of Tennessee at Chattanooga, and Kasra Aarabi, the Iran program lead at the Tony Blair Institute for Global Change.

APRIL 6, 2023, 1:55 PM

 

The China-brokered agreement between the Islamic Republic of Iran and Saudi Arabia announced last month generated huge buzz, with some observers going as far as proclaiming it a victory for international security.

 

But much of the analysis has missed a key point: For Iranian Supreme Leader Ayatollah Ali Khamenei and the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC), the deal is about far more than normalizing ties with the Saudi government in Riyadh. Instead, it is about further facilitating, along with China and Russia, the rise of a new anti-Western global order and excluding the United States from a new regional arrangement.

 

Indeed, from the view of Khamenei and the IRGC, restoring ties with Saudi Arabia is the least important aspect of the deal. What’s most important is that it’s one more milestone toward achieving the regime’s grand ambitions—this time with powerful friends. The 83-year-old supreme leader, like his predecessor, believes a clash of civilizations has long existed between the so-called Islamic world and the West. The long-term project of the Islamic Revolution has been to restore an Islamic civilization, with Iran’s Shiite Islamists at the helm.

 

In the modern era, the United States and the liberal international order it leads have always been seen as the ultimate obstacle—the Great Satan—standing in the way of achieving that goal. And for the Islamic Republic’s 44 years of existence, the regime has concentrated all its resources on shaking the very core of the West’s legitimacy. In recent years, this aim has come to bind Khamenei with Russian President Vladimir Putin and Chinese President Xi Jinping—each unlikely bedfellows.

 

Whether or not China and Russia are fully invested in this ideological troika, it is clear Iran’s regime is all in. Khamenei sees an Islamic civilization led by Iran, a Russo-Slavic civilization led by Russia, and a Confucius-communist civilization led by China all at war with Western civilization—and he thinks now is the best chance they’ve had in decades to uproot the West.

 

Khamenei’s close circle and the IRGC genuinely believe the U.S.-led liberal world order is collapsing and a new anti-Western order led by China, Russia, and Iran is taking shape. As recent as November 2022, Khamenei outlined a vision of a new order based on “the isolation of the United States, the transfer of power to Asia, [and] the expansion of the [anti-West] resistance front” led by the Islamic Republic.

 

This is the lens through which Khamenei supports Putin’s war in Ukraine—and why he has gone all in on providing military support to Russia. It’s also how Tehran views the China-brokered Iran-Saudi deal. Hard-line regime officials in Iran have confirmed this. After the deal was signed, Yahya Rahim Safavi, senior IRGC commander and military advisor to Khamenei, asserted that the post-U.S. era in the region has begun and the deal was “China’s second biggest blow to the U.S.”

 

The deal’s lack of substance is not a concern to the Islamic Republic. Of course, regime propagandists are in selling mode, promoting the deal as a declaration of peace and an opportunity to apply pressure to remove sanctions on Khamenei’s regime.

 

In reality, however, the two states have simply agreed to restore diplomatic relations in the coming months, after Riyadh severed ties in January 2016 following the ransacking of the Saudi Embassy in Tehran by the IRGC’s paramilitary forces. From the view of Khamenei and the IRGC, the return to the pre-2016 status quo is another reason to proclaim victory as they believe it preserves their regional dominance with virtually no cost.

 

As far as the IRGC is concerned, there will be no practical change to its strategy, militancy, or support for its proxies and militia groups. Vehement hostility towards Saudi Arabia is ingrained in the IRGC’s ideology, with anti-Saudi doctrines that portray the Saudi royal family as “apostates” with “Jewish origins” incorporated into the IRGC’s formal program of indoctrination.

 

Riyadh is fully aware of this—it knows the true identity and motivations of the IRGC beyond the smiling face of Ali Shamkhani (Tehran’s lead negotiator). However, for the Saudis, the deal is very simply understood. It gives them the ability to pursue their primary goals, which are about building the economic strength of their country and carrying forward the social reforms sweeping the country under the leadership of Crown Prince Mohammed Bin Salman, with what they will see as enhanced protection against Iranian direct or proxy attack. But they will likely have few illusions about the dependability of any Iran regime commitments or the durability of the agreement.

 

Against this backdrop, the excitement the China-brokered deal has generated about a lasting peace in Yemen is overstretched. At best, in the very short term, the IRGC will tactically delay its militancy against its lesser enemy, Saudi Arabia, to dedicate more attention to expelling its greater enemy, the United States, from the Middle East—and thus finalizing the collapse of the U.S.-led order, in its view.

 

If anything, in the long run, the IRGC likely hopes the China-brokered deal will actually advance its militia doctrine and reinforce its strategy of plausible deniability for attacks waged by the Houthis against Riyadh. In other words, the deal strengthens the IRGC’s ability to claim it has “no control” over Houthi operations, despite being their main backer.

 

In fact, at the regional level, Khamenei’s regime is focused on using the China-brokered agreement to disrupt rather than facilitate peace—namely, sabotaging the U.S.-negotiated Abraham Accords. The IRGC has spent the past two years working tirelessly to prevent more Arab states from normalizing ties with Israel, which it refers to as a “cancerous tumor” that must be eradicated.

 

The Iranian regime believes the China-brokered deal kills two birds with one stone in this regard, by delaying more Arab states joining the Abraham Accords and undermining the value of the United States in the Middle East.

 

But here’s why all of this presents a major security challenge to the West, its allies, and the international system more broadly: If Khamenei and the IRGC believe a new world order is emerging, they’ll be intent on speeding up the collapse of the U.S.-led one. This may increase anti-Western escalations, recklessness, and strategic errors on their part, including on the nuclear and terrorism files. Their military support for Putin suggests it already has—and more worrying developments are already in the making.

 

The most immediate and pressing concern should be the expansion of military cooperation among Beijing, Moscow, and Tehran—which is geared toward undercutting the U.S.-led world order. Less than a week after the China-brokered deal was announced, China, Iran, and Russia undertook joint naval drills across the Indian Ocean and Gulf of Oman.

 

And although Xi will likely be reluctant to advance more provocative military ties with Khamenei, the same cannot be said of Putin. In the coming months and years, we will likely see closer on-the-ground cooperation between Tehran and Moscow beyond simply Ukraine. Given that both Khamenei and Putin have sought to use sub-Saharan Africa as a battleground to target Western interests, the possibility of IRGC Quds Force-Wagner Group coordination on the African continent is no longer far-fetched.

 

This would significantly alter the security dynamic in what is already regarded as the new hotbed of terrorism. A worst-case scenario could result in Moscow and Tehran coordinating non-state actor attacks against Western interests worldwide, with enough plausible deniability to avoid any consequences.

 

Beyond the military realm, the China-brokered Iran-Saudi deal has emboldened Beijing, Moscow, and Tehran’s shared ambitions to replace U.S.-oriented transnational entities and agreements with their own, such as by establishing the Shanghai Cooperation Organization or replacing the U.S. dollar with the Chinese yuan and Russian ruble—a trend they will collectively push to expand.

 

Tehran itself has also been busy increasing its efforts to forge closer alliances with states it regards as part of this emerging anti-Western axis. Khamenei’s recent statements during a meeting with Belarusian President Alexandr Lukashenko revealed how the Islamic Republic wants to lead efforts to undermine U.S. sanctions globally, with the supreme leader calling for a “joint assembly” of countries sanctioned by the West.

 

The IRGC has already cultivated a network of illicit financing routes across the globe, not least in South America, with reports revealing how Tehran evades U.S. and European oil sanctions and smuggles gold to and from Venezuela. The recent resurgence of the anti-U.S. left in South America has once again provided Khamenei’s regime the scope to expand its network on the continent beyond simply Venezuela—an opportunity the aging ayatollah has not wasted.

 

So although the China-brokered Iran-Saudi deal may at first glance seem like a positive step for regional stability and international security, a closer assessment of Khamenei and the IRGC’s motivations reveals a different reality. They are using it to inflict harm on the West, Arab-Israeli peace efforts, and the U.S.-led liberal international order. If there were any previous doubts, the deal confirms that a U.S. withdrawal from the region will create a vacuum that will be gradually filled by the anti-Western axis.

 

Contrary to what the isolationists say, the United States withdrawing from the Middle East won’t make problems disappear; it will in fact further undermine international security by empowering and enabling the very forces that are intent on challenging the liberal world order. The Biden administration has demonstrated with Ukraine how it can build and maintain coalitions of support with great skill. It now needs to do the same in the Middle East.

 

Saeid Golkar is a senior fellow at the Tony Blair Institute for Global Change and an assistant professor in the Department of Political Science and Public Service at the University of Tennessee at Chattanooga.

 

Kasra Aarabi is the Iran program lead at the Tony Blair Institute for Global Change. He is also a nonresident scholar at the Middle East Institute and is undertaking a Ph.D. at the University of St. Andrews, where his research focuses on Iran’s Islamic Revolutionary Guard Corps. Twitter: @KasraAarabi

 

TAGS: FOREIGN & PUBLIC DIPLOMACY, GREAT POWER POLITICS, IRAN, MIDDLE EAST AND NORTH AFRICA, SAUDI ARABIA

 

 

 

You can see the next article below

مقاله بعد را در زیر مشاهده فرمایید.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

توجه: انتخاب و انتشار این مطلب صرفا جهت اطلاع رسانی می باشد و بمعنی موافقت با تمام گزاره ها و پیام های صریح یا غیرمستقیم آن نمی باشد.

 

 

 

https://www.globalresearch.ca/how-super-rich-destroy-our-minds/5807433

How the Super-Rich Destroy Our Minds

This war against the citizens of the Earth are technology, propaganda and disinformation campaigns

By Emanuel Pastreich

Global Research, February 06, 2023

 

 

Note:

All Global Research articles can be read in 51 languages by activating the Translate Website button below the author’s name (desktop version).

 

Follow us on Instagram and Twitter and subscribe to our Telegram Channel. Feel free to repost and share widely Global Research articles.

 

***

Corporations, multinational investment banks, and the super-rich that hide behind them have launched the final stage this year of a ruthless war of a tiny few against the great majority of humanity.

 

Although they pay off their puppets in the media to float happy tales of some happy resolution to the dire situation of the moment, they already know that the die is cast, that they are committed to a strategy of distracting, seeding division, undermining rational

thinking and using a combination of blatant intimidation with open bribery to slowly, systematically, overpower and reduce to slavery 99.98% of the Earth’s population.

 

They know already, according to the calculations of their supercomputers, what will happen if they are not successful in this plan. They also know that catastrophic climate change and biodiversity loss will make it impossible for them to monopolize the wealth and the resources for long.

 

There is literally no limit to how far they will go.

 

The tools they use to pursue this war against the citizens of the Earth are technology, propaganda and disinformation campaigns, threats against individuals who display leadership skills and massive bribes for the leaders who are allowed to be covered in the media to represent the conservative and the progressive causes.

 

They also employ as part of this strategy an intimate knowledge of certain key weaknesses in the brain, and the potential for exploiting the human inclination to determine truth based

on a vague sense of the mood of the herd, rather than logic. That is to say they are investing billions in hidden money to systematically create social pressure that makes citizens conform with pointless mandates for masks or vaccines that are launched from diverse platforms as a means of inducing the population to police itself.

 

Without such a strategy, the super-rich could not possibly seize control of the entire Earth.| 2

There has been extensive research by corporations, and by the CIA and Department of Defense (government organizations exploited to hide the true entities demanding such

research) into how humans can be manipulated without their knowledge, and compelled through imperceptible persuasion to permit, or even aid, their own disenfranchisement

without us even being aware of this silent and invisible takeover.

 

Such operations have been undertaken before, but never on this global scale. New developments in super-computing and the global integration of, and deregulation of, finance, has made such a master plan possible for the first time.

 

Recent developments are best viewed as the final acceleration of a process by which corporations bribed and lobbied all authority figures in government and academics to go along with a process of privatization, commercialization, and automation that now meansthat a tiny handful of people can control every aspect of human experience in an absolutesense while the vast majority of citizens cannot even conceive of what is taking place.

 

We have not reached that state yet, but Elon Musk, Bill Gates and others believe, based on the calculations of supercomputers, that it is now possible.

 

The super-rich has also invested wisely in the establishment of a panoply of sham activists, or toothless, “feel good, do nothing” NGOs.

 

These “movements” are allowed to appear in the corporate-controlled media, and they pretend to respond to corporate power, but they purposely discourage citizens from organizing themselves (they ask only for donations, or attendance at protests, but they pointedly do not empower people to form their own groups or achieve financial and ideological independence).

 

Such NGOs are silent about the mass manipulation of the media and of politics by globalfinance—even though that is the primary cause of the political problems we face.

 

If we follow the current trajectory, there will not be a single part of our lives that is completely controlled by a multinational corporation in the next few years.

 

We do not have that long to act.

 

The push for mandatory COVID-19 “vaccines” in the face of the overwhelming scientificevidence against them is not a matter of mistaken science or bad policy. It is rather a process of preparing government officials, doctors, reporters, and other media figures to follow orders from above that have no rational basis.

 

After this “softening-up process,” which is carefully calibrated on the basis of secret CIA torture programs designed to test the weaknesses of the human psyche, a rougher and more brutal form of the rule can be implemented.

 

The mask mandate was the first step in the implementation of this form of massive psychological warfare. It is, to use the technical term, a slow “rape of the mind.”

 

The enormous restructuring of governance and the economy described by the World Economic Forum as the “Great Reset” is not a secret and anyone who takes the time to read that book, and related documents, can figure out about 70% of what is their agenda is.| 3

 

The citizen will be convinced that he or she operates within a functional country and that there is some process by which the politicians at the top take actions on their behalf. But

the super-rich cares nothing for nation-states and their populations and they use politicians to deflect attention away from themselves. Every time a politician takes a fall, it is to

distract you from the predations of the rich. Every attack on minorities is a trick to get you hooked on race and diversity and distracted from the concentration of wealth.

 

We are increasingly subject to the whims of unaccountable global powers, and the[y] intentionally render us passive, open to persuasion, and therefore incapable of resistance,

by the media that is controlled by those powers.

 

The super-rich relies on two approaches to psychological manipulation that go back to the 1930s and before but have been perfected by recent research.

 

The first technique is the use of traumatic events that are reported on in a sensationalist and unscientific manner in the media so as to induce a deep sense of shock, disorientation

and confusion in the population as a whole. The mental trauma of such events, whether the 9.11 incident, or the hyped-up COVID-19 crisis, or the “armed insurrection” at the Capitol, is used to induce passivity and receptivity to profound institutional shifts that would otherwisebe impossible.

 

Naomi Klein describes this approach as the “shock doctrine” and although she hesitates to delve too deeply into the degree to which it has become national policy, she accurately traces the approach back to the torture programs designed to test the limits of the human psyche.

 

Such trauma affects the reactive and emotional part of the human brain known as the amygdala, bringing on a “fight or flight” response in the psyche that overrides the rational, integrative, response to external events that would be carried out by the prefrontal cortex in normal conditions.

 

Because we as individuals, and as populations, are unaware of how the amygdala has taken over decision making from the prefrontal cortex because of these engineered shocks, we

are unable to organize, or even conceive of, a response to the real threat.

Instead, we focus on the cooked-up threats offered to us by the commercial media like Islamic terrorism in the case of 9.11 or the spread of a dangerous virus in the case of the COVID-19 operation.

 

The second strategy is to induce a hypnotic state in the brain of the individual, and the population as a whole, through the constant repetition of certain themes and images

through advertisements, commercials, images, and themes articulated in movies, TV shows, reporting, and even the packaging of products.| 4

 

The stimulation alternates between the intentionally boring and distracting images and direct appeals to the pleasure centers of the brain such as the desire for food, for sexual arousal, or for pleasant experiences.

 

The advertisements promoting the enjoyment of food and encouraging low-level sexual arousal are not only, or even primarily, aimed at selling products. They are intended to

induce a state of passivity in the population.

 

The CIA explains the process, “Hypnosis is basically a technique which permits acquisition of direct access to the

sensory motor cortex and pleasure centers, and lower cerebral (emotional) portions of the right side of the brain following successful disengagement of the stimulus screening function of the left hemisphere of the brain.

The right hemisphere which functions as the noncritical, holistic, nonverbal and patternoriented component of the brain, appears to accept what the left hemisphere passes to it without question. Consequently, if the left hemisphere can be distracted either through boredom or through reduction to a soporific, semi-sleep state, external stimuli

to include hypnotic suggestions are allowed to pass unchallenged into the right hemisphere where they are accepted and acted on directly.” (FOIA document “Analysis

and Assessment of Gateway Process” June 9, 1983 (US Army Intelligence and Security Command). (CIA-RDP96-00788R001700210016-5).

 

The scale of this experiment in mass hypnosis to render the citizens of all the world passive, and unable to resist persuasion from authority figures is unprecedented. This process is

being undertaken slowly, over months and years, following complex algorithms that are kept secret.

 

It is critical in this process that individuals be isolated from each other, unable to communicate except through mediums controlled by multinational corporations, and that| 5

they be offered only ineffective and superficial organizations to join organizations in which they will be incapable of participating in the decision-making process, or of effecting change. Quarantine, lockdowns, social distancing, and the promotion of a narcissistic consumption culture are critical to that process.

 

The result is that the citizens of the United States, and around the world, are being reduced to consumers of products supplied by multinational corporations who cannot even conceive

of how the world has been radically transformed in this Great Reset.

 

They are being rendered passive and unresponsive so that the super-rich can quickly seize complete control of the systems by which countries are governed, by which money and

finance are determined, the media by which information is distributed, the universities and research institutes by which authoritative perspectives backed by science are presented,

the farms and distribution systems by which food is provided, the aquafers and irritation systems by which water is provided, and every other aspect of human experience.

 

When we awake from this slumber, if we ever do, we will discover that every aspect of our

lives is controlled by unaccountable powers which we cannot understand, which we have no

way to challenge and which will increase slowly and systematically the means by which we

are made slaves, and, if necessary, destroyed.

 

This article was originally published on Fear No Evil.

Emanuel Pastreich served as the president of the Asia Institute, a think tank with offices in Washington DC, Seoul, Tokyo and Hanoi. Pastreich also serves as director general of the

Institute for Future Urban Environments. Pastreich declared his candidacy for president of the United States as an independent in February, 2020.

He is a regular contributor to Global Research.

 

The original source of this article is Global Research

Copyright © Emanuel Pastreich, Global Research, 2023

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

Politics: A Selected bibliography

by Akbar Fijani

 

 

Anderson, T. (2019). Iran’s Resistance Economy and Regional Integration. World Sociopolitical Studies, 3(4), 649-685.

https://wsps.ut.ac.ir/article_77940_a5c18e18bbe9605fcc5584129e7d7acc.pdf

Anderson, T. (2019) Axis of Resistance: towards an independent Middle East, Clarity Press, Atlanta

https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=tcGrDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT6&dq=Iran+resistance+united+states+political+%22+successful+resistance%22&ots=1ZrfIezPle&sig=DUoBfxmsFKpc_Uyv8A1MywvvN9g#v=onepage&q&f=false

 

Babacek, M. (2019, January 23). Remote Control of the Brain and Human Nervous System. Global Research.

Bateman, T. (2020, January 8). Who Benefits From Escalation With Iran-Defense Contractors. Truthout and Global Research. https://truthout.org/articles/who-benefits-from-escalation-with-iran-defense-contractors/

Benjamin, M. and Davies, N. J. S. (2019, November 15). Why Aren’t Americans Rising Up Like the People of Chile and Lebanon? GR.

Bhatia, A. (2006). Critical discourse analysis of political press conferences. Discourse & Society, 17(2), 173–203.

Bishop, T. (2019, October 12) The Warfare State Lied About Afghanistan, Iraq, and Syria. They Will Lie Again. Mises Institute and GR.  https://mises.org/power-market/warfare-state-lied-about-afghanistan-iraq-and-syria-they-will-lie-again

Bishop, V. (2015, August 28). The Illusion of Choice_ Ninety Percent of American Media Controlled by Six Corporations. Waking Times and GR.

Black, C. (2018, October 04) On Capitalism and Eternal War. NATO as a “World Government”? Global Research.

Broze, D. (2015, June 24) Britain Using PsyOps Domestically to Encourage “Conformity”. The Anti-Media and GR.

Burrowes, R. J. (2018, August 30). Exposing the Giants: The Global Power Elite. Review of Prof. Peter Phillip’s Book. Scoop Independent News. https://www.scoop.co.nz/stories/AK1808/S00717/exposing-the-giants-the-global-power-elite.htm

Chomsky, N.  (2019, June 19). Still Manufacturing Consent: An Interview with Noam Chomsky by Alan MacLeod, FAIR.

Chomsky, N. (1993). Our Commitment to Democracy. From the book What Uncle Sam Really Wants.

Chomsky, N. (2000, December 10). Propaganda and Indoctrination.  ZNet, Chomsky.info

Chomsky, N. (2015). “The Iranian Threat” Who Is the Gravest Danger to World Peace. Chomsky.info

Chomsky, N. (2016, May 9). Who Rules the World? The standard convention for answering this question often misses the point.  The Nation. 

Chomsky, N. (2017, January 7). Independence of Journalism. Chomsky.info.

Chomsky. N. (2017, January 19). Noam Chomsky on the Long History of US Meddling in Foreign Elections: Noam Chomsky interviewed by C.J. Polychroniou.  Truthout.

Cook, Jonathan. (27 July 2022). How the Pentagon dictates Hollywood storylines

https://www.middleeasteye.net/opinion/us-pentagon-hollywood-storylines-dictates-how

Cook, Jonathan. (24 May 2022). Russia-Ukraine war: George Bush’s admission of his crimes in Iraq was no ‘gaffe’

https://www.middleeasteye.net/opinion/iraq-russia-ukraine-war-george-bush-admission-crimes-no-gaffe

Cooper, John and Pastreich, Emanuel (2023). “How World Governments Are Run by Multinational Companies” Global Research.ca https://www.globalresearch.ca/how-world-governments-run-multinational-companies/5804065?pdf=5804065

Damon, A. (2018, January 18). Facebook and Google Outline Unprecedented Mass Censorship at US Senate Hearing. World Socialist Web Site and GR.

Drake, J. M. (1993). The role of ideology in terrorist´s target selection. Terrorism and Political Violence , 5(4), 253–265.

Engdahl, F. W. (2019, November 28). Seeds of Destruction: The Diabolical World of Genetic Manipulation. GR.

Fairclough, N. (1999). Global Capitalism and Critical Awareness of Language. Language Awareness, 8(2), 71-83.

Fairclough, N. (2001). The dialectics of discourse. Textus, 14(2), 231-242.

Fars News Agency (2016, November 17). Body Organs of Over 15,000 Syrians Sold in Six Years: Coroner’s Office. GR, November 18, 2016.

Fox, J. (2001) Chomsky and globalisation. Duxford, Cambridge, UK: Icon Books.

Gale, R. and Null, G. (2019, July 18). Vaccine Safety and Immunization: Suppressing Critique, Silencing Scientific Evidence. GR.

Giraldi, P. (2019, June 08). Internet Free Speech All but Dead-Unelected, unnamed censors are operating across the Internet to suppress “unapproved” content. GR.

Green, D. (2012). From Poverty to Power: How active citizens and effective states can change the world, 2nd ed. Rugby, UK: Practical Action Publishing and Oxford .Oxfam International

Greenwald, G. (2014, February 25). How Covert Agents Infiltrate the Internet to Manipulate, Deceive, and Destroy Reputations. The intercept and Global Research.

Guzman, T. A. (2013, December 1). The Debt Matrix: Consumption and Modern-Day Slavery. Silent Crow News.

Hardoon, H., Ayele, S. & Fuentes-Nieva, R. (2016). An Economy for the 1%: How privilege and power in the economy drive extreme inequality and how this can be stopped. Oxfam International.

Herman, E. S. & Chomsky, N. (1988). Manufacturing Consent. New York: Pantheon Books.

Herrring, E & Robinson, P. (2003, September). Too polemical or too critical? Chomsky on the study of the news media and US foreign policy. Review of International Studies 29(04), 553 – 568.  DOI: 10.1017/S0260210503005539

https://www.activistpost.com/2013/02/who-controls-money-unelected.html

Huntington, S. P. (1993). The Clash of Civilizations?  Foreign Affairs. 72 (3), 22-49. https://doi.org/10.2307/20045621

Iran’s 1979 Revolution Revisited: Failures (and a Few Successes) of U.S. Intelligence and Diplomatic Reporting. National Security Archive, December 19, 2019.

Johnson, J. (2018, June 13). Peace Is “Bad for Business”: Defence Stocks Plummet After Trump-Kim Summit. MintPress News. https://www.mintpressnews.com/peace-bad-business/243908/

Kamran, M. (2015, April, 26). Who Really Controls the World? Deadly Weapons, Concentration of Wealth, Corporate Media. New Dawn Magazine.

Kanji, Kh. (2020, March 20). The COVID-19 Pandemic Is a Crisis of Capitalism. Truthout.

Kincheloe, J. L. (2008). Knowledge and critical pedagogy: An introduction. Dordrecht: Springer

Kohls, G. G. (2018, September 19).  When Pharmaceutical, Vaccine and Medical Device Corporations Rule the World’s Healthcare Industries: Too Late, It Already Happened. GR.

 

Lendman, S. (2009, June 1).  “The True Story of the Bilderberg Group” and What They May Be Planning Now. A Review of Daniel Estulin's book. GR.

Louise Clausen, M. (2020). Iran's successful transnational network: Iranian foreign policy utilizes partners, DIIS Policy Brief, 10.November

https://www.diis.dk/en/research/irans-successful-transnational-network-iranian-foreign-policy-utilizes-partners

Mackenzie, D. & Coghlan, A. (2011, October 19). Revealed: the capitalist network that runs the world. New Scientist.  https://www.newscientist.com/article/mg21228354-500-revealed-the-capitalist-network-that-runs-the-world/

Macleod, A.  (2019, April 11). Dictator: Media Code for ‘Government We Don’t Like’. FAIR. https://fair.org/home/dictator-media-code-for-government-we-dont-like/

Maret, S. (2021). "Giants: The Global Power Elite." Secrecy and Society 2(2), 1-14. https://doi.org/10.31979/2377-6188.2021.020213 https://scholarworks.sjsu.edu/ secrecyandsociety/vol2/iss2/13

McMurtry, J. (2019, December 05). Global Poverty: How the Rich Eat the Poor and the World: The Big Lies.  GR.

Moore, D. & Shaw, D. (2020, January 17). The Members of Congress Who Profit from War. The American Prospect. https://prospect.org/power/the-members-of-congress-who-profit-from-war/

Moore, R. K. (2011, October 20).  The Elite Plan for a New World Social Order. New Dawn Magazine.  https://www.newdawnmagazine.com/articles/the-elite-plan-for-a-new-world-social-order

Oxfam International (2019, January 21). Billionaire fortunes grew by $2.5 billion a day last year as poorest saw their wealth fall. Oxfam International.  https://www.oxfam.org/en/press-releases/billionaire-fortunes-grew-25-billion-day-last-year-poorest-saw-their-wealth-fall

Pauwels, J. (2013, ). Why America Needs War. Global Research.

Pastreich, Emanuel. (2022). The Origins of the Money Crisis. “Money is Printed by the Fed., Using Black Magic, Doled out to the Rich for Free”. Money is no Mystery, Part One. Global Research.ca

https://www.globalresearch.ca/origins-money-crisis/5792506?pdf=5792506

Cooper, John and Pastreich, Emanuel (2023). “How World Governments Are Run by Multinational Companies” Global Research.ca https://www.globalresearch.ca/how-world-governments-run-multinational-companies/5804065?pdf=5804065

 

Petrova, M.G. (2019). What matters is who supports you: diaspora and foreign states as external supporters and militants’ adoption of nonviolence. Journal of Conflict Resolution, 63 (9), 2155–179.  doi:10.1177/0022002719826645

Phillips, P. (2018). Giants: The Global Power Elite, New York: Seven Stories Press.  https://www.sevenstories.com/books/4097-giants

 

Phillips, T. (2008). Genetically modified organisms (GMOs): Transgenic crops and recombinant DNA technology. Nature Education, 1(1), 213.

Rivera, W. A. (2022). The Strategic Culture of Resistance: Iranian Strategic Influence in Its Near Abroad. Journal of Advanced Military Studies, 13(1), 49-68.  https://doi.org/10.21140/mcuj.2022SIstratcul004

Rose, J. (2019, December 16). ‘The Calculated Subversion of Humanity’ …and How to Resist It. GR.

Salehyan I., Siroky D. & Wood R. (2014). External rebel sponsorship and civilian abuse: A principal agent analysis of wartime atrocities. International Organization,  68 (3), 633-61. doi: 10.1017/S002081831400006X

Secker, T. & Alford, M. (2017, July 11). How Hollywood Promotes War on Behalf of the Pentagon, CIA and NSA. Renegade Inc and GR.

Shupak, G. (2018, May 1). Linguistic Contortions in Gaza. FAIR.

Shupak, G. (2019). The NYT’s Pro-War Arguments Against War With Iran. FAIR.

Snyder, M. (2013, February 6).  Who Controls The Money? An Unelected, Unaccountable Central Bank of The World  Secretly Does. The Activist Post and the Economic Collapse Blog.

Snyder, M. (2013, January 29).   Who Runs the World? Solid Proof That A Core Group Of Wealthy Elitists Is Pulling The Strings. The Economic Collapse Blog.

Snyder, M. (2013, September 30). World Bank Whistleblower Reveals How the Global Elite Rules the World. By Michael Snyder, The Economic Collapse Blog.

Swiss Propaganda Research.  (2017, July 21). The American Empire and Its Media. Global Research, 2018, June 3. https://straightlinelogic.com/2018/06/03/the-american-empire-and-its-media-by-swiss-propaganda-research/

Taliano, M. (2020, January 14). Permanent War and Poverty or Widespread Truth Awareness? GR.

The Guardian (2019, January 2010). World's 26 richest people own as much as poorest 50%, says Oxfam.

Tracy, J. F. (2018, January 30). The CIA and the Media: 50 Facts the World Needs to Know. Memory Hole and Global Research.

U.S. Propaganda in the Middle East - The Early Cold War Version. National Security Archive Electronic Briefing Book No. 78. Edited by Joyce Battle. December 13, 2002.

Vltchek, A. (2015, August 21). Brainwashing versus Education: The West Spreads-Intellectual Idiocy. Global Research.

Weir, A. (2018, March, 8). How Israel and Its Partisans Work to Censor the Internet. Media Review Network (MRN) & If Americans Knew.   https://mediareviewnet.com/2018/03/how-israel-and-its-partisans-work-to-censor-the-internet/

Welch, M. Dicks, D. & Phillips, p. (2019, June 7). Who Rules the World? Bilderberg 2019 and the Global Power Elite. GR.

Zhao, M., Rodriguez, J., & Monzó, L. D. (2019). Media discourses that normalize colonial relations: A critical discourse analysis of (im)migrants and refugees. Language, Discourse & Society, 7(13), 127-142.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  • اکبر فیجانی

گزیده مصاحبه ها و مقالات سیاسی در رسانه های ایران

اکبر فیجانی | جمعه, ۲۸ بهمن ۱۴۰۱، ۰۸:۲۴ ق.ظ

 

بنام خدا

در این پست هر از مدتی دو  یا سه مطلب از رسانه های داخلی نمایش داده می شود و بعد از چند روز به ترتیب حذف شده و مطلبی دیگر جایگزین می شود.

 

توجه: انتخاب و انتشار  مطالب صرفا جهت اطلاع رسانی می باشد و بمعنی موافقت با تمام گزاره ها و پیام های صریح یا غیرمستقیم آنها نمی باشد.

اکبر فیجانی

 

***********************************************

 

 

وظیفۀ فلسفۀ سیاسی ایجاد «امید معقول» در جامعه است/ رئالیست‌ها و اتوپیست‌ها «امید معقول» را از ما می‌گیرند/ گفت‌وگو با جواد حیدری

مهمترین مسئله‌ای که نظام سیاسی ما باید به آن بپردازد، مسئلۀ "عدالت" است، هیچ آرمان بشری یک‌شبه به دست نمی‌آید، آرمان‌ها یک‌شبه به‌دست نمی‌آیند؛ ما قرار نیست که یک‌شبه سوییس شویم اما یک‌شبه ممکن است به وضعیت سوریه مبتلا شویم.

گروه اندیشه تسنیم: کتاب فلسفۀ سیاسی درآمدی کامل، اثر فیل پاروین، مدتی است که با ترجمۀ دکتر جواد حیدری روانۀ بازار شده و این کتاب اخیراً به چاپ دوم رسیده است. این کتاب مروری بر مهم‌ترین مناقشات فلسفۀ سیاسی معاصر است، به‌همین مناسب با دکتر حیدری، عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد و مترجم آثاری چون «در پی معنا»، «اخلاق‌شناسی»، «اینها همه یعنی چه؟»، «و برابری و جانبداری» گفت‌وگویی در خصوص این کتاب و چرایی ترجمۀ اثری در حوزۀ فلسفۀ سیاسی ترتیب دادیم.

دکتر حیدری در این گفت‌وگو بر آن است که فلسفۀ سیاسی تحلیلی، یکی از بهترین منظرگاه‌هایی است که ویژگی‌های متمایز آن نسبت به دیگر ایده‌ها، آن را به یکی از بهترین رویکردهای فلسفۀ سیاسی بدل می‌کند. قرارداشتن در میانۀ واقع‌گرایی و آرمان‌نگری به‌باور او مهم‌ترین ویژگی فلسفۀ سیاسی تحلیلی است. حیدری معتقد است که همین مزیت لزوم رجوع به این سنت و بالتبع، تشکیل یک سنت محافظه‌کاری را بیش از همیشه برجسته می‌کند، تفصیل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

 

تسنیم: در معرفی این کتاب و لزوم مطالعۀ آن شما عبارتی از رالز را به‌کار بردید که آن را به‌عنوان مقدمه‌ای برای طرح بحث استفاده می‌کنم؛ آن عبارت این است که «وظیفۀ فلسفۀ سیاسی ایجاد "امید معقول" میان انسان‌ها است.»، با توجه به این مطلب، در شرایطی که کشور ما با مسائل متعدد عینی روبه‌رو است، اساساً ترجمۀ یک کتاب در حوزۀ فلسفۀ سیاسی چه کاربردی برای دغدغه‌های عینی امروزین ما دارد؟

 

جواد حیدری: این کتاب را من در مجموعۀ نیک‌زیستی (well-being) آوردم. در ترجمۀ این عبارت بعضی «به‌روزی» و برخی «بهبود» را به کار می‌برند. این مفهوم برای من بسیار مهم است. چندین سال می‌شود که این مفهوم ذهن من را درگیر کرده است. غایت زندگی ما نیک‌زیستی است و همۀ ما می‌خواهیم زندگی خوبی را سپری کنیم. نیک‌‌زیستی دو جنبه پیدا می‌کند؛ یک جنبۀ فردی و یک جنبۀ جمعی. هم در ایران و هم در کل دنیا، انسان‌ها در اوضاع‌و‌احوال نامناسب نیک‌زیستی فردی برایشان اهمیت و اولویت پیدا می‌کند.

 

نمونۀ کلاسیک این واکنش در رواقیان است. وقتی که یونان باستان از دوران طلایی خود بیرون آمد، هم‌زمان با کشور‌گشایی اسکندر بود. او از جنوب تا خاورمیانه، از شرق تا هند و از غرب تا ایتالیا محدودۀ فرماندهی خود را گسترش داد. وقتی اسکندر از دنیا رفت، توازن قوا به‌هم خورد و بین گماشته‌های اسکندر جنگ و درگیری صورت گرفت. بعد از این ماجرا و جنگ و درگیری‌های ناشی از آن، این سوال پیش آمد که وقتی جهان ما این قدر بی ثبات و ناامن است، چگونه می‌توان زندگی خوبی را سپری کرد؟

 

رواقیان [به این پرسش] پاسخ‌های فردی می‌دادند. البته این پاسخ‌ها مهم بود؛ اما مهم‌تر از آن این است که برای تحقق نیک‌زیستی جمعی باید چه کرد؟ رواقیان به نیک‌زیستی جمعی بی‌توجه بودند. در اوضاع‌واحوال اقتصادی و یاس و ناامیدی‌ای که در کشور وجود دارد، اتفاقاً نگه‌داشتن همین شعلۀ امید اهمیت دارد. این مسئله که ما می‌توانیم علی‌رغم همۀ این مشکلات، نیک‌زیستی را به وجود بیاوریم، بسیار حائز اهمیت است.

 

[اما دربارۀ کتاب باید بگویم که] مقابل فلسفۀ سیاسی قاره‌ای و دیگر مکاتب، من به شاخۀ فلسفۀ سیاسی تحلیلی تعلق دارم. در این شاخه است که برای ما نیک‌زیستی جمعی و «امید معقول» ترسیم و ایجاد می‌شود.

 

«امید معقول» به این معنا است که ما می‌توانیم به نیک‌زیستی برسیم. رالز می‌گفت که؛ وظیفۀ فلسفۀ سیاسی، ایجاد «امید معقول» در جامعه است. اگر فلسفۀ سیاسی این کار را نکند، «امید معقول» از ما گرفته می‌شود. دو جریان «امید معقول» را از ما می‌گیرند؛ یکی از این جریان‌ها، رئالیست‌ها هستند؛ رئالیست‌ها می‌گویند "اوضاع همینی است که هست، این وضعیت حاصل توازن قواست و از این بهتر هم نمی‌شود."، یکی دیگر از این جریان‌ها هم رویکرد یوتوپیستی است. این‌ها آرمان بزرگی را ترسیم می‌کنند و نمی‌گویند که چگونه می‌توانیم به آن آرمان برسیم، در نهایت این دو فضا موجب ناامیدی می‌شوند.

 

اما رویکرد رالز این دو را با هم ترکیب می‌کند. رالز معتقد به ایدۀ «رئالیستیک یوتوپیا» realistic utopia بود. می‌گفت من «آرمان‌گرای واقع‌بین» هستم. اگر این دو ترکیب بشود، «امید معقول» ایجاد می‌شود؛ یعنی هم آرمان‌های خود را حفظ کنیم و هم نگاهی به واقعیت‌ها داشته باشیم. اگر صرفاً نظر به آرمان‌ها داشته باشیم و به واقعیت‌ها توجه نکنیم، به دام "ناکجاآبادگرایی" می‌افتیم. این نگاه هزینۀ سنگینی را روی دوش ملت می‌گذارد. از آن طرف اگر فقط رئالیست باشیم، ممکن است از خودمان سلب مسئولیت اخلاقی کنیم و به محافظه‌کاری برسیم.

 

تسنیم: هم موضوع و هم غایت اخلاق و سیاست به نظر شما نیک‌زیستی است. برای این که به نیک‌زیستی برسیم، آیا بهترین محمل فلسفۀ سیاسی و در ادامه فلسفۀ سیاسی تحلیلی است؟ آیا می‌توانیم چنین نتیجه بگیریم که باید به سمت احیای فلسفۀ سیاسی برویم؟

 

جواد حیدری: بله! فلسفۀ سیاسی تحلیلی از دل سنت "قرارداد اجتماعی" بیرون آمد‌. سنت قرارداد اجتماعی به اعتقاد من غنی‌ترین سنت فکری‌ای است که بشر به آن رسیده. این سنت از هابز شروع شد، به لاک، روسو و رالز رسید. یکی از آخرین معتقدان به این سنت هم «تی. ام. اسکنلن» است. براساس این سنت، حکومت کردن یک نوع قرارداد است؛ چگونگی منعقد شدن این قرارداد، دغدغۀ این جریان است. غایت این قرارداد هم از مهم‌ترین موضوعات مورد بحث است. این متفکرین، برای قرارداد، چهار غایت تا به امروز بر شمرده‌اند:

 

«آزادی»، «شادکامی»، «عدالت» و «برابری»، غایاتی است که توسط سنت قرارداد اجتماعی مطرح شده است. [امنیت در این غایات نیست چون] اصحاب قرارداد می‌گویند حکومت با امنیت همراه است، پس امنیت نمی‌تواند آرمان باشد.

 

تسنیم: به بیان شما برای احیای امید و نگه‌داشتن آن ، ما باید به فلسفۀ سیاسی تحلیلی رجوع کنیم که هم واقع‌بین و هم آرمان‌نگر است. جز این ویژگی، فلسفۀ سیاسی تحلیلی چه مختصات دیگری دارد؟

 

جواد حیدری: به نظر من فلسفۀ سیاسی تحلیلی ویژگی‌هایی دارد که اگر وارد سنت فکری ما بشود‌، می‌تواند تا حد زیادی کمک حال باشد. اولین ویژگی فلسفۀ سیاسی تحلیلی این است که، هم آرمان‌گرا و هم واقع‌بین است و مزایای این دو را با هم دارد. ما به این احتیاج داریم؛ چون هر کدام از این دو رهیافت، به‌تنهایی به‌درد نمی‌خورد. فیلسوفان تحلیلی می‌گویند که اگر یک نظام سیاسی غایت نداشته باشد، آن نظام سیاسی نمی‌تواند مشروع باشد. مشروعیت یک نظام سیاسی به غایاتی است که آن نظام دنبال می‌کند.

 

از طرفی آرمان‌ها در گذر از نسل‌ها به وجود می‌آیند. اما ما می‌توانیم یک شبه تمام آرمان‌های خود را از دست بدهیم‌. این یعنی به آن چه که داریم بد‌بین نشویم؛ چون ممکن است همین داشته‌ها را نیز از دست داد. ما در خاورمیانه تجربۀ سوریه را داریم [که یک‌شبه همه‌چیز را از دست داد]. فیلسوفان تحلیلی همیشه می‌گویند که فکر نکنید می‌شود به جایی رسید و گفت دیگر از این بدتر نمی‌شود! بنابراین این جریان هم بصیرت "واقع‌نگری" و هم بصیرت "یوتوپیا" را دارد.

 

نکتۀ دومی که فلسفۀ سیاسی تحلیلی را نسبت به رقبا متمایز می‌کند، این است که این جریان واضح‌نویس و مستدل‌گو است. سیر استدلالی خیلی مهم است. در فلسفۀ قاره‌ای، دو جریان افراطی به‌وجود آمد؛ یکی نازیسم و دیگری فاشیسم. هر دو این جریان‌ها، طبق آمار، بسیاری از انسان‌ها را به‌کام مرگ بردند. این دو تفکر وقتی وارد فلسفۀ تحلیلی می‌شوند، توان ماندگاری ندارند.

 

این مسئله، هم به‌خاطر وضوح و هم استدلالی بودن فلسفۀ سیاسی تحلیلی است. در فلسفۀ سیاسی تحلیلی، جایی برای جریاناتی که درون آن‌ها خشونت جدی وجود دارد، نیست. فاشیسم و نازیسم نتوانستند در فضای فلسفۀ سیاسی تحلیلی رشد پیدا کنند؛ چون مبنای آن‌ها غیراخلاقی است. اما آن ایده‌های انسانی‌تر مارکسیسم، در فلسفۀ سیاسی تحلیلی شکوفایی بهتری پیدا کرد؛ یا در واقع وجه انسانی آن شکوفا شد.

 

«جی. ای. کوهن» نمونه‌ای از این افراد است که سویۀ انسانی‌تر ایده‌های متاثر از فلسفۀ سیاسی تحلیلی شکوفاتر شد. باید قبول کرد که این آدم - چه ما آن را بپذیریم و چه نپذیریم- دغدغه داشته و برابری مسئلۀ او بوده است.

 

ویژگی سوم فلسفۀ تحلیلی، هنجاری‌بودن آن است. فلسفۀ سیاسی تحلیلی فرزند مشروع فلسفۀ اخلاق است. هنجاری است به این معنا که جز توصیف عالم، هنجار و توصیه هم دارد. فیلسوفان تحلیلی سیاسی می‌گویند که تمام سوالات بشر را می‌توان در پنج سوال مطرح کرد. به طور مثال این پنج سوال را به‌عنوان نمونه، درمورد مفهومی به‌نام «خشونت هوشمند» به کار می‌بریم

 

1- خشونت چیست؟ فرق خشونت هوشمند و غیرهوشمند چیست؟ آیا در خشونت هوشمند، انسان‌ها بدون درد می‌میرند اما در خشونت غیرهوشمند با درد می‌میرند؟ این، سطح سوالات توصیفی است.

 

2- چرا در جامعه خشونت رخ می دهد؟ علل خشونت‌ها چه چیزهایی هستند؟ این، سطح سوالات، سوالات تبیینی است.

 

3- با اوضاع و احوال کنونی آیا می‌شود خشونت را پیش‌بینی کرد؟ این، سطح سوالات پیش‌بینانه است.

 

4- برای چه اهدافی باید خشونت را به کار برد؟ این هم سطح سوالات توصیه‌ای است.

 

5- چه خشونتی مشروع و چه خشونتی نامشروع است؟ این هم سطح سوالات هنجاری است.

 

سوالات توصیفی، تبیینی، پیش‌بینانه و توصیه‌ای را علوم دیگر هم مانند؛ جامعه‌شناسی، اقتصاد، روان‌شناسی و حقوق دنبال می‌کنند. اما سوال هنجاری نقطۀ تمایز فلسفۀ سیاسی با دیگر علوم انسانی است. این‌جا فلسفۀ سیاسی تحلیلی بعد هنجاری را مطرح می‌کند. وجه هنجاری فلسفه سیاسی تحلیلی می‌گوید که نمی‌توان بدون هنجار، بحث خشونت مشروع و غیرمشروع را حل کرد.

 

ویژگی چهارم فلسفۀ سیاسی تحلیلی، این است که تکثرگرایی را می‌پذیرد. فیلسوفان سیاسی تحلیلی می‌گویند که ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که درآن، آدم‌ها با عقاید متکثر زندگی می‌کنند. آیا می‌شود از دل این تکثر نظام سیاسی خود را حاکم کنیم؟ این مسئله بسیار مهم است. بسیاری از ایدیولوژی‌ها مانند مارکسیسم، فاشیسم، نازیسم و مانند آن، تکثرگرایی را نمی پذیرند؛ اما از دل فلسفۀ سیاسی تحلیلی، تکثر به‌وجود می‌آید. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، با جامعه‌ای متکثر روبرو هستیم و هر تلاشی برای یک‌دست‌سازی شکست خورده است. این مسئله در مواجهۀ ما با جامعه بسیار اهمیت دارد.

 

پنجمین ویژگی فلسفۀ سیاسی تحلیلی این است که ما با شهروندان آزاد و برابر مواجه هستیم. یعنی هر نظام سیاسی که تلاش کند تا آزادی و برابری شهروندان را بگیرد، یا این مولفه‌ها را برای برخی بپذیرد و برای گروهی نپذیرد، قابل‌قبول نیست. رالز می‌گفت در جامعه‌ای که نابرابری زیاد است، برابری آدم‌ها به هم می‌خورد. کتاب «اسکنلن» تحت عنوان «چرا برابری معضل‌آفرین است؟»، همین مسئله را تبیین می‌کند. در جامعه‌ای که برابری نباشد، شهروندی نیز در آن بی‌معناست. شهروندی جایی شکل می‌گیرد که هم آزادی و هم برابری در آن حضور دارد. جمع این دو بسیار مهم است.

 

افرادی که از نظام سیاسی ایران دفاع می‌کنند، گزاره‌ای را مطرح می‌کنند مبنی بر این که "ما روی امنیت در کشور تأکید می‌کنیم."، این گزاره خیلی خوب است؛ اما اگر صرف توجه به امنیت موجب شود که ما به سایر غایات بی‌توجه باشیم، این ما را به محافظه‌کاری می‌کشاند. اگر فقط روی امنیت تأکید کنیم، این برای ما یک زنگ خطر است، صحبت من البته اهمیت امنیت را نفی نمی‌کند؛ به هر صورت فلسفۀ حکومت، امنیت است، اما از سوی دیگر هستند کسانی که آرمان‌هایی دارند و براساس آن آرمان‌ها، کل نظام سیاسی را هم نقد می‌کنند که این رویکرد هم ما را از واقع‌بینی دور می‌کند. به‌نظر من آن‌چه می‌تواند این‌جا به کار ما بیاید، فلسفۀ سیاسی تحلیلی است، این جریان می‌گوید که هرگونه تغییر و تحول اجتماعی، باید تدریجی و گام‌به‌گام باشد.

 

تسنیم: شما وجه ممیز فلسفۀ سیاسی با سایر شاخه‌های علوم انسانی مانند جامعه‌شناسی و اقتصاد را در وجه هنجاری آن می‌دانید. در شرایط فعلی، ما در ایران با غلبۀ نگاه «تکنیکی» و «فن‌زده» مواجه‌ایم. برداشت عمومی این است که ما در عالم واقع، یک معضل داریم و راه‌حل آن هم بی‌توجه به ابعاد انسانی آن، کاربست یک تکنیک سیاستی است. اگر ما دو بعد اصلی هنجاری بودن فلسفۀ سیاسی و نگاه واقع‌بینانه در عین حال آرمان‌گرایانه را در نظر بگیریم، ترکیب این دو به چه اندازه به کار امروز ما می‌آید؟ ما می‌توانیم بپذیریم که امروز، نگاه مسلط در کشور نگاهی تکنیک‌زده است؟ اگر این را بپذیریم در این فضا مجالی برای طرح گزاره‌های هنجاری وجود دارد؟ در این بستر امکان طرح پرسش‌های فلسفۀ سیاسی و نظرداشتن به گزاره‌های هنجاری وجود دارد؟

 

جواد حیدری: یک بار بحث این است که چه چیزی بر فضا حاکم است، که در این بحث، فضا آن چیزی است که شما توصیف کردید. یک‌بار هم بحث این است که «چه باید باشد؟»، که خب این را فلسفۀ سیاسی تحلیلی به ما نشان می‌دهد.

 

هیچ آرمان بشری یک‌شبه به دست نمی آید. آرمان‌ها یک‌شبه به‌دست نمی‌آیند؛ ما قرار نیست که یک‌شبه سوییس شویم. اما یک‌شبه ممکن است به وضعیت سوریه مبتلا شویم. پس برای رسیدن به آرمان‌ها باید صبوری داشته باشیم. موردی در جهان نداریم که یک‌شبه به این مهم دست پیدا کرده باشد. خیلی‌ها می‌گویند که اگر این نظام نباشد، مشکلات ما حل می‌شود؛ این موضع خیلی احمقانه است! ما در سال 57 جمهوری اسلامی نداشتیم، اما مشکلات هم‌چنان وجود داشت.

 

بنابراین نباید فقط به موضوعات سیاستی توجه کرد؛ این رویکرد ما را به محافظه‌کاری می‌کشاند. محافظه‌کاری علی‌رغم این‌که دارای نکات مثبتی است، اما نکات منفی‌ای هم دارد که ممکن است آن نکات متوجه کشور شود. محافظه‌کاری‌ای که با ادموند برک شروع شد، سنت بسیار غنی‌ای است. همین محافظه‌کاری موجب شد که انگلیس درگیر دو ایدئولوژی خانمان‌سوز نشود.

 

بحثی هست که چه تفاوتی بین «ولتر» و «جان لاک» وجود دارد. ولتر خیلی متاثر از جان لاک بود. اما ولتر در فرانسه، لیبرالیسم را به رادیکالیسم تبدیل می‌کند و این مسئله منجر به «لائیسیته» در فرانسه می‌شود‌. اما لاک در این وادی نمی‌افتد. جا برای متدینین هم باز می‌کند. این به خاطر این است که باور به محافظه‌کاری در او قوی بوده است. از آن طرف هم، ما یک آرمان‌هایی داریم. به طور مثال برای من "برابری" بسیار مهم است. من از این که در کشور هم کارتن‌خواب داریم و هم افرادی که در باستی‌هیلز زندگی می‌کنند، ناراحت هستم. اما این مسئله را یک‌شبه نمی‌توان حل کرد؛ همان‌طور که یک‌شبه هم به‌وجود نیامده است. این چیزی است که فلسفۀ سیاسی تحلیلی روی آن تاکید می‌کند.

 

تسنیم: تحت‌تاثیر سنت فلسفۀ سیاسی تحلیلی، اگر در کشور ما هم یک سنت محافظه‌کاری شکل می‌گرفت، آیا صورت‌بندی جریانات سیاسی متفاوت از شرایط فعلی بود؟ آیا اصلا این سنت در کشور ما پا می‌گرفت؟

 

جواد حیدری: به لحاظ فکری محاظه‌کاری در کشور ما شکل نگرفت و متفکری هم که مدافع آن باشد، نبود. این شکل نگرفتن سنت محافظه‌کاری، برای نظام سیاسی هزینه‌های زیادی دارد. ثباتی که انگلیس  به نسبت فرانسه دارد، به واسطۀ آن مُدارایی است که در انگلیس نسبت به متدینین و دیگر گروه‌ها وجود دارد. [وضعیت فرانسه هم] همچنین به‌دلیل آن عدم مدارایی است که در فرانسه مشاهده می‌شود. پس محافظه‌کاری برای آن‌ها سودمند بوده است. اما چون ما متاثر از جریانات چپ در کشور هستیم، محافظه‌کاری در کشور ما تبدیل به فحش سیاسی شده است.

 

برای همین این سنت در ایران شکل نگرفت. در صورتی که ما به محافظه‌کاری احتیاج داریم. این جریان می‌تواند زهر جریانات تندرو در کشور را بگیرد. مهمترین مسئله برای من خشونت است. محافظه‌کاری ایده‌هایی دارد که زهر خشونت را در جامعه می‌گیرد. در دهۀ شصت اگر تفکر محافظه‌کارانه رواج داشت، چرا باید اپوزیسیون دست به اسلحه می‌برد؟ [آن‌گاه این پرسش پیش می‌آمد که] برای چه غایتی باید دست به اسلحه ببریم؟ فلسفۀ سیاسی تحلیلی می‌گوید هر غایتی که برای آن خشونت به خرج دهیم، پیشاپیش آن غایت ازبین رفته است. برای رسیدن به هیچ غایتی نمی‌توان خشونت به خرج داد. فقط یک‌جا می‌توان خشونت به خرج داد؛ البته پیش ازآن باید بدانیم که خشونت تنها برای دولت است و هیچ نیرویی به غیر از دولت نباید خشونت به خرج دهد، حتی اگر دولت خشونت نامشروع داشته باشد. فقط یک‌جا می‌توان دست به خشونت بزنیم و آن در دفاع از خود است. اما برای آرمانهای بشری نمی‌توان خشونت به خرج داد.

 

تسنیم: در مورد خود کتاب باید گفت که برای شروع کتابی روان و مستدل است. اما مسئله‌ای که وجود دارد این است که برروی جلد کتاب عبارت «درآمدی کامل بر فلسفۀ سیاسی» نوشته شده است. اما در خود کتاب دعاوی لیبرال‌ها بیشتر مورد بحث قرار می‌گیرد. غیر از این در مقدمۀ کتاب هم آمده است که شما این کتاب را از بین کتب زیادی که در این حوزه و برای شروع فلسفۀ سیاسی است انتخاب کرده‌اید؛ در حالی که در کتاب، دورههای مختلف تاریخ و هم‌چنین جریانات متفاوت غیر از لیبرال مورد بررسی قرار نگرفته است. با توجه به این مطالب چرا برای شروع فلسفۀ سیاسی باید از این کتاب شروع کرد؟

 

جواد حیدری: از وجوه مختلف می‌توان به این مسئله نگاه کرد. در یک نگاه می‌توان ایدیولوژی محور به بحث [فلسفۀ سیاسی] نگاه کرد؛ که در این حوزه کتاب‌هایی وجود دارد. رویکرد دوم، موضوعات سیاسی و نظری را مورد بحث قرار می‌دهد. رویکرد سوم بررسی مناقشات است. این کتاب بر روی مناقشات سوار شده است و کاری هم به ایدیولوژی‌ها ندارد.

 

در سیاست مناقشه خیلی مهم‌تر از سایر مسائل است. با وجود این که منافع و ارزش‌ها ما را به تعارض بالقوه می‌کشاند، چگونه می‌توانیم با ضوابط اخلاقی در دنیای مشترک زندگی کنیم؟ این کتاب به این سوال جواب می‌دهد و کاری به «ایسم‌ها» ندارد. پرسش اصلی این است که چگونه می‌توانیم بدون درگیری زندگی کنیم. «مناقشه» می‌خواهد بدون این که خودش را درگیر ایسم‌ها کند، به مسئله بپردازد. وقتی پای مسئله پیش می‌آید، دیگر کاری به ایسم‌ها نداریم. در واقع می‌خواهیم بدانیم کدام راه‌حل قابل‌قبول‌تر از بقیۀ راه‌حل‌ها است.

 

تسنیم: آزادی و برابری از جمله مفاهیمی است که در کتاب به صورت جدی در مورد آن بحث می‌شود. با توجه به این که دو مفهوم آزادی و برابری ممکن است در واقعیت به تعارض برسند، کدام مفهوم را برای ایران امروز توصیه می کنید؟

 

جواد حیدری: بدون شک برابری. مهمترین مسئله‌ای که نظام سیاسی ما باید به آن بپردازد، مسئلۀ "عدالت" است. عدالت شاه‌کلید تمام نظام‌های سیاسی است. «آمارتیاسن» کتابی دارد تحت عنوان «فقر و قحطی». او در این کتاب چهار کشور قحطی‌زده را مورد بررسی قرار میدهد و می‌گوید که قحطی، نه به‌دلیل کمبود منابع، بلکه به واسطۀ توزیع نامناسب منابع به وجود می‌آید.

 

درست است که کشور ما در شرایط تحریمی قرار دارد، اما شرایطی که ما با آن مواجه هستیم، توزیع نامناسب است. این توزیع نامناسب، فردی را گور خواب و دیگری را ساکن در باستی‌هیلز می‌کند. هیچ فلسفۀ سیاسی‌ای، به اندازۀ فلسفۀ سیاسی تحلیلی به عدالت نپرداخته است. ما در وضع کنوکنی با توجه به خلا تئوریک باید نظریه‌ای را پیدا کنیم که هم قابل دفاع‌تر باشد و هم با سنت ما سازگاری داشته باشد.

 

تسنیم: یکی از ویژگی‌های این کتاب است که در عین بحث در فضای فلسفی و استفاده از گزاره‌های ارزشی، به واقعیت و بحث‌های سیاست‌گذارانه هم می‌پردازد. شما در پاسخ به سوال قبل برابری را مهمترین مسئلۀ نظام سیاسی دانستید. با این وجود به لحاظ عینی راهکار شما برای ایجاد برابری در جامعه چیست؟

 

جواد حیدری: مالیات و بودجه. در حال ترجمۀ کتابی از «نیگل» هستم تحت عنوان «افسانۀ مالکیت، عدالت و مالیات». این که باید چه میزان مالیات گرفت و در چه فضاهایی آن را توزیع کرد، بسیار مسئلۀ مهمی است. تمام دعوا‌ها بر سر این است. تنها ابزاری که برای ما عدالت را محقق می‌کند، مالیات است. بودجه هم همان مدیریت توزیع آن است که باید عادلانه باشد.

 

تسنیم: یکی از ادعاهای رالز این است که در عین خنثی بودن در فضای فلسفی، می‌توان در حوزۀ سیاست  لیبرال بود. به نظر شما این وضعیت امکان دارد؟

 

جواد حیدری: حتماً امکان دارد که نظام سیاسی خیر عمومی خود را بدون پشتوانۀ فلسفی ارائه دهد. اگر تکثر در جامعه باشد و بخواهیم جامعه را مدیریت کنیم، باید میزان بی‌طرفی خود را بالا ببریم. به طور مثال در موضوع کرونا، ما توانستیم حتی نسبت به کشورهای آمریکایی و اروپایی موفقیت بیشتری داشته باشیم. اما اگر در حوزۀ خدمات کرونا به عقیدۀ آدم‌ها توجه می‌شد، این موفقیت به‌دست نمی‌آمد. همین رویکرد را در جاهای دیگر می‌توان بسط داد.

 

هر چقدر نظام سیاسی بتواند در توزیع خدمات، قشر وسیع‌تری از جامعه را دربر بگیرد، موفق‌تر است. رالز هم همین را می‌گوید. حرف رالز این است که خیر عمومی را باید بدون توجه به عقاید موجود در جامعه گسترش داد. حرف رالز در مقالۀ (political not metaphysical) این است که سیاست به متافیزیک و این‌ موارد کاری ندارد و باید خیر عمومی را نسبت به همۀ شهروندان درنظر گرفت. اگر این کار انجام شود، موجب موفقیت نظام سیاسی می‌شود. این راهی است که فلسفۀ سیاسی تحلیلی پیش پای ما گذاشته است. راهی که در مورد کرونا آن را تجربه کردیم.

انتهای پیام/

منبع:

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/10/03/2804774/

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

آیا آمریکا به دنبال راهکار دیپلماسی با ایران است؟

 

تسنیم

۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ - ۱۸:۵۱  اخبار بین الملل  اخبار آمریکا

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/02/16/2890369/

 

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

مذاکره و نفوذ(یادداشت روز(

«نفوذ» در یک انقلاب، از سوی نیرویی که با انقلاب موقعیت خود را از دست داده است، با هدف بازگرداندن شرایط صورت می‌گیرد و این زمانی اتفاق می‌افتد که پیش از آن عده‌ای به نام انقلاب درباره خطرناک بودن حریف، به طور جدی تردید ایجاد کرده باشند و ذائقه‌ها برای پذیرش نفوذ آماده شده باشد. به تجربه ثابت شده است که در بحث نفوذ، عده‌ای به طور سیستماتیک و البته در قالبی تئوریک، مفهوم «نفوذ دشمن» را به مفهوم تنش‌زدایی با خارج تغییر می‌دهند، پس از آن عده‌ای از «مقامات» از آن به عنوان «رابطه برابر» یاد کرده و بی‌ضرر معرفی می‌نمایند و در گام سوم، نفوذ به طور عملیاتی اتفاق می‌افتد و حوزه‌های مختلف نظام سیاسی حریف را دربرمی‌گیرد و نتیجه نهایی آن تغییر ماهوی نظام سیاسی حریف است که حتما برگشت‌ناپذیر هم خواهد بود.

جرج شولتز که در فاصله سال‌های 1982 تا 1989 یعنی در دوره ریاست جمهوری رونالد ریگان، وزیر خارجه آمریکا بوده درخصوص اهداف نهایی نفوذ در ایران گفته است: «دکترین ما یورش و نفوذ همه‌جانبه و زنجیره‌ای در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی به جمهوری اسلامی برای تغییر یا به زیر بار آوردن آن است».

«نفوذ از راه مذاکره» یکی از روش‌های شناخته شده برای غلبه بر حریف است. در این روش، حریف وانمود می‌کند که در نظر دارد به رفتار و روش‌های یک‌جانبه خصومت‌آمیز خاتمه داده و در شرایط برابر و پذیرش خواسته‌های اصولی طرف مقابل به توافق دست یابد. این موضعگیری برخلاف آنچه گاهی تصور می‌شود، برای حریف هزینه ندارد چرا که در سطح داخلی و خارجی، برتری او در مدیریت مذاکرات به دلیل در اختیار داشتن انواعی از امکانات حقوقی، سیاسی و... که طرف مقابل فاقد آنهاست، توسط نیروی داخلی پذیرفته شده است مثلا در مذاکرات چین و آمریکا که برای اولین‌بار در سال 1974، پس از 27 سال جنگ سرد بین دو کشور، روی داد، مردم آمریکا مطمئن بودند که تیم هنری کیسینجر بر تیم حریف برتری دارد و پیروزی قطعی با اوست و از این رو اگرچه مباحثی در عرصه رسانه‌های آمریکا شکل گرفت اما هر دو حزب و مجالس آمریکا مطمئن بودند که نتیجه مذاکرات پیروزی آمریکا خواهد بود. این در حالی است که «مذاکره» برای طرف مقابل یک ریسک جدی و دارای خطرات قطعی بالا و منافع صرفا احتمالی است. اولین خاصیت مذاکره برای طرفی که به آن تن می‌دهد این است که تیم مذاکره‌کننده او برخلاف حریف در فضای عدم اعتماد ملی سیر می‌کند به عبارت دیگر در همان ابتدای مذاکرات، ملت و نهادهای موثر کشور مقابل به دو دسته  بزرگ  موافق و مخالف تبدیل شده و تیم مذاکره‌کننده باید در چنین فضایی روبروی حریف بنشیند.

واضح است که «مذاکره» هدف نهایی نیست کما اینکه «رابطه سیاسی رسمی» هم هدف نهایی نیست، هدف نهایی حریف در این میان همان «نفوذ دگرگون‌ساز» است. در این مذاکره، حریف نمی‌آید حقوق و منافع طرف مقابل خود را بپذیرد بلکه درصدد است تا منافع و اصول خود را به عنوان «منافع و اصول دوجانبه» جا بیندازد. به عبارت دیگر در این مذاکره، توافق زمانی اتفاق می‌افتد که طرف مقابل، منافع و اصول حریف را بپذیرد و متعهد شود که به تامین و افزایش آن کمک می‌کند. اولین نشانه‌های وقوع چنین موضوعی اشتراک در حوزه ادبیات و مفاهیم است یعنی حریف و طرف مقابل از کلمات، منطق و شیوه حل مسایل مشترکی حرف می‌زنند و این در حالی است که این کلمات، منطق و شیوه حل مسایل مربوط به حریف بوده و برای تامین منافع و حداکثر‌سازی اصول او طراحی شده است. در همین ایام که بحث مذاکرات هسته‌ای در میان بود ما شاهد انطباق کامل ادبیات وندی شرمن و سیدعباس عراقچی و بقیه اعضای دو تیم بودیم. بحث جامعه جهانی و لزوم تامین نظر آن، بحث توسعه میدان عمل آژانس و پذیرش داوری آن، بحث لزوم اعتمادسازی، بحث نزدیک کردن دیدگاه‌ها و... از این جمله بودند به گونه‌ای که اگر نام مقامات ایرانی را از متن گفته‌های آنان کنار بگذاریم نمی‌توانیم تشخیص دهیم که این عبارت مربوط به یک مقام وزارت خارجه آمریکاست یا ایران.

ایجاد ادبیات مشترک در حوزه سیاست خارجی و پذیرش آن توسط کشوری که هویت متمایزی دارد اولین گام ورود و نفوذ از حوزه «عمومی» به حوزه «تخصصی» است و قاعدتا پس از آن صورت می‌گیرد که کار در حوزه «دیپلماسی عمومی» به نتیجه بالنسبه مطلوبی رسیده باشد. بعد از این گام‌های مهم دیگری وجود دارد. دومین گام پس از یکسان‌سازی ادبیات و مفاهیم ]را باید[ گام «تغییر جامع ادبیات» کشوری دانست که حالا از مرتبه «حریف» به مرتبه «همراه» تنزل یافته است. به این معنا که «حریف سابق» و «همراه فعلی» باید دست به یک تغییر بنیادی در همه آنچه که حریف را آزار می‌داده، بزند و به عبارتی حوزه‌های دیگر خود را  مطابق الگوی حریف «استانداردسازی» کند و با شاخص‌های مورد قبول حریف منطبق نماید. از این رو یکی از مقامات ایرانی در جمع استانداران کشور با صراحت گفت: «پس از توافق برجام دیگر نباید مثل قبل حرف بزنیم چرا که نه فقط در بحث هسته‌ای بلکه در سایر مباحث اختلافی هم  ما نیاز به توافق داریم و تا این توافق، جامع نباشد، برجام نمی‌تواند گرهی از مشکلات کشور را بگشاید» و درست در همین زمان نامه 4 مقام دولتی افشا می‌شود که در آن شرایط اقتصادی ایران کماکان «بحرانی» معرفی می‌گردد و پس از آن یک مقام مسئول دیگر با صراحت از «بازگشت‌پذیری رکود» صحبت می‌کند! این موضوعات هیچ‌کدام تصادفی نیستند هدف همه این‌ها توسعه توافق با حریف در همه حوزه‌هاست کما اینکه یکی از مقامات کشور در اوج تالم ملت ایران از فاجعه منا، از سهل بودن امکان توافق با رژیم سعودی سخن گفت و این پالس پس از آن فرستاده شد که وزیر خارجه آمریکا در واشنگتن از پادشاه و ولیعهد سعودی خواسته بود که راهی برای توافق با ایران پیدا نمایند.

در گام سوم یعنی پس از پذیرش ادبیات و مفاهیم و نیز پس از عمومی شدن این ادبیات، تلاش‌های دشمن روی تغییر مطلق ماهیت «حریف سابق» یا «همراه فعلی» متمرکز می‌شود تا به تعبیر جرج شولتز حریف به زیر بار آورده شود و در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تغییر را بپذیرد. دشمن در این مرحله کاری با عنوان طرف مقابل خود ندارد و به تعبیر روز دوشنبه رهبر معظم انقلاب اسلامی، برای دشمن باقی ماندن نام جمهوری اسلامی و حتی حضور یک معمم در راس آن مهم نیست «مهم آن است که ایران تامین‌کننده اهداف آمریکا، صهیونیسم و شبکه قدرت جهانی باشد».

مهم‌ترین ابزار دشمن در گام سوم- یعنی تغییر ماهوی حریف- مذاکره‌ای است که به داشتن «رابطه رسمی» منتهی گردد، چرا که در این مرحله، دشمن نیاز دارد تا به طور مستقیم نیروهای داخلی کشور مورد نظر را که از طریق دیپلماسی عمومی فعال کرده و به اهرم فشار برای به تسلیم کشاندن «نخبگان حاکم» تبدیل نموده است، مدیریت نماید و به «تغییر ماهوی استراتژیک حریف» نایل آید. دشمن در این مرحله به  کمک شبکه فعال اجتماعی خود احتیاج دارد چرا که این تغییر ماهوی بدون مدیریت لایه‌های پنهان اجتماعی میسر نمی‌باشد. در این مرحله دو اتفاق مهم باید بیفتد تا هدف مهم دشمن محقق گردد. اتفاق اول این است که لایه‌های مقاوم اجتماعی که حافظ ارزش‌های انقلابی بوده و تا پیش از این به عنوان مهم‌ترین مانع تغییر ایفای نقش کرده‌اند، از مقاومت دست برداشته و کار را تمام شده تلقی نمایند. اتفاق دوم این است که لایه محافظه‌کار اجتماعی که به لحاظ هویتی با دشمن تا حد زیادی هماهنگ شده است ولی به دلیل محافظه‌کاری جرأت بروز دادن هویت خود را نداشته، جرأت بخشیده و وارد میدان نماید. در این میان «مذاکره» یک علامت مهم به حساب می‌آید علامت اینکه نظام سیاسی تلاش برای اثبات حقانیت خود و مواضعش را کنار گذاشته و آن را قابل مذاکره و تعدیل دانسته است. بنابراین قاعدتاً همان‌گونه که در مواجهه با دشمن خارجی به تعدیل موضع رسیده، موضع او درباره «مخالف داخلی» هم تغییر کرده است. این وضعیت جدید به نیروی داخلی محافظه‌کار یادآور می‌شود که هزینه مخالفت با اصول و ارزش‌های حاکم کاهش یافته و اوضاع در حال دگرگونی است. حالا اگر این مذاکره به «رابطه سیاسی» بینجامد نیروی انقلابی، سنگرهای نظام را فروپاشیده تلقی کرده و به دو دسته تقسیم می‌شود، دسته‌ای که این را یک «واقعیت غیرقابل تغییر» دانسته و حاشیه‌نشینی را اختیار می‌کند و دسته‌ای که به روش‌های شورشگرانه روی می‌آورد و ناخواسته به معارض تبدیل می‌شود. در هر دو اتفاق، دشمن، حریف سابق را به زانو درآورده و او را به پذیرش هر تغییر بنیادی وادار می‌نماید.

براساس آنچه گفته شد و می‌توان برای آن شواهد و نمونه‌های فراوانی ارائه کرد، نیروهای انقلاب باید به سناریویی بیندیشند تا چنین روندی شکل نگیرد. باید همه نیروهای انقلاب بدانند که مذاکره با دشمن عنودی مثل آمریکا که ام‌الفساد است، دربردارنده هیچ منفعت و مصلحتی برای کشور نیست کما اینکه با ده‌ها دلیل می‌توان ثابت کرد که قطع رابطه و مذاکره هر کشور دیگری با آمریکا هم به نفع و مصلحت آن کشور است. مذاکره، راه نفوذ را بر دشمن زیاده‌خواه باز می‌کند و کشور را در سراشیبی امتیاز دادن یکطرفه قرار می‌دهد. مذاکره به پرستیژ انقلاب اسلامی نزد ملت‌ها لطمه می‌زند و اعتبار ایران در نزد آنان را از بین می‌برد و کشور ایران را در حد یکی از کشورهای کوچک و بی‌تأثیر منطقه تبدیل می‌کند. آنهایی که مذاکره را «شجاعت دیپلماتیک» به حساب می‌آورند از این مطلب سخن نمی‌گویند که در عرصه بین‌المللی، آزادیخواهان و دوستداران واقعی انقلاب اسلامی که صدیق‌ترین هواداران نظام جمهوری اسلامی می‌باشند، از نزدیک شدن ایران به آمریکا بوی بسیار بدی استشمام می‌نمایند. آنان که خود در زنجیر آمریکا قرار دارند و استعمار را با گوشت و استخوان درک می‌کنند، مذاکرات ایران و آمریکا را «خطای بزرگ» ارزیابی می‌نمایند. در همین ایام حج یکی از نخبگان الجزایری می‌گفت بگذارید دیگر کشورهای اسلامی هر طور می‌خواهند رابطه خارجی خود را تنظیم کنند ولی نگذارید پرچم استقامت ایران در برابر غرب دچار نزول گردد. یک نخبه مصری می‌گفت ایران حق ندارد تسلیم شود چون شاخص است و با آن اسلام حقیقی از غیر آن شناخته می‌شود. یک روحانی ساحل عاج می‌گفت ما عمیقاً از آنچه این روزها بین ایران و آمریکا می‌گذرد نگرانیم چرا که با ایستادگی شماست که غرب ناچار است تا حدی حقوق ما را به حساب آورد. بنابراین تکلیف ماست که بایستیم و منافع ما هم در این است که بایستیم. «مذاکره» اولین علامت تزلزل هویتی ما است.

نویسنده: دکتر سعدالله زارعی

منبع: کیهان-یکشنبه ۰۵ شهریور ۱۴۰۲

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

 

مقاله اختصاصی ولایتی برای تسنیم: واکنش صریح به بیانیه اخیر شورای خلیج فارس و روسیه/ تاکید بر هوشیاری طرفین درباره ناتو و آینده قفقاز

 

۲۱ تیر ۱۴۰۲ - ۱۷:۴۸ اخبار سیاسی اخبار سیاست ایران

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/04/21/2924938/

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

 

http://ensani.ir/fa/article/2931/

‌نقدی‌ بر دیدگاه‌ سرمایه‌داری‌ دربارة‌ انسان‌ اقتصادی‌

نویسنده: سید رضا حسینی

منبع: کتاب نقد 1379 شماره 17

 

بازنشر در:

khamenei.ir

دیگران

 

مقالات مرتبط:

سمیعی. (2012). ریشه ها و پیامدهای لجام گسیختگی ایدئولوژی سرمایه داری. مطالعات جهان, 3(1), 33-58.

https://www.noormags.ir/view/en/articlepage/957492/

 

بررسی تطبیقی نظریه‌های «لیبرال دموکراسی» و «مردم‌سالاری دینی» از منظر امام خمینی(ره)

Khamenei.ir

 

You can see the next article below

مقاله بعد را در زیر مشاهده فرمایید.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

اتاق های فکر در آمریکا

در کشور آمریکا متجاوز از 2700 اتاق فکر وجود دارد. نقش این اتاق‌های فکر این است که مسائل مهم مرتبط با سیاست‌های داخلی و خارجی را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و ضمن ارائه جمع بندی در مورد موضوعی خاص، به ارائه راهکارها و راهنمایی‌های عملیاتی می‌پردازند.این نهادها نوعاً به مدیران اجرایی و دستگاه‌های تصمیم‌گیری متصل هستند و بعضاً هم افرادی که عضو یک اتاق فکر هستند، در هیئت حاکمه نیز حضور داشته و عنصر تاثیرگذاری در ساختار تصمیم‌گیری نظام آمریکا می‌باشند.آمریکا نه تنها به برنامه ریزی در حوزه نظریه پردازی و نبرد فکری و طراحی جنگ نرم از طریق اتاق‌های فکر اقدام می‌کند، بلکه برای پیاده کردن و عملیاتی کردن آن، وارد عمل شده و موسسات مطالعاتی وابسته به خود را مامور تهیه و تنظیم راهبردهای لازم و پیاده کردن آن راهبرد می‌کند.در سطوح سیاست‌گذاری می‌توان از شورای روابط خارجی آمریکا، نهادهای تحقیقاتی وابسته به پنتاگون و وزارت خارجه و سازمان سیا نام برد.این نهادها و موسسات، نقش مستقیمی در سیاست‌گذاری و برنامه ریزی کلان دارند.

مروری بر گزارش‌های این موسسات و نهادها نشان می‌دهد که چگونه برای تحقق جنگ نرم در ایران فعال بوده و نه تنها تصمیم‌های لازم را اتخاذ کرده‌اند، بلکه به صورتی متمرکز، مدیریت و فرماندهی سطوح عالی را برعهده داشته و هزینه‌های لازم را برای عملیاتی کردن آن پرداخت می‌کردند.در عین حال در سطوح راهبردی، این موسسات و نهادهای مطالعاتی به ظاهر مستقل و غیردولتی هستند که تحت یک فرماندهی، وظایف خود را انجم می‌دادند ما در این بخش به عملکرد هر دو گروه از نهادهای فعال که در راه‌اندازی جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی نقش داشته‌اند، می‌پردازیم.

شیوه عملی اتاق‌های فکر به روال معمول بدین صورت است که با انجام پژوهش‌ها و ارائه پیشنهاداتی در خصوص مسائل مهم، به انتشار آنها از طریق کتاب یا مقاله و رسانه‌های مجازی اقدام کرده و آن‌گاه به دولت‌ها کمک می‌کنند تا نسبت به جلب نظر نهادهای تصمیم‌گیر به ویژه کنگره اقدام کنند.در این حال اعضای اتاق‌های فکر به عنوان کارشناس حوزه‌های گوناگون وارد شده و مطالب مورد نظر خود و یا دولت‌های حاکم را در کنگره جا می‌اندازند.

نفوذ لابی صهیونیستی ایپک در عموم این اتاق‌های فکر کاملاً هویدا و علنی می‌باشد آنها سعی می‌کنند که در تدوین و ارائه هر راهبرد و سیاستی، منافع رژیم صهیونیستی را در نظر داشته و حتی بر منافع ملی آمریکا مقدم دارند و به ویژه در مورد ارائه و تداوم کمک‌های مالی و تسلیحاتی به این رژیم، منافع آن را ملحوظ بدارند.

اعضای این اتاق‌های فکر در کنگره حضوری فعال پیدا می‌کنند حضور آنها در جلسات استماع کنگره درباره موضوعی خاص مانند ایران که ماهانه یا دوماه یک بار برگزار می‌شود، امری عادی است و یقیناً نظرات و راهنمایی‌های اعضای برجسته این اتاق‌های فکر در تصمیم‌گیری اعضای کنگره نقش عمده‌ای دارد در طول سی‌سال گذشته، حتی یک مورد مشاهده نشده است که جلسات استماع کنگره درباره ایران، بدون حضور این افراد برگزار شده باشد.

بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران ساختار تصمیم‌گیری در آمریکا بر این عقیده می‌باشند که سیستم تصمیم‌گیری و قدرت در آمریکا برپایه سه ضلع قرار دارد که عبارتند از:

1- سرمایه‌داران بزرگ و لابی‌های قدرتمند،

2- اتاق‌های فکر

3- نهادهای رسمی تصمیم‌گیر همچون دولت و کنگره

در اینجا به صورتی اجمالی و مختصر به شرح برجسته‌ترین این اتاق‌های فکر که درباره ایران کار می‌کنند، می‌پردازیم.

 

1- شورای روابط خارجی

این نهاد از مهم‌ترین اتاق‌های فکر در آمریکا می‌باشد که در سال 1921 پایه‌گذاری شد و عموماً چهره‌های معروف و مشهور آمریکا در حوزه روابط خارجی در آن عضویت دارند و ظاهراً مستقل از هر یک از نهادهای تاثیرگذار و لابی‌ها می‌باشد در عین حال نهادی است که هم مقام‌های دولتی و هم مدیران تجاری و اندیشمندان دانشگاهی و نخبگان و روزنامه نگاران، در آن حضور داشته و هدف خود را بر این قرار داده‌اند که به تصمیم‌گیرندگان و سیاست‌گذاران دولتی کمک کنند تا درک بهتری از جهان خارج پیدا کنند تا در انتخاب‌های خود در سیاست خارجی ایالات متحده، نظرات آنها را مورد استفاده قرار دهند.

شخصیت‌های معروفی همچون:کسینجر، برژینسکی، هانتینگتون، فوکویوما و …. در این اتاق فکر عضویت داشته و دارند و ریاست فعلی آن برعهده ریچاردهاس می‌باشد.در سپتامبر 2006(شهریور 1385)، این شورا میزبان دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور ایران بود که یک جلسه پرسش و پاسخ را با 19 نفر از اعضای شورا ترتیب داده بودند.

 

2- انستیتو تحقیقاتی بروکینگز

انستیتو تحقیقاتی بروکینگز از جمله اتاق‌های فکر است که برای حزب دمکرات آمریکا تصمیم‌سازی می‌کند.یکی از اصلی‌ترین محورهای کاری این انستیتو طی دو دهه گذشته، بررسی مسائل ایران بوده است.از جمله این موسسه اخیراً گزارشی در مورد ایران تهیه و ذیل عنوان زیر منتشر کرد:کدام راه به سوی ایران: راهکارهای پیشنهادی برای یک راهبرد جدید آمریکا در قبال ایران.

راهکاری که این اتاق فکر برای مقابله با ایران پیشنهاد کرد، انقلاب رنگین (مخملین) بود. در این رابطه، رالف فوریس طی مقاله‌ای با عنوان «نخبگان جهانی سیا در پشت جنگ کثیف علیه ایران» با اشاره به پیشنهاد بروکینگز در هفته نامه امریکن فری پرس منتشر کرد، او نوشت: بروکینگز یک جنگ وکالتی را در فضای سایبر علیه ایران کلید زده است که ایرانیان را غرق در اطلاعات غلط با پیام‌های توئیتری متضاد و عکس‌های تقلبی کند.

ولی نصر معاون ارشد مطالعات خاورمیانه‌ای شورای روابط خارجی آمریکا هم در این باره گفته است:من فکر می‌کنم که هرکس درمنطقه می‌داند که با حمایت آمریکا از عناصر ضد ایرانی در منطقه و همچنین گروه‌های مخالف داخل ایران، یک جنگ وکالتی هم اکنون درجریان است.در انستیتو بروکینگز افرادی هستند که سال‌ها در سیاست خارجی آمریکا فعال بوده‌اند که از جمله می‌توان به مارتین ایندایک اشاره کرد که سال‌ها سفیر آمریکا در تل‌آویو بوده و اینک مسئول سابان، شعبه‌ای از اتاق فکر بروکینگز است.او همچنین به همراه کنت پولک اخیراً کتابی درباره چگونگی سرنگونی نظام جمهوری اسلامی نوشته است.

مایکل لدین و کنت تیمرمن بنیادی را تحت عنوان «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» به وجود آورده‌اند که به طور کامل روی ایران تمرکز دارند.خصوصیت مشترک اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها این است که همه از کارشناسان خبره حوزه ایران به حساب می‌آیند.بروکینگز یک مرکز دیگر هم دارد که یک صهیونیست اداره آن را به عهده دارد و به طور خاص روی ایران تمرکز دارد، حیم سابان مرکز مطالعات خاورمیانه را اداره می‌کند سابان جمله معروفی دارد.تنها چیزی که برای من مهم است اسرائیل می‌باشد. بروکینگز با وجود این ترکیب، وانمود می‌کند از رویه‌ای متعادل و بی‌طرفانه پیروی می‌کند!

3- موسسه تحقیقاتی آمریکایی اینتراپرایز

یکی دیگر از اتاق‌های فکر آمریکا، انستیتو تحقیقاتی اینترپرایز می‌باشد که به عنوان اتاق فکر جمهوری‌خواهان عمل می‌کند.جرج بوش در سال 2007 به این موسسه آمد و در سخنرانی خود در این موسسه گفت: اکنون 20 نفر از اعضای شما عضو ارشد دولت من هستند.اعضای برجسته اینترپرایز در هنگامی که جمهوری‌خواهان در حاکمیت هستند به درون دولت می‌روند و زمانی که حزب رقیب به پیروزی می‌رسد، به اتاق فکر اینترپرایز باز می‌گردند.اتاق فکر «مطالعات واشنگتن» یکی از زیرمجموعه‌های اینترپرایز است که به طور خاص روی ایران کار می‌کند و ترکیبی از عناصر آمریکایی و ایرانی را در خود جای داده است.

 

4- موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن

انستیتو سیاست خاور نزدیک واشنگتن یکی دیگر از اتاق‌های فکر است که دموکرات‌هایی نظیر دنیس رایس، پاتریک کلاسون و مایکل اینزستاد در آن به طور خاص روی ایران کار می‌کنند.آنان نیز افرادی نظیر ولی نصر را در کنار خود جای داده‌اند البته این دو هم زمان عضو شورای روابط خارجی آمریکا نیز می‌باشند.مایکل اینزستاد در ماه سپتامبر 2010، مقاله‌ای تحت عنوان نیروهای امنیتی ایران و اپوزیسیون درباره سپاه پاسداران منتشر کرد.

رند و واشنگتن دی سی دو اتاق فکر دیگر آمریکایی‌‌هاست که به طور خاص روی ایران کار می‌کنند.این دو اتاق فکر به طور میانگین ماهانه بین 2 تا 5 مقاله مهم و یا کتابچه درباره ایران منتشر می‌کنند.در این میان، بعضی از مراکز نظیر بنیاد دموکراسی در ایران که کنت تیمرمن آن را اداره می‌کند و بنیاد هری تیچ هم هستند که به طور خاص درباره ایران کار می‌کنند و تاثیرات مهمی در نگرش آمریکایی‌ها نسبت به ایران برجای می‌گذارند ولی اتاق فکر خوانده نمی‌شوند.

 

5- موسسه هوور

این مرکز وابسته به دانشگاه استنفورد و به عنوان یکی دیگر از اتاق‌های فکر نومحافظه کاران است که در سال 1919 توسط هربرت هوور، رئیس جمهور وقت آمریکا تاسیس شد.

از جمله پروژه‌هایی که این موسسه در رابطه با ایران تهیه و تدوین کرد، تحت عنوان دموکراسی در ایران می‌باشد که از جمله پروژه‌ها مهم این موسسه است و عباس میلانی ومایکل مک فال مدیریت آن را برعهده دارند و در سال 2005 گزارش تحقیقاتی دیگری تحت عنوان فراسوی تغییرات تدریجی یک استراتژی جدید در قبال ایران منتشر کرده‌اند.

 

6- کمیته خطر جاری

این نهاد در اوج جنگ سرد در سال 1950 به عنوان تشکیلاتی در راستای ایجاد اجماع ملی برای مقابله و به منظور آموزش و آماده‌سازی آمریکاییان با به اصطلاح توسعه طلبی اتحاد جماهیر شوروی در عرصه سیاسی آمریکا ظاهر شد و راهبرد جنگ نرم توسط این کمیته در سال‌های پایانی دهه 1980 طراحی شد، ولی در این زمان، هدف دیگر اتحاد جماهیر شوروی نبود، بلکه ایران و جهان اسلام به عنوان خطر جدی تحت نام‌های بنیادگرایی اسلامی و تروریسم، مطمح نظر قرار گرفت و برای تقابل با آن از طریق جنگ نرم برنامه ریزی کرد.

این کمیته متشکل از برخی تعاملات بلندپایه سیاسی- امنیتی، دانشگاهیان و محققان موسسات پژوهشی آمریکا می‌باشد که به جناح محافظه‌کار تعلق دارد.

افراد همچون جوزف لیبرمن (سناتور صهیونیست)، جیمزولسی، ایلمان برمان، معاون شورای روابط خارجی، دانیل پلتکا، مارک پالمر، الیوت کوهن، فرانک گافنی و دانیل پایپس از جمله اعضای آن می‌باشند.

 

از جمله اتاق‌های فکر که صرفاً برای برخورد با مسئله ایران ایجاد شده است، اتاق فکر کمیته سیاست‌گذاری ایران، می‌باشد که در سال 2005 با حضور مقامات دولتی سابق آمریکا از وزارت امور خارجه، وزارت دفاع (پنتاگون)، کاخ سفید، جامعه اطلاعاتی همچون DIA و CIA و همچنین نخبگان دانشگاهی تاسیس شد.

ماموریت این کمیته فراخوانی برای تغییر در تهران به وسیله ایرانی‌ها به جای آمریکایی‌ها و تاکید بر اتخاذ راه‌حل سوم بود.

براین اساس توصیه می‌کند که راه حل‌های نظامی و دیپلماتیک باید همچنان مورد توجه باشد در همان حال که نقش مرکزی را به مخالفین ایرانی داده تا تغییرات به اصطلاح دموکراتیک(!) در این کشور تسهیل شود.این کمیته در سال 1384، بعد از پیروزی احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری، گزارشی را تحت عنوان انتخاب‌های سیاسی آمریکا برای ایران و مخالفین سیاسی ایرانی، در پاسخ به پیروزی احمدی نژاد در ریاست جمهوری منتشر کرد که در آن آمده است.

زمانی که ما با شکست دیپلماسی و غیرممکن بودن ضربه نظامی علیه ایران هسته‌ای مواجه هستیم، رئیس جمهور جرج بوش روش درستی را انتخاب کرد که باید مردم ایران را تقویت و قدرت بخشیده تا نسبت به تغییر رژیم اقدام کنند.این گزارش به نکته جالبی که اساس و پایه راه‌اندازی جنگ نرم می‌باشد اشاره می‌کند: آنچه که تهران را به حرکت درمی‌آورد و موجب دشمنی و خصومت در برابر اسرائیل و آمریکا می‌شود، ناشی از احساس تهدید از طرف آنها نیست، بلکه ناشی از ماهیت ایدئولوژی انقلابی رژیم می‌باشد.برهمین اساس برنامه‌ریزی برای انجام عملیات جنگ نرم در ایالات متحده آمریکا حاصل تفکرات پیچیده و یک بوروکراسی عظیم و هزینه های فراوان است.

49261

کد خبر 223606

 

https://www.khabaronline.ir/news/223606/%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%82-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7

 

 

  • اکبر فیجانی

چند نکته برای کمک به رشد و توسعه و گسترش عدالت-فیجانی44

اکبر فیجانی | شنبه, ۲۶ آذر ۱۴۰۱، ۰۱:۲۳ ب.ظ

  

                                                      بنام خدا

 

 چند نکته برای کمک به رشد و توسعه، و گسترش عدالت - کلامی با دولتمردان و نمایندگان مردم در مجالس

 

 

با تشکر و قدردانی از تمام مسئولین و نمایندگانی که با  صداقت، مردمداری، و تدبیر و عقلانیت برای توسعه همه جانبه و رفع معضلات کشور تلاش می کنند، و با آگاهی از این که راهکارهای زیادی از طرف صاحب نظران و کارشناسان در حوزه های مختلف برای رفع کاستی ها و کمک به پیشرفت و اعتلای ایران عزیز ارائه شده است، لازم دانستم چند موضوع را به عنوان مطالبه عمومی به عرض برسانم. امیدوارم نکات ذکر شده، در کنار سایر موارد، بیش از پیش مورد توجه مسئولین محترم قرار گیرد.

 

 

لازمه رشد و توسعه، آینده نگری، آینده پژوهی و برنامه ریزی بلند مدت و تا حد امکان پیشگیری از مشکلات می باشد.

بجای تمرکز بر معلول ها و ارائه و اجرای راه حل های موقت یا مسکن گونه، ریشه و علل معضلات کشف و رفع شود؛ همچنین به همه عوامل دخیل در مشکلات توجه شود نه یک یا چند عامل مناسب برای تبلیغات و ظاهر سازی.

 

از ایده ها و تحقیقات اساتید و دانشجویان دانشگاه و دیگر صاحب نظران و کارشناسان خارج از حاکمیت به نحو احسن استفاده شود. شواهد نشان می دهد که علیرغم تمایل یا شعار تعداد زیادی از مسئولین، و هزینه هنگفتی که در دانشگاه ها صرف تحقیقات و پایان نامه ها می شود، همکاری دانشگاه و صنعت و استفاده از ایده ها و قابلیت های نخبگان در حکمرانی و حل مسائل کشور چندان محقق نشده است.

 

شرایط و بستر لازم برای راه اندازی و گسترش اندیشکده های تخصصی و بین رشته ای مستقل در تمام حوزه ها، بویژه در حوزه اقتصاد و فرهنگ، فراهم شود و با تشکیل یک مرکز یا ستاد هماهنگ کننده، یافته ها و پیشنهادات اندیشکده ها در تصمیم سازی ها و سیاستگذاری ها لحاظ شود. در حال حاضر اندیشکده ها به لحاظ کمیت، تخصص و کارکرد، و وسعت امکانات و قابلیت تاثیرگذاری با سطح قابل قبول فاصله بسیار دارند.

 

با فراهم کردن بستر مناسب برای فعالیت نخبگان و شکوفایی استعدادها، از فرار مغزها جلوگیری شود و از قابلیت های آنها نهایت استفاده در جهت رشد و توسعه کشور صورت گیرد.

 

در سیاست داخلی و خارجی اصول توازن و اولویت گذاری رعایت شود. ضمن تلاش برای حفظ تعامل سازنده )در حد امکان( با تمام کشورها، با بررسی علمی و آینده پژوهی، میزان و و نوع ارتباط با کشورهای مختلف شرقی و غربی اولویت بندی شود.

 

منافع ملی بر منافع شخصی، حزبی، و محلی مقدم شمرده شود.

در این صورت است که تضاد منافع که مانعی بزرگ بر سر راه رشد و توسعه می باشد، اتفاق نمی افتد. تضاد منافع مسئولین و دیگر افراد قدرتمند و ذی نفوذ مانع تصویب و اجرای پروژه ها و طرح های مفید یا توقف طرح ها و عملیات مضر و مخرب می شود. ضرورت دارد تدابیری اندیشیده شود و قوانینی وضع گردد که آثار منفی تضاد منافع را به حداقل برساند.

 

مبارزه با فساد اداری و دولتی در اولویت قرار گیرد. مخصوصا با رشوه خواری، پارتی بازی و باند بازی با قاطعیت، علمی و کارشناسانه مبارزه شود. 

از نظر اینجانب میزان خسارت و آثار مخرب رشوه خواری و پارتی بازی حتی از اختلاس های بزرگ هم بیشتر است. رشوه خواری و پارتی بازی زمینه را برای دیگر موارد فساد (مانند اختلاس، فرار از مالیات، قاچاق، گران فروشی، فروش دارو و مواد غذایی ناسالم، ساخت و سازهای غیر مجاز و تغییر کاربری اراضی) فراهم می کند، در فرایند رسیدگی به تخلفات و مجازات مجرمان و خلافکاران اختلال ایجاد می کند و بدین طریق باعث گسترش و تداوم فساد می شود. رشوه خواری و پارتی بازی عامل رواج بی عدالتی و مانعی بزرگ در مقابل تصویب و اجرای پروژه ها و طرح های مفید(مثل مخالفت با راه اندازی خط تولید یک کالای خاص وارداتی در داخل کشور) می باشد و به تصویب و اجرای طرح های مضر و مخرب کمک می کند (مانند کارشکنی در راه اندازی خط تولید یک کالای خاص وارداتی در داخل کشور یا ساخت مجتمع های تجاری در مکان های نامناسب).

 

بستر های فساد در همه حوزه های دولتی و غیر دولتی از بین برود. همچون موارد دیگر، پیشگیری از فساد غالبا موثرتر و کم هزینه تر از برخورد با آن بعد از وقوع می باشد. ضمن بستن شکاف ها و به حداقل رساندن امکان تخلف، مجازات و هزینه تخلف و قانون گریزی برای موسسات و شرکت های دولتی و خصوصی و افراد حقوقی و حقیقی به حد بازدارندگی برسد و با متخلفین با قاطعیت و طبق قانون برخورد شود. همچنین برای موارد ترک فعل، تنبیه یا مجازات بازدارنده تعیین و با جدیت اجرا شود. 

 

قوانینی وضع گردد و تدابیری اندیشیده شود  که هر مسئول یا کارمندی حتی تا سالها پس از تغییر جایگاه یا بازنشستگی، در قبال عملکرد خود پاسخگو باشد.  

 

با مشاغل کاذب (مثل دلالی در بازار ارز، مسکن و خودرو) با جدیت و علمی مبارزه شود. عده ای از طریق دلالی و بدون انجام کمترین کار مفید، سود کلانی به دست می آورند که قهرا باعث افزایش تورم و اختلال در رشد و توسعه می شود.

 

 با فرار مالیاتی با جدیت مبارزه شود و در اخذ آن عدالت رعایت شود. با اینکه اخذ مالیات عادلانه می تواند بخش قابل توجهی از مشکلات کشور را حل کند، و در سراسر جهان، بویژه در کشورهای توسعه یافته، مالیات بخش زیادی از درآمد ها را تشکیل می دهد، در کشور ما فرار مالیاتی، بخصوص توسط سرمایه داران بزرگ یا افراد دارای مشاغل کاذب (مثل دلالان ارز و خودرو)، امری رایج است؛ یعنی درست کسانی که باید بیشترین مالیات را پرداخت کنند به راحتی از پرداخت آن شانه خالی می کنند. با توجه به اینکه فرار مالیاتی معضلی پیچیده است و خسارت هنگفتی به اجتماع تحمیل می کند، مبارزه با آن نیازمند قوانین بازدارنده و توجه ویژه از جانب مسئولین و همچنین همکاری مداوم مردم می باشد. عوامل زیادی در فرار مالیاتی نقش دارد، اما به نظر می رسد که خلا قانونی، نظارت ناکافی یا ناکارآمد و رشوه خواری باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.

 

با روش های مدرن و موثر بر عملکرد دستگاه ها و افراد نظارت دقیق و کافی شود (تکنولوژی و کمک دستگاه های اطلاعاتی در این خصوص می تواند بسیار مفید واقع شود). همزمان امکان شکایت و پیگیری آن برای تمام مردم فراهم و فرایند شکایت و پیگیری تسهیل گردد و به شکایات با جدیت و در اسرع وقت رسیدگی شود. پیچیدگی و زمان بر بودن شکایت رسمی و عدم اطمینان مردم از رسیدگی و حصول نتیجه مطلوب، دو عامل مهم عدم تمایل عموم به گزارش یا پیگیری تخلفات می باشد که خود موجب تداوم فساد می گردد.

 

با قانون گریزی و قانون شکنی با قاطعیت مبارزه شود و بر اجرای کامل قوانین توسط کارکنان دولت نظارت دقیق و جدی شود. دستورات مدیر یا شورای مدیران دستگاه ها تا مرحله اجرا پیگیری شود و برای هرگونه تخلف یا کم کاری در این مورد تنبیه یا مجازات موثر تعیین و اعمال شود. بسیاری از بندهای اسناد جامع بالادستی، بخشنامه ها و دستورات مدیران و مقامات ارشد، و حتی دستورات و منویات مقام معظم رهبری، اغلب یا نادیده گرفته می شود یا ناقص و صوری اجرا می گردد.

 

شایسته سالاری حاکم شود. در انتخاب و انتصاب کلیه مدیران و کارمندان ملاک اصلی تخصص و تعهد باشد و از دخالت ملاحظات حزبی، رفاقتی و فامیلی پرهیز شود.

معیار ارزیابی و ترفیع مستخدمین دولت، و هر جا لازم و ممکن باشد در بخش خصوصی (غالبا بخش خصوصی از نظر انتخاب و ارزیابی وضع بهتری دارد)، اصلاح شود. معیارهای ارزیابی به سابقه و مدرک یا جایگاه محدود نشود؛ ضرورت دارد عملکرد، میزان بازدهی و ارزش کار مدیران و کارکنان نیز در تعیین حقوق، پاداش و ترفیع آنها لحاظ شود.

 

هم اندیشی و هم افزایی امکانات دستگاه های مختلف و کار گروهی در هر دستگاه افزایش یابد و تا حد امکان از تک روی و کار جزیره ای یا موازی جلوگیری شود.

 

با بررسی کافی و دقت در انتخاب ها و انتصاب ها، طول زمان خدمت افراد در یک جایگاه افزایش یابد؛ جابجایی مداوم مدیران باعث خسارت زیاد و مانع  رشد و توسعه می باشد. 

    

ضمن به رسمیت شناختن وجود اختلاف نظر و سلیقه، اصل وحدت که شرط اساسی رشد و توسعه می باشد، رعایت شود؛ نخبگان احزاب و فراکسیون های مختلف با هم اندیشی و هم افزایی، به حل مشکلات کشور و رشد و توسعه کمک کنند.

 

کاندیداها و مسئولین از تخریب مدیران پیشین، رقیبان و منتقدانشان خودداری کنند؛ بجای تخریب مدیران پیشین یا وابسته به احزاب رقیب، با آنها مشورت شود و از تجارب و دانش آنها استفاده شود، از بالاترین مقامات گرفته تا مدیران رده میانی و پایینی. در عین حال انتقاد پذیری و تمایل به ارائه نقد منصفانه و خیرخواهانه ترویج و تشویق شود و توان و تمایل به انتقاد خیرخواهانه یکی از معیارهای انتخاب و انتصاب مدیران  و کارمندان باشد و از چاپلوس پروری یا سرکوب استعدادها پرهیز شود.

 

کاندیداها یا مسئولین از دادن وعده‌های غیر قابل تحقق پرهیز کنند و در باره عدم تحقق وعده‌هایشان رسما پاسخگو باشند. همچنین رقیبان و مخالفان حزب حاکم از تبلیغ غیرممکن و ایجاد نارضایتی بی اساس و غیرمنطقی خودداری کنند.

 

با پدیده نفوذ که باعث کجروی شده و مانعی بزرگ بر سر راه توسعه می باشد با جدیت مبارزه شود.

 

در افتتاح پروژه های جدید یا تکمیل پروژه های سابق، مصالح کشور و منافع ملی در اولویت باشد و از دخالت اهداف تبلیغاتی جلوگیری شود.

 

لازمه رشد و توسعه، وجود همکاری بین مردم و مسئولین می باشد؛ عموم ملت در تصمیم گیری ها و حل مسائل و مشکلات شرکت داده شوند.

 صندوق پیشنهادات از نقش صوری خارج شده و کارکرد واقعی و موثر داشته باشد. ضمن فراهم کردن صندوق یا پست الکترونیکی برای ارائه پیشنهادات و انتقادات توسط مردم و پرسنل در تمام دستگاه ها و دوائر زیرمجموعه و تشویق عموم به مشارکت، مردم ببینند که نظرات و پیشنهادات سازنده آنها عملا در تصمیم گیری ها لحاظ می شود.

 

لازمه پیشرفت اقتصادی، و به طور کلی توسعه، بستر فرهنگی مناسب می باشد. همه باید باور کنیم که اعمال و رفتارمان بر جامعه و وضعیت کشور تاثیر گسترده و بلند مدت دارد و آثار مثبت یا منفی آن به خودمان نیز باز می گردد و بدانیم قانونمداری، درستکاری، مسئولیت پذیری و داشتن وجدان کاری تک تک افراد جامعه، اعم از مستخدمین دولت و شهروندان دارای مشاغل آزاد،  به رشد و توسعه کمک می کند.  

 

کمبود مدیران و کارمندان صالح و کارآمد ناشی از عدم وجود برنامه ریزی بلند مدت و آموزش هدفمند می باشد. ضرورت دارد که کودکان امروز طوری تربیت شوند که از میان آنها مدیران و کارمندان کارآمد آینده به راحتی و به اندازه کافی قابل انتخاب باشد. در مدارس و از طریق رسانه ملی و غیره، قانونمداری، درستکاری، وجدان کاری و مسئولیت پذیری آموزش داده شود و پرسنل ادارات در این خصوص آموزش ببینند و با جدیت ارزیابی شوند و نتیجه در حقوق و مزایا یا ترفیع آنها لحاظ شود.

 

سلامت کلیه انتخابات به حداکثر ممکن رسانده شود و با روش های علمی موثر، مردم از آثار و پیامدهای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات آگاه شده و به مشارکت در ساختن آینده کشور خود ترغیب و تشویق شوند و از پیامدهای انتخاب ناآگاهانه یا لحاظ منافع شخصی و حزبی در انتخابات و نادیده گرفتن منافع ملی مطلع شوند. از نظر اینجانب راه اصلاحات و توسعه از پل انتخابات می گذرد.

 

برای ایجاد و توسعه کرسی‌های آزاداندیشی برنامه ریزی و تلاش مضاعف شود. کرسی‌های آزاداندیشی فضایی مناسب برای بیان نامحدود و بی دغدغه ایده ها و انتقادات سازنده فراهم می کند و تنش و احتمال اعتراضات خشونت آمیز را کاهش می دهد، و در نتیجه به رشد و توسعه کمک می کند.

 

ساختار حکمرانی اصلاح شود و یک ساختار جامع و کارآمد حکمرانی مبتنی بر علم و تحقیق تدوین گردد.

وجود یک ساختار حکمرانی جامع مبتنی بر علم و تحقیق، امکان وقوع یا میزان آسیب پذیری از نفوذ، کارشکنی ها و فشارهای خارجی، اشتباه در تصمیم سازی و روش حل مشکلات و بحران ها، تخلفات خرد و کلان اداری و ترک فعل، فرار مالیاتی و غیره را به حداقل می رساند و شرط اساسی برای رشد و توسعه پایدار می باشد.

 

 اکبر فیجانی

بیست و ششم آذر 1401

 

 

  • اکبر فیجانی

 

 

بنام خدا

 

شفافیت و اطلاع رسانی به موقع بر افکار عمومی و ترمیم اعتماد مردم تاثیر زیاد دارد.

 

دیروز (۱۶ آذر) در مراسم تکریم و معارفه روسای سابق و جدید شورای اطلاع ‌رسانی دولت، چند خبر خوب اعلام شد:

تصمیم برای تغییر در ساختارها و تمرکززدایی در حوزه اطلاع رسانی، تشکیل شورای اطلاع‌ رسانی استان‌ها، تشکیل کارگروه اطلاع رسانی در تمام دستگاه ها.

 

همچنین مسئولین حاضر به چند نکته مهم اشاره کردند:

از جمله اینکه درست و به موقع و با هماهنگی روایت‌گری شود، سرمایه‌گذاری و تلاش در امر اطلاع ‌رسانی افزایش یابد، و غفلت‌ها در حوزه اطلاع‌رسانی جبران شود.

 

از نظر اینجانب افزایش امکانات و اختصاص بودجه بیشتر به حوزه تبلیغات و اطلاع رسانی لازم است و کمک زیادی به کاهش خسارت ناشی از جنگ نرم و هجمه رسانه ای دشمنان می کند؛ اما همان طور که قبلا در جاهای دیگر تاکید کرده ام، بازنگری و اصلاح و ارتقا شیوه تبلیغات مهمتر و موثرتر است.

تبلیغات فرهنگی و اطلاع رسانی سیاسی در کشورمان از نظر کمی قابل قبول اما به لحاظ روش و کیفیت ضعیف می باشد؛ علیرغم هشدار آگاهان و دلسوزان در باره این مسئله، شواهد بیانگر این است که تاکنون در این خصوص کار علمی کافی و موثر انجام نشده است.

از اینرو مهمترین اقدام تاثیر گذار این است که با بکارگیری و مشورت گیری از متخصصین حوزه های مختلف (روان شناسان، جامعه شناسان، زبان شناسان، کارشناسان و اساتید علوم سیاسی، کارشناسان رسانه و غیره)، در شیوه روشنگری و تبلیغات سیاسی بازنگری شود و روش ها و راهبرد های علمی موثر و کارآمد اتخاذ شود.

 

ضرورت دارد که در گزارش، تفسیر و تحلیل حوادث داخلی و خارجی،  صداقت، شفافیت، سندیت و سایر اصول خبر رسانی رعایت شود؛ بعضی از تحلیل ها ممکن است در ظاهر مثبت و خوشایند بعضی مسئولین باشند اما در عمل تاثیر مخرب و منفی دارند.

به تحلیل های نادرست در روزنامه ها و دیگر رسانه ها پاسخ مناسب داده شود. تحلیل های سوگیرانه و  غیر مستدل در افکار عمومی و اقدام عملی متعاقب آنها تاثیر زیاد دارد.

همچنین سرعت عمل بسیار مهم است. ضرورت دارد که فاصله زمانی بین حوادث و گزارش ها یا تحلیل های مرتبط و بین شایعات یا تحلیل های مغرضانه و پاسخ به آنها به حداقل برسد. تاثیر روایت اول بر افکار عمومی بسیار بیشتر از حد تصور است و پاسخ فوری و منطقی به شایعات یا روایت ها و تحلیل های سوگیرانه اهمیت زیاد دارد. 

اکبر فیجانی

هفدهم آذر 1401

  • اکبر فیجانی

 

 

                                                      بنام خدا

چرا در حوادث اخیر بعضی سلبریتی ها رفتار نادرست داشتند و یا هنجارشکنی کردند؟

در سه ماه گذشته، بی تفاوتی یا عملکرد ضعیف اکثر سلبریتی ها و رفتار نادرست و حتی هنجارشکنانه بعضی از آنها نقش زیادی در تشدید و گسترش اغتشاشات و خسارات متعاقب داشته است.

احتمالا این سوال در ذهن بسیاری از افراد خردمند خطور کرده که علت و ریشه این مسئله چیست.

برای پاسخ به این سوال، مطلبی را که دی ماه سال گذشته ذیل یک مقاله در باره آقای مهدوی کیا در خبرگزاری فارس نوشته بودم با اندکی تغییرات در اینجا تکرار می کنم:

یکی از متداولترین راهبردهای مورد استفاده قدرت طلبان و استعمارگران برای کنترل افکار عمومی جهان و همچنین تضعیف و ضربه زدن به کشورهای مستقلی که حاضر به پذیرش سیطره آنان نیستند، همراه کردن شخصیت های محبوب و مشهور این جوامع با خود، بخصوص ستاره های ورزشی و هنری، می باشد. و شواهد نشان می دهد که در ایران، همانند دیگر نقاط دنیا، جمع کثیری از سلبریتی ها، اغلب ندانسته و ناخواسته، توسط رسانه های بدخواهان و استعمارگران تغذیه فکری می شوند.

از آنجا که رسانه ها و موسسات تولید فرهنگ و سرگرمی عموماً تحت مالکیت یا نفوذ زرسالاران و نخبگان استعمارگر هستند، سرویسهای اطلاعاتی خادم آنها، با استفاده از ترفندهای متنوع و علمی و بکارگیری نویسندگان و کارشناسان خبره، بطور نامحسوس و بتدریج، ذهن شخصیت های مشهور و متنفذ را کنترل کرده و آنها را در مسیر اهداف نظام سلطه هدایت می کنند. بنابراین بعضی سلبریتی ها به اشتباه تصور می کنند که از اطلاعات سیاسی بالایی برخوردار هستند و مجاز به اظهار نظر در باره مسائل و حوادث گوناگون می باشند.

با توجه به اینکه در صد زیادی از مردم هر جامعه ای، بویژه جوانان، از ستاره های ورزشی و هنری تاثیر پذیری زیاد داشته و معمولا از نظر اعتقادی و در سبک زندگی دنباله رو آنان هستند، همراه کردن و کنترل ذهن این سلبرتی ها، به استعمارگران در نیل به اهدافشان کمک شایان توجه می کند. یعنی فریب یک سلبریتی مساوی است با فریب هزاران نفر از مردم عادی.

از طرف دیگر، چون سخنان و اعمال سلبرتی های فریب خورده معمولا بناچار واکنش دولت و آگاهان وطن پرست را بدنبال دارد، هرگونه مخالفت دولت با این افراد، باعث نارضایتی و بدبینی طرفداران آنان و گاهی اوقات تنش وتفرقه بین طرفداران و مردم دیگر می شود که خود کمک بزرگی به تحقق اهداف نظام سلطه می کند.

 بنابراین آگاهی و بصیرت سیاسی و سواد رسانه ای عموم مردم، بویژه افراد مشهور، و آشنایی با ویژگی های ذهن ناخودآگاه و شیوه های کنترل ذهن، مهمترین عامل بازدارنده در مقابل کنترل و فریب افکار عمومی و پیشگیری از واکنش احساسی به حوادث و موثرترین روش برای مبارزه با استعمار و استثمار پنهان و آشکار می باشد.

 

از خدواند برای همه دوستداران بشر و فعالان و طرفداران صلح و ثبات و عدالت، عزت، سلامتی و پیروزی درخواست دارم.

اکبر فیجانی

 

 

 

  • اکبر فیجانی

کلامی دیگر در باره خسارت و عواقب اغتشاش

اکبر فیجانی | سه شنبه, ۱۵ آذر ۱۴۰۱، ۰۳:۴۲ ب.ظ

 

 

بنام خدا

در رسانه ها این مطلب زیاد دیده می شود که دشمنان می دانند یا اذعان کرده اند که اغتشاشات اخیر شکست خورده و تهدیدی برای موجودیت نظام نیست.

گرچه در جاهای دیگر در این مورد نوشته ام و گفته ام که انتقاد و اعتراض مدنی باعث اصلاح و رشد و توسعه می شود و حق مسلم مردم است، لازم دیدم باز چند جمله در باره عواقب اعتراض غیر مدنی و اغتشاش بنویسم.  

قطعا اغتشاشات تا الان تهدیدی برای موجودیت نظام  محسوب نمی شود و دشمنان خارجی فعلا توان و نیت حتی حمله محدود به ایران را ندارند؛ اما باید هوشیار و محتاط بود؛ زیرا اغتشاش خسارت مادی و معنوی زیادی برای کشورمان دارد. حداقل آثار منفی اغتشاش این است که باعث خدشه دار شدن وجهه کشور در جهان و بهانه برای دشمنان برای دخالت بیشتر، صدور قطعنامه علیه ما و محکوم کردن ما در سازمان های بین المللی و تحریم و فشار بیشتر می شود، که  خود موجب ضرر و زیان فراوان برای مردم، بویژه اقشار آسیب پذیر، می شود. همچنین اغتشاش باعث فراهم شدن فضا و شرایط مناسب برای جولان مفسدین داخلی و اراذل و اوباش غیر سیاسی می شود.

اگر اغتشاشات ادامه یافته و به ناامنی کشیده شود علاوه بر آسیب زیاد جانی و مالی به مردم،  موجب عقب افتادگی بیشتر و مانع بزرگی برای رشد و توسعه کشورمان می باشد که خواسته همه بدخواهان است. در حالت شدیدتر، اغتشاش کشور را ضعیف و در برابر حمله دشمنان خارجی آسیب پذیر می کند و چون طبعا اغتشاشگران مجازات و بعضی اعدام می شوند، بهانه ای می شود برای دشمنان برای حقوقی کردن مسئله و فشار به سازمان های بین المللی برای صدور مجوز حمله نظامی به زیرساخت های کشور که ویرانی و عقب افتادگی بسیار زیاد کشور را بدنبال خواهد داشت.

اکبر فیجانی

پانزدهم آذر 1401

  • اکبر فیجانی

 

 

بنام خدا

 

ضرورت اصلاح شیوه تبلیغات سیاسی و اطلاع رسانی داخلی (ملی)

کلامی با مسئولین و متولیان فرهنگ، آموزش و تبلیغات سیاسی و اصحاب رسانه

پیام اصلی: حوادث اخیر و حوادث مشابه در گذشته موید ضرورت بازنگری در روش های تبلیغات و اطلاع رسانی، و اتخاذ راهبرد و روش مناسب و موثر برای افزایش آگاهی و بصیرت سیاسی جامعه می باشد.

 

بخش اول - تبیین مسئله:

 

قبل از هرچیز  ضرورت دارد همه باور کنیم که در دنیای کنونی ذهن اکثر مردم دنیا توسط استعمارگران کنترل و مسخ شده است؛ طوریکه ناخواسته در راستای منافع قدرت طلبان و سرمایه داران بزرگ فکر و زندگی می کنند و به گفتار و نوشته های دانشمندان و نویسندگان دوستدار بشر توجه نمی کنند، و یا آنها را نآگاه و دچار توهم توطئه می پندارند؛  زیرا  صاحبان قدرت و ثروت با تسلط بر رسانه های مهم و نفوذ در اینترنت و شبکه های اجتماعی، به روشهای گوناگون و اغلب به طور نامحسوس، شخصیت دانشمندان و فعالان مخالف نظام سلطه را تخریب می کنند یا مانع درست دیده و شنیده شدن آنها می شوند. تحقیقات متعدد در سطح جهان نشان می دهد که اکثر مردم اطلاعات سیاسی خود را معمولاً از منابعی دریافت می کنند که تحت مالکیت یا نفوذ استعمارگران و زرسالاران  ضد بشر هستند.

همچنین همه باید این واقعیت تلخ را بپذیریم که افکار عمومی بخش عظیمی از جامعه ایرانی، همانند دیگر ملت ها، توسط رسانه های استعمارگران یا منابع کم اطلاع و غیر متخصص تغذیه می شود. نتایج تحقیقات متعدد و مشاهده و بررسی های میدانی و بلند مدت اینجانب در هفت دانشگاه و در سطح اجتماع حاکی از این است که اکثریت جامعه اخبار و اطلاعات سیاسی را از شبکه های مجازی و رسانه های خارجی وابسته به نظام سلطه و ضد بشر دنبال می کنند. تنها تعداد کمی از مردم از رسانه های معتبر داخلی یا رسانه های خارجی دوستدار بشر استفاده می کنند. استعمارگران از چند دهه پیش، با سواستفاده از غفلت یا کم کاری مسئولین کشورمان، برنامه ریزی کرده و کودکان دیروز را به نیرو و سرباز مجانی یا کم هزینه خود برای امروز و آینده تبدیل کرده اند.

این معضل بیانگر این واقعیت است که، صرف نظر از عملکرد ضعیف دولت در سایر حوزه ها، دستگاه های متولی آموزش، اطلاع رسانی و روشنگری وظیفه خود را بدرستی انجام نداده اند. تبلیغات فرهنگی و اطلاع رسانی و آگاهی بخشی سیاسی در کشورمان از نظر کمی قابل قبول اما به لحاظ روش و کیفیت ضعیف می باشد. آگاهان و دلسوزان از سالها پیش در باره این مسئله به اندازه کافی هشدار داده اند اما شواهد بیانگر این است که تاکنون در این خصوص اقدام علمی کافی و موثر صورت نگرفته است. بدیهی است که تغییر این روند نیازمند هوشیاری و اقدام همه جانبه می باشد.

از طرف دیگر، با توجه به حجم وسیع و هماهنگ تبلیغات ضد ایرانی توسط رسانه های جریان اصلی و دیگر رسانه های وابسته به استعمارگران، که علمی و کارشناسانه  و اغلب به صورت نامحسوس و از طریق تاثیر گذاری بر ذهن ناخودآگاه و با ابزار و روش های گوناگون انجام می شود، امروزه تشخیص دروغ از حقیقت و صدای دوست از دشمن بسیار دشوار است، حتی برای اقشار دارای تحصیلات عالیه.

 

بخش دوم پیشنهادات:

مهمترین اقدام تاثیر گذار این است که با بکارگیری و مشورت گیری از متخصصین حوزه های مختلف (روان شناسان، جامعه شناسان، زبان شناسان، کارشناسان و اساتید علوم سیاسی، کارشناسان رسانه و غیره)، و اتخاذ روش ها و راهبرد های علمی موثر و کارآمد، روش روشنگری و تبلیغات سیاسی ارتقا یابد و برای افزایش دانش و بینش  سیاسی جامعه بیش از پیش تلاش شود. لازم است همه باور کنند که موثرترین راه حل معضلات و ایجاد صلح و ثبات و عدالت در جهان (نه تنها ایران)، افزایش آگاهی وبصیرت سیاسی در کنار تقویت اخلاق و معنویت می باشد.

شاید تصور شود که امروزه همه مردم به اندازه کافی دارای دانش سیاسی هستند؛ اما آنچه بیشتر مردم ایران و دیگر کشورهای جهان به اشتباه دانش و بینش سیاسی فرض می کنند، اطلاعات نادرست و تحریف شده از واقعیات جهان در راستای منافع زرسالاران و استعمارگران بین المللی می باشد.

با توجه به اینکه امروزه حربه اصلی قدرت طلبان و استعمارگران برای ضربه زدن به کشورها و گروه های مخالفشان جنگ شناختی می باشد، و با استفاده از شیوه های پیچیده علمی و به کارگیری متخصصین خبره، و با تبلیغات گسترده و هماهنگ،  به کنترل ذهن و فریب افکار عمومی می پردازند، لازم است ویژگی های ذهن ناخودآگاه، روش های کنترل ذهن و شگردهای رسانه ای مورد استفاده نظام سلطه برای فریب افکار عمومی، به روش های متنوع و به شکل قابل فهم و موجز تبین شود. یعنی تلاش شود سواد رسانه ای همه اقشار به حد قابل قبول برسد و باور کنند که در جهان امروز، زندگی با کیفیت و ایمنی در برابر فریب، مستلزم داشتن سواد رسانه ای کافی می باشد.

در گزارش، تفسیر و تحلیل حوادث داخلی و خارجی،  صداقت، شفافیت، سندیت و سایر اصول خبر رسانی رعایت شود تا اعتماد عموم ترمیم شود. بعضی از تحلیل ها ممکن است در ظاهر مثبت و خوشایند بعضی مسئولین باشند اما در عمل تاثیر مخرب و منفی دارند.

به تحلیل های نادرست در روزنامه ها و دیگر رسانه ها پاسخ مناسب داده شود. تحلیل های سوگیرانه و  غیر مستدل در افکار عمومی و اقدام عملی متعاقب آنها تاثیر زیاد دارد.

همچنین سرعت عمل و به حداقل رساندن فاصله زمانی بین حوادث و گزارش ها یا تحلیل های مرتبط و بین شایعات یا تحلیل های مغرضانه و پاسخ به آنها بسیار مهم است. تاثیر روایت اول بر افکار عمومی بسیار بیشتر از حد تصور است و پاسخ فوری و منطقی به شایعات یا روایت ها و تحلیل های سوگیرانه اهمیت زیاد دارد. 

درصد قابل توجه ای از مردم میزان شیطنت و اقدامات آمریکا و متحدانش علیه را ایران نمی دانند یا باور ندارند؛ از اینرو، برای اثبات گستردگی و حجم بالای کارشکنی و اقدامات ضد ایرانی استعمارگران و تلاش برای تجزیه و تضعیف ایران و سایر ممالک جهان سوم، بویژه خاورمیانه، بیشتر به گفته ها و نوشته های عوامل نظام سلطه، مخصوصا پیشنهادات نظریه پردازان و اندیشکده های غرب بر علیه ایران و اسلام، استناد شود.

گزیده ای از مطالب مبین اهداف، برنامه ها و حیله های دشمنان، به طور مستند، قانع کننده، شفاف و قابل فهم تهیه شود و به روش تاثیرگذار به اطلاع مردم رسانده شود.

در رسانه ملی، روزنامه ها، پایگاه های خبری تحلیلی و دیگر رسانه ها فضای بیشتری  به نقل و تحلیل برونداد اندیشکده ها اختصاص داده شود. گرچه الزاما تمام طرح ها و توصیه های اتاق های فکر توسط دولت ها اجرا نمی شود، اما تاثیرگذاری آنها بیش از حد تصور است. بنابراین، ضرورت دارد که بیش از پیش و با دقت مضاعف برونداد اندیشکده های  استعمارگران  بررسی و چکیده آنها در معرض دید عموم مردم گذاشته شود.

افراد و گروه های دوستدار بشر و عدالتخواه و مخالف جنگ و استعمار بیش از پیش به مردم معرفی شوند؛ اندیشکده ها، شبکه های تلویزیونی، نشریات و پایگاه های اینترنتی وابسته به فعالان ضد نظام سلطه و استعمار در سطح جهان به مردم معرفی شوند.

یکی از شگردهای استعمارگران و مفسدان داخلی تخریب شخصیت های کارآمد و استعمار ستیز است. با توجه به اینکه تخریب شخصیت های سیاسی مذهبی تاثیر بسیار زیاد بر اعتماد و عملکرد مردم دارد، ضرورت دارد که با تهیه مطالب مستند، جذاب و قوی در باره شخصیت های معاصر، واقعیات برای همه روشن شود و با تخریب شخصیت ها مبارزه شود.

 

با آرزوی برقرای صلح و امنیت و عدالت در سراسر جهان

اکبر فیجانی

27   آبان 1401

 

         

         

 

  

 

         

         

 

                               

  • اکبر فیجانی

 

 

بنام خدا

هیچ کشوری فعلا نمی تواند به ایران حمله کند؛ سیاستمداران و نظریه پردازان غربی همه از قدرت و نفوذ ایران در منطقه و توان بالای آن در جنگهای متعارف و نامتعارف مطلع هستند و معتقدند و بارها اذعان کرده اند که حمله به ایران عواقب خطرناک و هزینه سنگین خواهد داشت.

اما آمریکا و متحدانش با ایجاد اغتشاش و تشویق معترضین ایران به خشونت چند هدف را دنبال می کنند:

هدف اول و دست یافتنی آنها ناامن کردن کشور و تضعیف و جلوگیری از پیشرفت ایران است؛

هدف دیگر آنها کسب مجوز قانونی و فراهم کردن شرایط برای حمله نظامی به زیر ساختهای ایران می باشد. یعنی در صدد هستند با تشویق مردم به خشونت، تخریب، ضرب و جرح  و کشته سازی، نیروهای امنیتی را مجبور به خشونت و دستگاه قضایی را مجبور به صدور حکم مجازاتهای سخت یا  اعدام برای تخریبگران، قاتلان و لیدرها کنند و سپس، ضمن فریب و آماده کردن افکار عمومی جهان، با اتهامات حقوق بشری بر علیه ایران، مسئله را امنیتی کرده و در مجامع بین المللی با صدور قطعنامه ما را محکوم کنند و نهایتا مجوز قانونی و شرایط حمله نظامی به زیر ساختهای ایران را فراهم کنند.

و هدف نهایی و ایده آل آنها تجزیه و تقسیم ایران به چند کشور کوچک و ضغیف می باشد.

اکبر فیجانی

  • اکبر فیجانی

طرح تجزیه و تضعیف ایران و دیگر کشورهای بزرگ خاورمیانه-فیجانی44

اکبر فیجانی | پنجشنبه, ۱۹ آبان ۱۴۰۱، ۱۰:۱۵ ق.ظ

 

 

بنام خدا

طرح تجزیه و تضعیف ایران و دیگر کشورهای بزرگ خاورمیانه

تجزیه و تقسیم ایران و دیگر کشورهای بزرگ خاورمیانه به کشورهای کوچک و ضعیف،  هدف اصلی قدرتمندان غربی از چند دهه پیش بوده است. آمریکا و دیگرکشورهای استعمارگر، سالها تلاش داشته اند طرحهای نظریه پردازانی چون برنارد لوئیس و هنری کیسینجر را در خاورمیانه اجرا کنند.

 گرچه برنارد لوئیس و هنری کیسینجر در باره خاورمیانه در بعضی موارد اختلاف نظر داشتند، اما هر دو معتقد بودند که وحدت اسلامی، اعراب متحد و ایران قدرتمند خطر جدی برای منافع کشورهای قدرتمند غرب، بخصوص آمریکا، می باشند و باید به هر طریق از اتحاد و پیشرفت  کشورهای خاورمیانه جلوگیری شود. هنری کیسینجر معتقد بود باید خاورمیانه درگیر جنگ های سی ساله شود و برنارد لوئیس راه حل اصلی را در تجزیه کشورهای بزرگ خاورمیانه به کشورهای کوچک و ضعیف می دانست تا خطری برای غرب نداشته باشند. با اندکی اختلاف نظر، هر دو معتقد بودند غرب باید با تشدید اختلافات قومی و مذهبی و برافروخته نگه داشتن شعله جنگ در منطقه خاورمیانه، این کشورها را عقب نگه دارد و از خطرات بالقوه از جانب آنها پیشگیری کند.

برای پی بردن به جوانب مختلف این واقعیت و ریشه ها و عوامل تنش و جنگ دائمی در خاورمیانه، توصیه می کنم خوانندگان محترم اندیشه ها و آثار برناد لوئیس، هنری کیسینجر، برژینسکی، فرانسیس فوکویاما، ساموئل هانتینگتن و نقدهای نوشته شده بر اندیشه های آنان و دیگر آثار مرتبط با موضوع جنگ و بحران در خاورمیانه را مطالعه کنند.

 

دو مقاله علمی زیر مسئله فوق را خیلی خوب بررسی و بحث کرده اند:

 

استراتژیست های آمریکا و شکل گیری جنگ های مذهبی در خاورمیانه

علی اکبر جعفری، و امین جعفری

فصلنامه علمی)مقاله علمی-پژوهشی( پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، سال دهم، شماره دوم، تابستان 1399 ،  صص 110 – 8

https://priw.ir/article-1-1042-fa.pdf

 

 

تبیین انگارة تاریخی برنارد لوئیس در ارتباط با نظریۀ خاورمیانۀ جدید

سید امیر میرهلی دانشجوی دکترای تاریخ دانشگاه اصفهان

اصغر منتظرالقائم استاد گروه تاریخ دانشگاه اصفهان

مصطفی پیرمرادیان دانشیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان

پژوهشهای علوم تاریخی، سال 12 ،شمارة 2 ،تابستان 1911

از ص 571 تا 513

https://jhss.ut.ac.ir/article_78029_2d191ebe955b8f31ece25da761888720.pdf

 

چند منبع برگزیده دیگر

طراح تجزیه کشورهای خاورمیانه کیست؟ مشرق نیوز، ۱۷ مهر ۱۳۹۱

https://www.mashreghnews.ir/news/152283/

 

ژنرال‌های جنگ نرم/1

کیسینجر؛ مهره اصلی آمریکا در جنگ نرم علیه ایران + فیلم و عکس

مشرق نیوز  کد خبر 151969تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۱ - ۱۰:۱۴

https://www.mashreghnews.ir/news/151969/

 

هفت راهکار سازمان سیا برای مقابله با ثبات ایران، کیهان، هشتم اسفند ۱۳۹۵

 

قهرمانی، احمد، اهداف جبهه استکبار در منطقه غرب آسیا، پایگاه بصیرت، ۲۹ اردیبهشت

۱۳۹۷

 

اکبر فیجانی

نوزدهم  آبان 1401

 

  • اکبر فیجانی

چند نشانه بلوغ فکری و خردمندی

اکبر فیجانی | سه شنبه, ۱۷ آبان ۱۴۰۱، ۰۶:۵۶ ق.ظ

 

بنام خدا

 

چند نشانه بلوغ فکری و خردمندی:

 

*تحمل عقاید مخالف یا متفاوت و پرهیز از  بی احترامی یا انزجار  نسبت به صاحبان عقاید مخالف،

 

*داشتن ذهنی باز برای پذیرش عقاید جدید و تغییر عقیده بر اساس شواهد و اطلاعات معتبر،

 

*تلاش و صرف وقت برای کشف حقایق،

 

*پرهیز از اظهار نظر در باره مسائل و حوادث بدون اطلاعات کافی،

 

*داشتن احساس مسئولیت و دغدغه در باره مسائل و مشکلات دیگران و جامعه بشری...

اکبر فیجانی

  • اکبر فیجانی

نکات و حقایقی که همه باید بدانند-فیجانی44

اکبر فیجانی | شنبه, ۷ آبان ۱۴۰۱، ۱۲:۰۵ ب.ظ

 

                                                 بنام خدا

نکات و حقایقی که همه باید بدانند

موجودیت نطام سرمایه داری به جنگ و بحران و مصرف گرایی گره خورده است.

شرکت های بزرگ چند ملیتی، خانواده های سلطنتی و اکثر سرمایه داران بسیار بزرگ (بویژه صهیونیست ها)، و دولت ها و سیاستمداران خادم آنها (مثل دولت های آمریکا، انگلیس و فرانسه)  بانی و گردانده اصلی بی ثباتی، جنگ و بحران در جهان هستند.

امروزه نظام غالب در سطح جهان نظام سرمایه داری است، حتی در بسیاری از کشورهای به ظاهر سوسیالیسی (روسیه).

دشمنی و ظلم استعمارگران و نظام سلطه محدود به ایران و مسلمانان نمی شود؛ سیاست ها و اقدامات اکثر دولت ها، بویژه دولت های قدرتمند و استعمارگر، به ضرر کل مردم عادی یا محروم جهان (از جمله ملت های خودشان) و در راستای منافع شرکت های بزرک چند ملیتی  و سرمایه داران بسیار بزرگ است.

در کشورهای غربی، بی عدالتی، تبعیض و نژاد پرستی امری رایج است. اما به علت سلطه رسانه ای آنها، در صد کمی از مردم جهان از این واقعیت مطلع هستند.

منافع کشورهای قدرتمند و استعمارگر ایجاب می کند که کشورهای دیگر، بویژه مسلمانان، ضعیف و وابسته به آنها باشند.

بحران سازی و آتش افروزی در خاورمیانه و تجزیه کشورهای بزرگ این منطقه به کشورهای کوچک و ضعیف، هدف اصلی و غایی قدرتمندان غربی و صهیونست است؛ آمریکا و دیگرکشورهای استعمارگر، سالها تلاش داشته اند طرح های نظریه پردازانی چون برنارد لوئیس و هنری کسینجر را در خاورمیانه اجرا کنند.

به دلایل ژئوپولیتیکی، ایدئولوژیکی، منابع غنی و عوامل دیگر، ایران بیش از هر کشور دیگری، حتی بیشتر از روسیه و چین، مورد توجه و دشمنی از جانب نظام سلطه است.

یک شگرد متداول مورد استفاده رسانه های وابسته به نظام سلطه تخریب شخصیت استعمارستیزان است. آنها شخصیت  فعالان مخالف نظام سلطه را تخریب می کنند یا مانع درست دیده و شنیده شدن آنها می شوند.

استعمارگران به کمک عواملشان و با بکار گیری روشهای متنوع علمی و استفاده از ابزار گوناگون، هر گروه، دولت یا سازمانی که بر خلاف منافعشان فعالیت کند تضعیف، منزوی یا نابود می کنند و هر مذهب یا مکتیی را که آموزه های آن با منافع آنها منافات داشته باشد، به طور مستقیم یا نامحسوس تحریف کرده و آن را ناکارآمد، خشن، و مغایر با مفاهیم و ارزش هایی مثل آزادی، عدالت، و علم و توسعه معرفی می کنند.

ترویج اسلام هراسی و ایران هراسی به طور فزاینده ای به یک بخش و هدف ثابت رسانه های غرب، بویژه رسانه های آمریکایی و بریتانیایی، تبدیل شده است.

رسانه های غربی معمولا ایرانیان را به عنوان مردمی تروریست و ترسناک و اسلام را به عنوان دین تروریسم معرفی می کنند.

ترویج اسلام هراسی تا حد زیادی به این علت است که این دین الهی با اسراف و مصرف گرایی که اساس نظام سرمایه داری است و همچنین با ظلم و استبداد و تحمل ظلم و ستم بشدت مخالف است و مبارزه با استعمار و استکبار و کمک به همنوعان مظلوم را وظیفه هر انسانی می داند.

استعمارگران هنوز به طور گسترده از روش قدیمی تفرقه افکنی و ترویج اغتشاش و درگیری داخلی به منظور ممانعت از پیشرفت کشورهای هدف استفاده می کنند.

امروزه حربه اصلی قدرت طلبان و استعمارگران جنگ شناختی می باشد؛ آنها با استفاده از شیوه های پیچیده علمی و به کارگیری متخصصین خبره، و با تبلیغات گسترده و هماهنگ،  به کنترل ذهن و فریب افکار عمومی می پردازند.

رسانه ها عموماً تحت مالکیت یا نفوذ زرسالاران و نخبگان استعمارگر هستند و در کنترل افکار عمومی در راستای اهداف و منافع شرکت های بزرگ چند ملیتی و نظام سرمایه داری نقش غیر قابل تصوری ایفا می کنند.

افکار عمومی جهان بیشتر تحت تاثیر رسانه های غربی صهیونیستی می باشد. همچنین افکار عمومی بخش عظیمی از جامعه ایرانی توسط رسانه های تحت تسلط یا نفوذ استعماگران یا منابع ناآگاه یا کم اطلاع و غیر متخصص تغذیه می شود.

بر اساس مستندات موجود، پنتاگون، سازمان سیا و دیگر سرویسهای اطلاعاتی وابسته به نظام سلطه، در  نوشتن و سانسور مطالب خبرگزاری ها و روزنامه ها، و تهیه یا سانسور برنامه ها، فیلمنامه ها و تولیدات موسسات وشرکتهای تولید  فرهنگ و سرگرمی، بویژه هالیوود، نقش زیاد دارند.

علاوه بر جمعیت زیادی از محققان و نویسندگانی که آگاهانه و رسماً در استخدام قدرت طلبان و زرسالاران می باشند، عده ای ندانسته به دشمنان بشریت خدمت می کنند؛ سرویسهای اطلاعاتی خادم استعمارگران بسیاری از نویسندگان و محققان را، بطور غیر مستقیم و نامحسوس، در مسیر اهداف نظام سلطه هدایت می کنند.

امنیت و منافع هیچ کشوری محدود به درون مرزهایش نمی شود؛ حضور و کمک ما به سوریه و عراق و دیگر کشورها و سازمان ها، کاملا با امنیت و منافع کشورمان همخوانی دارد.

موثرترین راه حل معضلات جهان و کمک به صلح و ثبات، افزایش آگاهی وبصیرت سیاسی و تقویت اخلاق و معنویت می باشد.

در جهان امروز، زندگی با کیفیت و ایمنی در برابر فریب، مستلزم داشتن سواد رسانه ای کافی می باشد.

آثار منفی فردی و اجتماعی شایعات بسیار گسترده و ویرانگر است.

هر انسانی در قبال آنچه می گوید یا نقل می کند مسئول است؛ زیرا هر صحبتی یا نوشته ای بر نگرش، اعتقادات و اعمال دیگران تاثیر می گذارد و ممکن است پیامدهای ناگوار داشته باشد؛ مراقبت کنیم که بدون تحقیق سخنی را نقل نکنیم و سکوت و صحبتمان آگاهانه و خیرخواهانه باشد.

اعتراض مدنی و مسالمت آمیز سازنده است و باعث رشد و توسعه می شود؛ اما آشوب و اغتشاش باعث ایجاد زمینه برای جولان اراذل و اوباش، فرصت طلبان و مفسدین داخلی، تورم بیشتر، ناامنی، خدشه دار شدن وجهه سیاسی کشور نزد افکار عمومی جهان و مجامع بین المللی، آسیب پذیری در برابر دشمنان خارجی و افزایش احتمال حمله به زیرساختهای کشور و قهرا ویرانی و عقب ماندگی می شود.

کسانی که تلاش می کنند اعتراضات را به اغتشاش تبدیل کنند و مردم را به خشونت تشویق می کنند، یا ناآگاه و فریب خورده هستند و یا مزدور و مغرضانی می باشند که هدفشان جلوگیری از اصلاح امور و پیشرفت کشور است. زیرا اغتشاش یا سرکوب می شود یا منجر به هرج و مرج، ناامنی و ویرانی می گردد که در هر دو حالت مانع شنیده شدن و به نتیجه رسیدن اعتراضات به حق می شود. 

 

با آرزوی برقرای صلح و امنیت و عدالت در سراسر جهان

7 آبان 1401

اکبر فیجانی

 

 

 

 

 

 

   

  • اکبر فیجانی

هر انسانی در قبال آنچه می گوید یا نقل می کند مسئول است

اکبر فیجانی | جمعه, ۶ آبان ۱۴۰۱، ۰۹:۱۱ ب.ظ

 

بنام خدا

هر انسانی در قبال آنچه می گوید یا نقل می کند مسئول است؛ زیرا هر صحبتی یا نوشته ای بر نگرش، اعتقادات و اعمال دیگران تاثیر می گذارد و ممکن است پیامدهای ناگوار داشته باشد.

یک انسان خردمند و دوستدار بشر قبل از نقل اندیشه ها و  گفته های دیگران یا بیان نظر خود در باره انسانهای دیگر، و مسائل و حوادث،  فکر و تحقیق می کند و هرچیزی را باور و نقل نمی کند.

پس تلاش کنیم وظایف انسانی و اخلاقی خود را بشناسیم و سکوت یا صحبتمان آگاهانه و خیرخواهانه باشد. و بدانیم که بصیرت و آگاهی با مطالعه مستمر و تفکر نقادانه ایجاد می شود.

اکبر فیجانی

  • اکبر فیجانی

مطالبه گری و اعتراض حق عموم مردم است

اکبر فیجانی | شنبه, ۹ مهر ۱۴۰۱، ۱۱:۱۷ ق.ظ

 

 

بنام خدا

مطالبه گری و اعتراض حق عموم مردم است و ضرورت دارد همه از حقوق خود و روش های مناسب احقاق آن آگاه باشند.

دولت ها باید بستر مناسب و امکانات کافی برای مطالبه و اعتراض را در اختیار تمام آحاد مردم قرار دهند و روش صحیح مطالبه گری و اعتراض مدنی را در مراکز آموزشی و رسانه ها، بویژه صدا و سیما، آموزش دهند.

مردم نیز باید تلاش کنند هم از حقوق خود آگاه شوند و هم روش موثر مطالبه گری و اعتراض مدنی را یاد بگیرند تا از اعتراض و اقدام آنها سواستفاده نشود. اعتراض خشونت آمیز و اغتشاش بنفع سواستفاده کنندگان و صاحبان قدرت و ثروت و استعمارگران، و در نهایت به ضرر توده مردم است. به همین دلیل است که بدخواهان مدام اعتراض خشونت آمیز و اغتشاش را ترویج و تشویق می کنند.

واقعیت این است که تورم و گرانی و فساد باعث سلب اعتماد مردم به نظام و کاهش شدید آستانه تحمل آنها شده است؛ از اینرو بسیار مهم است که دولت برای رفع معضلات و ترمیم اعتماد ملت که صاحبان اصلی کشور می باشند برنامه ریزی علمی و اقدام فوری و موثر داشته باشد.

و همه باید باور کنیم که منافع کشورهای قدرتمند و استعمارگر ایجاب می کند که کشورهای دیگر ضعیف و ناآگاه و وابسته به آنها باشند. یکی از حربه های استعمارگران برای جلوگیری از پیشرفت و اقتدار کشورهای دیگر، کودتا و براندازی می باشد و در صورت عدم امکان اجرای کودتا و تغییر رژیم، اغلب با تفرقه افکنی، به جنگ، اغتشاش و درگیری داخلی متوسل شده و از پیشرفت کشورهای مورد نظر ممانعت می کنند.

همچنین ضرورت دارد بدانیم که کنترل ذهن و فریب افکار عمومی با جنگ شناختی و تبلیغات گسترده و هماهنگ، حربه اصلی قدرت طلبان و استعمارگران برای تحقق اهدافشان می باشد.

از برونداد اندیشکده ها، قطعنامه ها، و تبلیغات هماهنگ و حجم بسیار بالای مطالب ضد ایرانی در رسانه های غرب و رسانه های وابسته به آنها برداشت می شود که دشمنان، با تکرار و تشدید اتهامات حقوق بشری، در حال تلاش فشرده و فراگیر برای فریب و همراه کردن افکار عمومی جهان و پیاده کردن پروژه سوریه یا عراق در ایران می باشند.

بنابراین، سواد رسانه ای، خردمندی، آگاهی و بصیرت سیاسی ما و هوشیاری در هنگام حوادث و بحران ها موجب پرهیز از رفتار احساسی و نسنجیده شده و مانع بزرگی در برابر تحقق اهداف شوم بدخواهان کشور خواهد بود.

اکبر فیجانی

نهم مهرماه 1401

  • اکبر فیجانی

تمرکز بر ذخیره و استفاده بهینه از آب باران، بجای مبارزه با سیلاب

اکبر فیجانی | دوشنبه, ۱۰ مرداد ۱۴۰۱، ۰۳:۳۷ ب.ظ

بنام خدا

تمرکز بر ذخیره و استفاده بهینه از آب باران، بجای مبارزه با سیلاب

با توجه به فرایند تغییر اقلیم و بحران کم آبی پیش بینی شده برای ایران، ضرورت دارد پیشگیری و کنترل سیلابها تا حد امکان در راستای جلوگیری از هدررفت، ذخیره و استفاده از نزولات آسمانی صورت گیرد، هم در سطح شهرها و هم در خارج از محدوده شهرها. یعنی بجای صرف وقت و بودجه برای مبارزه با سیل، باید تلاشها و هزینه ها بر کشف راه های موثر جمع آوری و استفاده بهینه از آب باران متمرکز شود، چه مقطعی، چه در قالب طرحهای بلند مدت، هم در سطح کلان، هم در سطح محلی. دانش اینجانب در این زمینه نزدیک به صفر است؛ اما با توجه به اهمیت موضوع، امروز تصمیم گرفتم برای اطلاع شخصی چند تا از راهکارهای امتحان شده و پذیرفته شده در سطح جهان را شناسایی کنم. با بررسی چند مقاله متوجه شدم در خصوص رواناب های شهری، سیستمی بنام شهر اسفنجی (نفوذ پذیر) زیاد مورد اقبال قرار گرفته و کشور های پیشرفته ای مثل چین و ژاپن با موفقیت عناصر مختلف آن را اجرا کرده اند. این روش هم موجب افزایش ذخایر آبهای زیرزمینی می گردد و هم تا حد زیادی از وقوع سیلاب و خسارت ناشی از آن جلوگیری می کند. از میان روشهای موجود، یک راهکار طبیعی، کم هزینه، آسان و قابل اجرا در بیشتر منازل، و به عنوان بخشی از روش شهر اسفنجی، ذخیره آب باران در منزل می باشد. سپس آب ذخیره شده را می توان برای مقاصد گوناگون استفاده کرد، از جمله تامین آب مورد نیاز گیاهان منزل، شستشوی لباس، ماشین، توالت، حیاط و معابر، تامین آب استخر یا حوض در منزل و اگر تصفیه و ضدعفونی شود برای شستشوی ظروف، سبزیجات و میوه جات و پخت و پز و حتی آب آشامیدنی. راهکار نسبتا آسان دیگر روف گاردن می باشد. روف گاردن بخش زیادی از آب ناشی از هر بارندگی را در خود ذخیره می کند، به تلطیف هوا کمک می کند، و امکان تولید مواد غذایی را نیز فراهم می کند. لازم به ذکر است که اتخاذ هرگونه راهکاری برای جمع آوری و ذخیره آب باران باید با توجه به ویژگی های زیست محیطی هر منطقه و دیگر عوامل دخیل انجام شود. یعنی ممکن است یک روش در چند کشور یا شهر با موفقیت به کار رفته باشد اما در ایران یا یک شهر یا محله خاص چندان موثر واقع نشود. اکنون که خشکسالی و کمبود آب در کشورمان به یک معضل تبدیل شده است، مدیریت درست و علمی منابع آب و نزولات جوی و اقدام خودجوش مردم ضرورت بیشتری دارد. اگر حتی پنجاه درصد از منازل متناسب با ویژگی ها و امکاناتشان آب باران را ذخیره و درست استفاده کنند، باعث مقدار قابل توجهی صرفه جویی در مصرف آبهای زیرزمینی شده و همزمان کمک زیادی به کاهش خسارات ناشی از روان آبهای شهری می کنند.

 

اکبر فیجانی

دهم مرداد ماه 1401

 

منابع

 

5 Ways Cities Are Preparing for a Dry (or Flooded) Future

Kim Castleberry

August 31, 2015 NRDC (Natural Resources Defense Council)

https://www.nrdc.org/stories/5-ways-cities-are-preparing-dry-or-flooded-future

 

Review

Sponge City: Using the “One Water” Concept to Improve Understanding of Flood Management Effectiveness

Albert Z. Jiang * and Edward A. McBean   24 February 2021

https://doi.org/10.3390/w13050583

file:///D:/rain-99-1400/%D8%B3%DB%8C%D9%84/New%20folder/water-13-00583-v2.pdf

 

Sustainable Urban Water Management in China: A Case Study from Guangzhou and Kunming

Shengnan Yang , Yiying Huang, Mohanasundar Radhakrishnan  and Eldon R. Rene

file:///C:/Users/IR/Downloads/applsci-11-10030-v2.pdf

 

Sponge Cities—The Future of Flood Management?

https://blog.mdpi.com/2022/01/04/sponge-cities-the-future-of-flood-management/

 

Review on sponge city construction for flood management.

Sustainability, Agri, Food and Environmental Research, (ISSN: 0719-3726), 10(X), 2022: http://dx.doi.org/

file:///C:/Users/IR/Downloads/2537-Article%20Text-9551-1-10-20210504.pdf

 

ارائه روشهای نوین مدیریت رواناب (آبهای سطحی) شهری و معرفی روشهای

BMPs-LID (Low Impact Development- Best Management Practices)

file:///C:/Users/IR/Downloads/LinkFile_1471.pdf

 

 

 

  • اکبر فیجانی

چند نکته در باره روشنگری، مطالبه گری و اصلاحات-فیجانی 44

اکبر فیجانی | يكشنبه, ۲۶ تیر ۱۴۰۱، ۰۲:۲۲ ب.ظ

 

بنام خدا

چند نکته در باره روشنگری، مطالبه گری و اصلاحات

از نظر اینجانب، افرادی که در امر روشنگری و مطالبه گری فعالند، حتی اگر اشباهاتی هم مرتکب شوند، برای جامعه خود و کل بشریت، از کسانی که بی تفاوت یا ترسو هستند سودمندترند.

اما ضرورت دارد چند نکته را همیشه مد نظر داشته باشیم:

 

در سراسر جهان افراد و گروه های بسیار قدرتمند، عموم را مشغول مسائل بی اهمیت یا کم اهمیت می کنند تا خود بتوانند به اهداف نامشروعشان برسند، مانند تکرار بحث های بی نتیجه در باره نواقص یا دستاوردهای احزاب سیاسی، مسابقات ورزشی و زندگی سلبرتیها، اختلافات قومی و مذهبی.

از اینرو، با توجه به اینکه به طرق گوناگون مورد بمباران اطلاعاتی هستیم، باید مراقبت شود، جز در موارد ضروری، وقتمان را صرف پرداختن به چنین مطالبی نکنیم (از طریق خواندن و تماشا کردن یا نوشتن و بحث کردن).

 

در عین حال، تلاش شود فضای گفتگوی علمی، مستدل و منطقی در باره امور مهم، با هدف ارائه راهکار برای حل مسایل و رفع معضلات همراه با رعایت اولویت ها، برای همه فراهم شود. لازمه تحقق این امر پرهیز از تعصب بی اساس،  گوش دادن و فکر کردن منتقدانه در باره راهکارها و اندیشه های گوناگون (موافق و مخالف) است. بدیهی است که انسان نمی تواند بدون پیش فرض گوش دهد یا بخواند؛ اما می تواند بطور موقت پیش فرض ها را به تعلیق در آورد تا واقعیات را بهتر درک کند، و با ذهن باز آماده تغییر عقیده ای بعد از فراهم آمدن دلایل کافی باشد.

 

قبل از اینکه مطلبی را منتشر کنیم، آن را بررسی کرده و در باره درستی و ارزش تمام گزاره های آن فکر کنیم. نشر شایعات و مطالب بی اساس مانع جدی بر سر راه تغییر و اصلاح است. علاوه براین،  ممکن است مطلبی درست باشد اما ارزش خواندن و فکر کردن نداشته باشد یا فعلا در اولویت نباشد.

 

در همه حال، بدون سوگیری و با نیت خیر و اصلاح امور بنویسیم یا بازگو کنیم، و از غرض ورزی و تخریب دیگران پرهیز کنیم.  

 

اقدام ما محدود به گلایه و تکرار مطالب بی تاثیر یا کم اثر نباشد؛ در کنار بیان مشکلات و نواقص، اگر پیشنهاد و راهکاری داریم به متولیان مربوطه ارائه دهیم و برای تقویت پیگیری، رونوشتی به رسانه های مختلف (ناهمسو) و دستگاه های نظارتی بفرستیم. اینکه می گویند شنونده ای نیست یا دستگاه های نظارتی اقدام شایسته ای نمی کنند، بهانه ای موجه نیست. وقتی تعداد مطالبه گران زیاد و مطالبه گری مصرانه و با روشی علمی و متقاعدکننده باشد، بالاخره نتیجه خواهد داد، هرچند کم باشد، و مسئولین مفسد، نالایق یا کم کار، مجبور به تغییر رویه یا ترک جایگاه می شوند و به تدریج تغییرات مطلوب حاصل خواهد شد.

 

و در آخر، به بیگانگان بهانه و اجازه دخالت در امور کشورمان ندهیم؛ همانطور که ممکن است دو برادر با هم اختلاف و حتی جنگ و دعوا داشته باشند، اما به دیگران اجازه دخالت ندهند. یعنی اگر سیاستمداران و دولتمردان خارجی یا روزنامه نگاران، مجریان و دیگر مزدوران، برای تشدید اختلافات و پیچیده تر کردن مشکلات، اظهارنظر کردند و اقدامی کردند، به خاطر منافع شخصی یا حزبی، با آنها هماهنگ نشویم، و اگر می توانیم به آنها پاسخ مناسب و قاطع دهیم؛ حتی اگر همه دولتمردان کشورمان را فاسد و نالایق می دانیم و فراتر از اصلاح، خواهان انقلاب هستیم.

اکبر فیجانی 26 تیر ماه 1401

  • اکبر فیجانی

 

بنام خدا

راهبرد و روش هایی برای افزایش بصیرت سیاسی و کشف واقعیات ایران و جهان

توجه: این نوشته بخشی از یک مطلب است که در 30 خرداد 1401 در سایت های بلاگفا و بیان نوشتم. به علت اهمیت موضوع، مجدداً آن را با اعمال تغییراتی بطور مجزا در اختیار علاقمندان می گذارم.

بنام خدا

راهبرد و روش هایی برای افزایش بصیرت سیاسی و کشف واقعیات ایران و جهان

همانطور که می دانید در جهان امروزی، بعلت حجم وسیع شایعات و سوگیری و تحریف نامحسوس اطلاعات با انواع ترفندهای رسانه ای، تشخیص واقعیت از غیر واقعیت و کشف حقیقت، کاری بسیار دشوار و مستلزم مطالعه گسترده، تفکر منتقدانه و هوشیاری زیاد می باشد. از اینرو، یک راهبرد موثر این است که، متناسب با نوع اطلاعات مورد نیاز، از تلفیقی از منابع و روش های گوناگون و تا حد امکان مطمئن استفاده کنیم. اگر همیشه اطلاعات سیاسی را از رسانه های منتسب به یک جریان فکری یا جبهه سیاسی کسب کنیم، به احتمال زیاد قادر به کشف و درک واقعیات نخواهیم بود و از حقیقت دور می مانیم.

 در زیر چند روش برای جمع آوری اطلاعات سیاسی بمنظور فهم بهتر واقعیات و کشف حقیقت پیشنهاد می شود. بدیهی است که هیچیک از این روش ها به تنهایی کافی نمی باشد؛ هریک مزایا و کاستی هایی دارد.

 یک روش نسبتاً راحت، مراجعه به رسانه های گوناگون داخلی و خارجی  دارای دیدگاه های متفاوت و ترجیحاً مخالف و ناهمسو، و مقایسه تحلیل آنها از حوادث و مسایل مورد نظر و بدنبال آن تحلیل شخصی و استنباط حقایق می باشد (منظور رسانه های متداولی مانند روزنامه، رادیو، تلویزیون و پایگا ه های اینترنتی می باشد).

روش دوم، در صورت دسترسی، بررسی توصیه یا گزارش اتاق های فکر کشورهای مختلف به دولتها و مجالس (مثل گزارش اندیشکده های مختلف به کاخ سفید یا کنگره آمریکا) است. در این مورد نیز لازم است همزمان برونداد اندیشکده های وابسته به جریان های فکری متفاوت و احزاب ناهمسو در چند کشور (غربی و شرقی) را بررسی کرده و حقایق را استنباط کنیم.

راه سوم، و احتمالاً مطمئن تر از دو مورد قبل، بررسی کتب و مقالات سیاسی منتشر شده در ژورنالهای علمی معتبر می باشد.

روش چهارم، در صورت موضوعیت و امکان دسترسی، بررسی گزارشات افسران سازمان های اطلاعاتی و سفرای کشور های مختلف می باشد. البته این روش محدودیت زیاد دارد و بیشتر در مورد کشف واقعیات گذشته کاربرد دارد ( تعداد بسیار کمی از این گزارشات بعد از چند دهه آزاد و منتشر می شوند).

روش پنجم، و بهترین و مطمئن ترین روش در بیشتر موارد، مراجعه به آثار و دیدگاه های نویسندگان و دانشمندان مستقل و دوستدار بشر می باشد. البته شناسایی چنین افراد و گروه هایی کاری آسان نیست؛ زیرا بسیاری از افراد یا سایت های مدعی صلح طلبی و دفاع از حقوق بشر، در عمل خادم دولت ها و قدرتمندان ضد بشر و مروج جنگ هستند.

یادآوری می شود که برای تحلیل یک حادثه یا مسئله واحد، بهتر است همزمان از چند روش و از چند رسانه ناهمسو استفاده شود و لازم است، ضمن پرهیز از وسواس و سو ظن غیر منطقی، در همه موارد با احتیاط به اطلاعات نگاه کنیم و هیچ چیز را بدون تحقیق و صد در صد باور نکنیم.

توجه: انتخاب و اولویت گذاری روش های فوق، نظر شخصی اینجانب می باشد.

اکبر فیجانی

نهم تیر ماه 1401

  • اکبر فیجانی