چند نکته در باره مبارزه با فساد و کمک به گسترش عدالت و رشد و توسعه

 

 

                                                      بنام خدا

 

چند نکته در باره مبارزه با فساد

 

از آنجا که پدیده فساد مانعی بزرگ بر سر راه رشد و توسعه، عدالت و امنیت اجتماعی می باشد، مبارزه با انواع فساد باید اولویت اول هردولتی باشد.

 

چند نکته در باره مبارزه با فساد و کمک به گسترش عدالت و رشد و توسعه

 

بجای تمرکز بر معلول و نگرش فردی به فساد، و ارائه و اجرای راه حل های موقت یا مسکن گونه، با اتخاذ رویکردی ساختاری، کلی نگر و پیش گیرانه، بستر و ریشه های فساد کشف و اصلاح یا رفع شود؛ لازمه این امر آینده نگری، آینده پژوهی و برنامه ریزی بلند مدت و به طور کلی، وجود یک ساختار حکمرانی مبتنی بر علم و تحقیق می باشد.

در امر مبارزه با فساد اولویت ها رعایت گردد؛ مخصوصا به رشوه خواری و پارتی بازی توجه خاص شود و با این پدیده های شوم با قاطعیت، علمی و کارشناسانه مبارزه شود. از نظر اینجانب میزان آثار مخرب رشوه خواری و پارتی بازی حتی از اختلاس های بزرگ هم بیشتر است. زیرا رشوه خواری و پارتی بازی زمینه را برای دیگر موارد فساد فراهم می کند، در فرایند رسیدگی به تخلفات و مجازات مجرمان و خلافکاران اختلال ایجاد می کند و بدین طریق باعث گسترش و تداوم فساد می شود.

 

قوانینی وضع گردد و تدابیری اندیشیده شود  که هر مسئول یا کارمندی حتی تا سالها پس از تغییر جایگاه یا بازنشستگی، در قبال عملکرد خود پاسخگو باشد؛ و مجازات و هزینه تخلفات طوری سنگین شود که بازدارنده باشد. همچنین برای موارد ترک فعل تنبیه یا مجازات بازدارنده تعیین و با جدیت اجرا شود. 

 

با روش های مدرن و موثر بر عملکرد دستگاه ها و افراد نظارت دقیق و کافی شود (تکنولوژی و کمک دستگاه های اطلاعاتی در این خصوص می تواند بسیار مفید واقع شود).

حمایت از افشا کنندگان فساد، مشارکت عمومی در مبارزه با فساد را افزایش و انگیزه و فرصت برای انجام مصادیق فساد را کاهش می دهد. لذا امکان شکایت و پیگیری آن برای تمام مردم فراهم و فرایند شکایت و پیگیری تسهیل گردد و به شکایات با جدیت و در اسرع وقت رسیدگی شود. پیچیدگی و زمان بر بودن شکایت رسمی و عدم اطمینان مردم از رسیدگی و حصول نتیجه مطلوب، دو عامل مهم عدم تمایل عموم به گزارش یا پیگیری تخلفات می باشد که خود موجب تداوم فساد می گردد.  

تضاد منافع مانعی بزرگ بر سر راه مبارزه با فساد می باشد. تضاد منافع مسئولین و دیگر افراد قدرتمند و ذی نفوذ مانع تصویب و اجرای پروژه ها و طرح های مفید و مانع توقف طرح ها و عملیات مضر و مخرب می شود. ضرورت دارد تدابیری اندیشیده شود و قوانینی وضع گردد که آثار منفی تضاد منافع را به حداقل برساند.

همزمان در باره قبح و پیامد فساد فرهنگ سازی شود. بسیاری از کسانی که مرتکب فساد می شوند از میزان تاثیر منفی اعمالشان بر رشد و توسعه کشور اطلاع کافی ندارند.

در همه زمینه ها، از ایده ها و تحقیقات اساتید دانشگاه و دیگر صاحب نظران و کارشناسان خارج از حاکمیت به نحو احسن استفاده شود.

 

 1402.9.18

اکبر فیجانی