راهبرد و روش هایی برای افزایش بصیرت سیاسی و کشف واقعیات ایران و جهان-فیجانی44
بنام خدا
راهبرد و روش هایی برای افزایش بصیرت سیاسی و کشف واقعیات ایران و جهان
توجه: این نوشته بخشی از یک مطلب است که در 30 خرداد 1401 در سایت های بلاگفا و بیان نوشتم. به علت اهمیت موضوع، مجدداً آن را با اعمال تغییراتی بطور مجزا در اختیار علاقمندان می گذارم.
بنام خدا
راهبرد و روش هایی برای افزایش بصیرت سیاسی و کشف واقعیات ایران و جهان
همانطور که می دانید در جهان امروزی، بعلت حجم وسیع شایعات و سوگیری و تحریف نامحسوس اطلاعات با انواع ترفندهای رسانه ای، تشخیص واقعیت از غیر واقعیت و کشف حقیقت، کاری بسیار دشوار و مستلزم مطالعه گسترده، تفکر منتقدانه و هوشیاری زیاد می باشد. از اینرو، یک راهبرد موثر این است که، متناسب با نوع اطلاعات مورد نیاز، از تلفیقی از منابع و روش های گوناگون و تا حد امکان مطمئن استفاده کنیم. اگر همیشه اطلاعات سیاسی را از رسانه های منتسب به یک جریان فکری یا جبهه سیاسی کسب کنیم، به احتمال زیاد قادر به کشف و درک واقعیات نخواهیم بود و از حقیقت دور می مانیم.
در زیر چند روش برای جمع آوری اطلاعات سیاسی بمنظور فهم بهتر واقعیات و کشف حقیقت پیشنهاد می شود. بدیهی است که هیچیک از این روش ها به تنهایی کافی نمی باشد؛ هریک مزایا و کاستی هایی دارد.
یک روش نسبتاً راحت، مراجعه به رسانه های گوناگون داخلی و خارجی دارای دیدگاه های متفاوت و ترجیحاً مخالف و ناهمسو، و مقایسه تحلیل آنها از حوادث و مسایل مورد نظر و بدنبال آن تحلیل شخصی و استنباط حقایق می باشد (منظور رسانه های متداولی مانند روزنامه، رادیو، تلویزیون و پایگا ه های اینترنتی می باشد).
روش دوم، در صورت دسترسی، بررسی توصیه یا گزارش اتاق های فکر کشورهای مختلف به دولتها و مجالس (مثل گزارش اندیشکده های مختلف به کاخ سفید یا کنگره آمریکا) است. در این مورد نیز لازم است همزمان برونداد اندیشکده های وابسته به جریان های فکری متفاوت و احزاب ناهمسو در چند کشور (غربی و شرقی) را بررسی کرده و حقایق را استنباط کنیم.
راه سوم، و احتمالاً مطمئن تر از دو مورد قبل، بررسی کتب و مقالات سیاسی منتشر شده در ژورنالهای علمی معتبر می باشد.
روش چهارم، در صورت موضوعیت و امکان دسترسی، بررسی گزارشات افسران سازمان های اطلاعاتی و سفرای کشور های مختلف می باشد. البته این روش محدودیت زیاد دارد و بیشتر در مورد کشف واقعیات گذشته کاربرد دارد ( تعداد بسیار کمی از این گزارشات بعد از چند دهه آزاد و منتشر می شوند).
روش پنجم، و بهترین و مطمئن ترین روش در بیشتر موارد، مراجعه به آثار و دیدگاه های نویسندگان و دانشمندان مستقل و دوستدار بشر می باشد. البته شناسایی چنین افراد و گروه هایی کاری آسان نیست؛ زیرا بسیاری از افراد یا سایت های مدعی صلح طلبی و دفاع از حقوق بشر، در عمل خادم دولت ها و قدرتمندان ضد بشر و مروج جنگ هستند.
یادآوری می شود که برای تحلیل یک حادثه یا مسئله واحد، بهتر است همزمان از چند روش و از چند رسانه ناهمسو استفاده شود و لازم است، ضمن پرهیز از وسواس و سو ظن غیر منطقی، در همه موارد با احتیاط به اطلاعات نگاه کنیم و هیچ چیز را بدون تحقیق و صد در صد باور نکنیم.
توجه: انتخاب و اولویت گذاری روش های فوق، نظر شخصی اینجانب می باشد.
اکبر فیجانی
نهم تیر ماه 1401
