دونالد ترامپ از مرگ می گوید تا فلسطینیان به تب راضی شوند.

 

 

بنام خدا

 

دونالد ترامپ از مرگ می گوید تا فلسطینیان به تب راضی شوند.

 

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا اخیرا گفته است که چون غزه دیگر برای سکونت مناسب نیست، او تصمیم دارد کنترل غزه را بدست گیرد و بیشتر مردم غزه را به جایی امنتر و آرامتر مثل اردن و صحرای سینا در مصر منتقل کند تا بتوانند بدون مزاحمت و خشونت زندگی کنند.

 

بر همه روشن است که علیرغم ادعای فریبکارانه ترامپ و متحدانش و گمانه زنی بعضی کارشناسان، یقینا انگیزه او بشردوستانه نیست. از طرف دیگر، بدون تردید اظهارات  اخیر ترامپ بی هدف یا صرفا احساسی نیست. او مسلما با این سخنان اهدافی از پیش تعیین شده را دنبال می کند. گرچه رفتار و گفتار ترامپ خیلی اوقات غیر عادی و گاهی احمقانه به نظر می رسد اما او و تیم همراه وی آنقدر باهوش و زیرک هستند که بدانند، با اینکه اخراج تمام اهالی غزه و تصرف سرزمینشان ایده آل و هدف غایی آنها است، در شرایط فعلی چنین اقدامی غیر ممکن یا بسیار تنش زا و خطرناک است.

 

به احتمال زیاد ترامپ قصد دارد با این تهدیدات فلسطینیان و سایر کشورهای منطقه را مرعوب و مجبور کند به شرایط و خواسته های نامشروع دیگر او تن در دهند و به آنها تفهیم کند که در غیر این صورت سرنوشتی خیلی بدتر منتظر آنها خواهد بود. به عبارت دیگر ترامپ از مرگ می گوید تا فلسطینیان و سایر مردم منطقه به تب راضی شوند.  با این سخنان ترامپ می خواهد در مذاکرات با فلسطینیان و سایر اعراب، شانس کسب امتیاز خود و رژیم صهیونیستی را در حوزه های مختلف افزایش دهد، از جمله در خصوص مسائلی مثل عادی سازی روابط اعراب و اسرائیل، نوع حکومت بر غزه، تسلط بر سواحل استراتژیک غزه بویژه ذخائر گاز طبیعی آن منطقه، تثبیت حضور دائمی اسرائیل در مناطق تازه اشغال شده در مرزهای لبنان، مصر و سوریه، گسترش شهرک های صهیونیستی، و متقاعد کردن کشورهای پیرامون به پذیرش حداقل چند صد هزار نفر از مردم غزه.

 

اکبر فیجانی

18   بهمن ماه  1403

افزایش بصیرت سیاسی و اتحاد موثرترین راه جلوگیری از جنایات دشمنان بشریت می باشد.

 

 

 

بنام خدا

 

افزایش بصیرت سیاسی و اتحاد موثرترین راه جلوگیری از جنایات دشمنان بشریت می باشد.

 

 ترور دکتر اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)، یک قتل سیاسی هدفمند با انگیزه تشدید تنش و به بن بست رساندن تلاش ها برای توقف جنگ و بحران در خاورمیانه می باشد که در چارچوب  برنامه های ضدبشری نظام سلطه انجام شده و قطعا آخرین اقدام رژیم صهیونیستی و حامیان آن نخواهد بود.

  

اکنون روشن است که حوادث خاورمیانه، بویژه اقدامات جنایتکارانه اسرائیل، عموما با هدف درگیر کردن بیشتر ایران در جنگی طولانی و فرسایشی می باشد که عملا از سالها پیش شروع شده است و طبق برنامه ریزی بلند مدت و هماهنگ نظام سلطه انجام می شود.

 

عملکرد چندسال اخیر آمریکا، انگلیس و دیگر کشورهای دنباله رو ایالات متحده، اظهارات اخیر رئیس ستاد مشترک ارتش انگلیس و مقامات سایرکشورها، و اشاره ضمنی یا مستقیم رسانه های مهم جهان نشان می دهد که آمریکا و متحدانش نه تنها خواهان کاهش تنش نیستند بلکه آشکار و پنهان به تشدید و ادامه جنگ کمک می کنند.

 

بحران های اخیر خاورمیانه و سایر نقاط جهان ریشه در سیاست های جنگ طلبانه قدرت طلبان و سرمایه داران بزرگی دارد که بیش از نیمی از ثروت جهان را در اختیار دارند وبا نفوذ و تسلط بر اکثر دولت ها و سازمان های بین المللی و تشدید جنگ و بحران آن را حفظ کرده و افزایش می دهند.

 

در حقیقت، تعداد زیادی از مقامات عالی رتبه سیاسی و نظامی کشورهای قدرتمند سهامدار شرکت های تولید و توزیع تسلیحات نظامی هستند یا بنحوی در میزان و نحوه فعالیت آنها نقش داشته و ذینفع می باشند. این سرمایه داران و نخبگان سیاسی نظامی به طور مستقیم یا غیر مستقیم عامل حدوث یا تشدید اکثر جنگ های معاصر هستند.

 

بعنوان مثال، از شروع جنگ اوکراین و روسیه قردادهای نظامی زیادی بین کشور اوکراین و شرکت های بزرگ انگلیس منعقد شده و فروش تسلیحات و سود آن شرکت ها بسیار افزایش یافته است. همین قاعده در مورد سایر ناآرامی ها، بویژه جنگ های اخیر خاورمیانه، صادق است.

 

واقعیت این است که بقای نظام سرمایه داری به جنگ  و بحران گره خورده و صلح و آرامش با منافع شرکت های بزرگ چند ملیتی و سرمایه داران بزرگ و بسیاری از نخبگان سیاسی نظامی منافات دارد.

 

نظام سرمایه داری و نئولیبرالیسم که اکنون بر جهان بیش از هر نظام دیگری سلطه دارد پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بسیار مخرب برای بشریت دارد. افزایش فقر و بی عدالتی و نزول ارزش های انسانی تا حد زیادی در نتیجه سلطه نظام سرمایه‌داری می باشد.

 

وظیفه صلح دوستان و نوع دوستان چیست؟

 

موثرترین راه جلوگیری از جنایات بیشتر قدرت طلبان و جنگ طلبان دشمن بشریت،  کاهش بی تفاوتی نسبت به مسائل و معضلات جهان، افزایش بصیرت سیاسی و اجتماعی، پرهیز از اقدامات احساسی، اتخاذ تصمیمات خردمندانه، اتخاذ رویکرد عملگرایانه، و نهایتا گسترش، اتحاد و هم افزایی گروه های مقاومت در سطح جهان صرف نظر از ملیت و مذهبشان می باشد.

اکبر فیجانی

دهم مرداد 1403