در باره آتش بس پایدار در فلسطین نمی توان زیاد خوش بین بود.

 

 

 

بنام خدا

 

در باره آتش بس پایدار در فلسطین نمی توان زیاد خوش بین بود.

 

گرچه صلح و آرامش همیشه بهتر از جنگ است و آتش بس غزه تا حد زیادی جلو نسل کشی فلسطینیان را می گیرد و رنج و آلام آنان را کاهش می دهد، در شرایط فعلی خوش بینی در باره این آتش بس نادیده گرفتن واقعیات است.

 

حقیقت این است که زیاده خواهی و نژادپرستی صهیونیست ها و خوی استعمارگری نظام سلطه و اهداف و برنامه های بلند مدت آنها برای خاورمیانه، مانع اصلی دست یابی به آتش بس واقعی و پایدار نه تنها  در سرزمین های اشغالی بلکه در کل منطقه غرب آسیا می باشد.

 

از آنجا که هدف تغییر ناپذیر صهیونیست ها و حامیان نزدیک آنها پاکسازی نژادی و اخراج تمام فلسطینیان و سپس تسلط بر دیگر مناطق خاورمیانه و تحقق طرح اسرائیل بزرگ و خاورمیانه جدید می باشد، تحلیل و تفسیر هرگونه حادثه یا توافقی در سرزمین های اشغالی و نقاط پیرامونی بدون در نظر گرفتن اهداف پشت پرده مربوطه، ما را از درک واقعیات و برنامه ریزی و اقدام مناسب محروم می کند.

 

شواهد حاکی از این است که جنایات اسرائیل در فلسطین و سایر نقاط خاورمیانه ادامه خواهد داشت، حتی اگر در ظاهر آتش بس رسمی برقرار باشد. به احتمال زیاد رژیم صیهونیستی به بهانه های واهی به یورش و حملات محدود  و هدفمند در غزه، کرانه باختری، لبنان، سوریه و حتی عراق و یمن ادامه می دهد.

 

از طرف دیگر لازم است توجه داشته باشیم که نسل کشی صرفا با بمب و سلاح متعارف انجام نمی شود. آثار عمیق و مخرب جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و سایر نقاط منطقه غرب آسیا حداقل تا چند دهه آینده ماندگار خواهد بود و بر جسم و روح مردم ستمدیده این منطقه سنگینی خواهد کرد. اکنون بخش زیادی از غزه به طور عمد توسط رژیم صهیونیستی غیر قابل سکونت شده و آب و زمین آلوده به مواد سمی می باشد؛ تعداد زیادی از کودکان و بزرگسالان نقص عضو شده اند؛ تعدادی کثیری تمام یا بیشتر اعضا خانواده خود را از دست داده اند؛ و بیماری های مسری، قحطی و سوء تغذیه فراگیر شده است. نگرانی از نقض آتش بس توسط رژیم صهیونیستی و شروع مجدد حملات را باید در کنار موارد عدیده دیگر به درد و رنج مردم غزه، بویژه کودکان بیگناه، اضافه کنیم. همچنین اگر ویرانی ها و آسیب دیدگان مستقیم و غیر مستقیم از دخالت نظامی و غیر نظامی نظام سلطه در لبنان، سوریه، عراق، یمن، افغانستان، لیبی و دیگر کشورها را در نظر بگیریم، بهتر به اهداف و عمق جنایات این دشمنان بشریت پی می بریم.  

 

اکنون واضح است که تصمیم آمریکا و دیگر حامیان نزدیک رژیم صهیونیستی به آتش بس و موافقت اسرائیل با آن به هیچ وجه با هدف بشردوستانه نبوده است. از اظهارات مقامات غرب استباط می شود که آنها موقتا با توقف جنگ رسمی در غزه موافقت کردند تا بتوانند به مسائل مهمتر یعنی ایران، چین و روسیه و عادی سازی رابطه اعراب (مخصوصا عربستان سعودی) و اسرائیل رسیدگی کنند و باز در آینده به نحو مقتضی به مسئله غزه بپردازند.

 

از اینرو ضرورت دارد که گروه های مقاومت، ملت ها و دولت های منطقه و صلح طلبان در دیگر نقاط جهان، ضمن به کارگیری تمام امکانات منطقه ای و فرامنطقه ای در جهت افزایش صلح و آرامش، با در نظر گرفتن اهداف پنهان و آشکار نظام سلطه و واقعیات برنامه ریزی کرده و بموقع اقدام عملی مناسب کنند.

 

اکبر فیجانی

یکم  بهمن ماه  1403